Ναι, δεν είναι σωστό να ξύνουμε παλιές πληγές.
Ναι, πρέπει να υπάρξει εθνική συμφιλίωση.
Ναι, πρέπει να υπάρξει λήθη του κακού παρελθόντος, που διχάζει τους Έλληνες. Ναι, αλλά η λήθη δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη και να εμφανίζονται σήμερα οι προδότες ως ήρωες και οι ήρωες ως προδότες.
Ναι, αλλά δεν μπορεί να ξεχάσουμε την Ιστορία μας, γιατί οι λαοί που ξεχνούν την Ιστορία τους πεθαίνουν. Η ανάδειξη, λοιπόν, της παραποιημένης ιστορικής αληθείας για τα γεγονότα του «Κόκκινου Δεκέμβρη του ’44», είναι η μόνη σκοπιμότης της σημερινής μας ιστορικής αναδρομής.
Μάιος 1944: Η Ελλάς στην βρετανική σφαίρα επιρροής.
Τον Οκτώβριο του ’44, οι Γερμανοί αποχωρούν από την Ελλάδα, ενώ
ηττώνται σε όλα τα μέτωπα. Η τύχη του Μεγάλου Πολέμου έχει πλέον κριθεί,
και μόνο ένα θαύμα μπορεί να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας. Δύο εκ των
«μεγάλων νικητών», οι Άγγλοι και οι Σοβιετικοί, είχαν ήδη κάνει τις
συμφωνίες τους, για το μοίρασμα των ζωνών επιρροής. Η εκχώρηση της
Ελλάδος στην βρετανική σφαίρα επιρροής, είχε συμφωνηθεί κατ’ αρχάς τον
Μάιο του 1944, κατά την συνάντηση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, Α.
Ήντεν, με τον σοβιετικό πρεσβευτή στο Λονδίνο, Ι. Γκούσεφ. Απόδειξη της
ισχύος των συμφωνηθέντων του Μαΐου, είναι ένα υπόμνημα του Α. Βισίνσκυ,
Σοβιετικού αντιπροσώπου στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 23/09/1944: «Η
σοβιετική κυβέρνηση ενθυμείτε πως τον Μάιο του ’44, στις συνομιλίες του
Ήντεν με τον σοβιετικό πρεσβευτή Γκούσεφ, συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα
ανήκει στην βρετανική σφαίρα επιρροής και η Ρουμανία στην σοβιετική.
Τηρώντας την συμφωνία μας, η σοβιετική κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι δεν
έχει αντίρρηση για την αποστολή βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα και
δηλώνει ότι δεν προτίθεται να στείλει δικά της στρατεύματα» (πηγή:
«Το Βήμα», της 11/12/1994). Επίσης, μια ακόμη απόδειξη, είναι το γεγονός
ότι ο Σοβιετικός στρατάρχης Τολμπούχιν σταμάτησε την προέλασή του στα
σύνορα της Βουλγαρίας και δεν κατήλθε στην Ελλάδα, παρά τις… αγωνιώδεις
προσκλήσεις των κουκουέδων.διαβάστε την συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου