Πάντα σ᾿αὐτή τήν χώρα γινόμαστε μάρτυρες μίας κατηγορίας ἀνθρώπων πού κατά ἕναν παράξενο,περίεργο καί ἴσως ...μεταφυσικό τρόπον ( ἀφοῦ ὅλοι γνωρίζουν ἀλλά σιωποῦν) ὄχι ἁπλῶς ἐπιπλέουν « παντός καιροῦ» πολιτικοῦ,ἀλλά βρέ παιδί μου ἐπιτυγχάνουν νά χαρακτηρίζονται καί ὡς οἱ κορυφαῖοι τῆς ὅποιας πολιτικῆς καταστάσεως ἐπικρατεῖ !
Ἦταν κατοχή ; Θά τούς δῆς παρέα μέ τούς Ναζί. Λίγο πρό τῆς ἀπελευθερώσεως ἔτρεξαν νά «πάρουν τά βουνά» ὡς οἱ πλέον κορυφαῖοι ἐκφραστές τῶν «δημοκρατικῶν ἰδεωδῶν» ! Ἦταν οἱ « ἀντικομμουνιστικές δεξιές κυβερνήσεις» ; Πρῶτοι καί καλλύτεροι στά σαλόνια ἀγκαλιά μέ τούς ἀντιπροσώπους τῆς «ἀμερικανικῆς βοήθειας» καί τούς πολεμίους τῶν κομμουνιστῶν στύλ «γέρου τῆς δημοκρατίας» !
Μετά ; Ἄ ! Μετά ἦρθε ἡ «ἐθνοσωτήριος» ! Ναί,ναί καί ἐκεῖ αὐτοί ! Εἴτε γλύφοντας εἴτε ἕρποντας καρπώνονταν ἀπό τό μικρότερο κοκκαλάκι μέχρι τά δάνεια γιά τίς ...οἰκογενειακές ἐπιχειρήσεις τους ! Καί μετά ἔγιναν πάλι «ἀγωνιστές τῆς δημοκρατίας»,«ἀντιστασιακοί» καί τό ἄκρον ἄωτον : βρέθηκαν νά ἐξουσιάζουν,νά κυβερνοῦν γιατί ἦταν καί εἶναι οἱ χαμαιλέοντες τῆς ἐλλαδικῆς ζωῆς. Αὐτοί πού κουνοῦν τό δάκτυλο καί κρίνουν ὅλους τούς ἄλλους ,γιατί πῶς ἀλλιῶς μποροῦν νά ἐπιβιώσουν ;
Σήμερα,ὅλοι αυτοί θέλουν νά τιτλοφοροῦνται «ἀγωνιστές γιά τήν Πατρίδα» ! Καί τούς βλέπουμε,ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ᾿90 καί μετά κυρίως,νά προωθοῦν τήν «Ἀρχαιοελληνολατρεία», νά περιφέρουν τό «Ἀπολλώνιο φῶς» ὡς ἄλλοι ἑωσφόροι, νά βρίζουν τά Ὅσια καί Ἱερά τῆς Ἑλληνορθοδόξου Πίστεώς μας, ἀκόμη καί νά ῥυπαίνουν τήν χρυσή περίοδο τῆς Ἑλλάδος,τήν Βυζαντινή Ἱστορία !
Σήμερα,αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ ...πατριῶτες, πῶς στό καλό γίνεται πάντα νά ἀνῆκαν στόν χῶρο τῆς ἀριστερᾶς,στόν χῶρο τοῦ πασοκ ! ! ! Ἄ ναί, εἶναι τό γνωστό παραμύθι καί μέ δράκους ( ναί καί μέ δράκους) πώς ἀπό αὐτούς τούς χώρους προέρχονατι οἱ ...ἀγωνιστές. Τὀ μονοπώλιο τοῦ «ἀγῶνος γιά τήν ἐλευθερία, τήν δημοκρατία» τῶν πασοκ-κομμουνιῶν !
Διαβάζουμε κάποιες παλιές δημοσιεύσεις πού ὡς φαίνεται ἀπό τό ἕνα αὐτί,τοῦ νεοέλληνα,ἔμπαινε ἀπό τό ἄλλο ἔβγαινε. Προφανῶς τό ἴδιο μέχρι σήμερα συμβαίνει γι΄αὐτό αὐτοί πάντα θά ἐπιπλέουν !
Πολλοί από εμάς γνωρίζουν ότι πολυάριθμοι πολιτικοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ., στο παρελθόν υμνούσαν και χειροκροτούσαν τη χούντα των συνταγματαρχών. Οι πληροφορίες για τα φιλοχουντικά στελέχη της ΝΔ και το ΛΑΟΣ είναι πολλές, όμως για το ΠΑΣΟΚ λιγοστές. Στο κείμενο που ακολουθεί υπάρχει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αναφορά στα φιλοχουντικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Παραθέτουμε το κείμενο που έχει δημοσιευτεί σε διάφορες ιστοσελίδες :
« Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως οι: Αντώνης Στρατής, Ηλίας Κατριβάνος, Λυμπέρης Λυμπεράκης, και Δημήτρης Ρέππας έστελναν συγχαρητήρια στον [δικτάτορα] Γεώργιο Παπαδόπουλο και ήταν υπέρμαχοι της επταετίας ή “χούντας” όπως οι ίδιοι την αποκαλούν τώρα. Λέτε να είναι τυχαίο που τα ιστολόγια μιλάνε για “χούντα του ΠΑΣΟΚ”; Μάλλον κάποια στελέχη έχουν ασχοληθεί πολύ με το θέμα και ήταν υπέρμαχοι της “χούντας”.
Διαβάζουμε στην Βραδυνή του 1981 πριν τις εκλογές :
* Εξυμνούσαν την “Εθνοσωτήριο” σε συγκεντρώσεις
* Αρθρογραφούσαν υπέρ του χουντικού συντάγματος
* Αξίωναν συμβιβασμό των φοιτητών με την καθεστηκυία τάξη
* Έστελναν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στον Παπαδόπουλο
Διαβάζουμε για τον κ. Ρέππα:
Εξάλλου ο νυν αναπληρωτής γραμματέας ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος στον νομό Αρκαδίας κ. Δημ. Ρέππας σαν τριτοετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Νοέμβριο 1972, δηλαδή την εποχή που το φοιτητικό κίνημα είχε απλωθεί στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, έγραφε σε επιστολή του σε αθηναϊκή εφημερίδα:
“Εν όψει των αρχαιρεσιών εις τους φοιτητικούς συλλόγους, οι δια ζώσης αντεγκλήσεις μεταξύ των σπουδαστών και οι μέσω των εφημερίδων οξείαι ερωταπαντήσεις, δημιουργούν ατμόσφαιραν απτομένην της καταστάσεως απώλειας της φοιτητικής αξιοπρέπειας και κλίμα ασύμφορον δια την φοιτητικήν υπόθεσιν. Αι διορισμέναι διοικήσεις, βαλλόμεναι πανταχόθεν, αντιδρούν δι’ ανακοινώσεων – καυχησιολογιών και όχι δια της αποστοματικής πράγματι απαντήσεως των συνετών πράξεων, τας οποίας τους υποδεικνύει η λογική του δικαίου και το αίσθημα συνεπείας εις την εκτέλεσιν του έργου. Οι αντιδικούντες πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν ρεαλιστικά την καθεστηκυίαν τάξιν εις τας φοιτητικάς διοικήσεις όχι ανεχόμενοι συμβιβασμού αλλά προς γενικόν όφελος προσαρμοζόμενοι.Η ιδεολογία ενός εκάστου να παύση να δηλητηριάζη την συμπεριφορά του στον σπουδαστικόν χώρον, την στιγμήν που καυτά αναμένουν την λύσιν των πλείστα φοιτητικά αιτήματα. Ας σταματήσει ο θόρυβος απ’ όπου κι άν προέρχεται, ώστε οι δημιουργοί του να μη χαρακτηρισθούν αξίες που σαν τους ποταμούς κάνουν μεγάλον θόρυβον, επειδή ακριβώς στερούνται βάθους.
Οι φοιτηταί μόνον ηνωμένοι θα επιτύχουν τους σκοπούς των. Η διχόνοια που κρυφολαχταρά να κατοικήση στις κάλπες της …. Συνάδελφοι, αν τώρα διχασθούμε ποτέ πια δεν θα είμαστε ισχυροί. Η φοιτητική μας ιδιότης ας μη εξυπηρετήσει σκοπούς που απέχουν, των φοιτητικών συμφερόντων και μεταβάλουν το σπουδαστικόν χώρον εις πολιτικήν κονίστρον….”
Έτσι, λοιπόν ο σημερινός “αρχι-νεολαίος” του ΠΑΣΟΚ στα χρόνια της δικτατορίας ήταν απολογητής των διορισμένων διοικήσεων και υπέρμαχος του συμβιβασμού…
Να τι τονίζουν στην σχετική επιστολή τους οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, την οποίαν απηύθυναν στην Νομαρχιακή Επιτροπή Αρκαδίας όταν γίνονταν τα μαγειρέματα για την επιλογή των υποψηφίων του κόμματος.
“ Το κείμενο αφιερώνεται εξαιρετικά σ΄ όλους εκείνους που πέρασαν από την Ασφάλεια και την ΕΣΑ, βασανίστηκαν, αγωνίστηκαν για να δουν μια Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική και σοσοαλιστική…. Το κέιμενον το υπογράφει ο Δ. Ρέππας τότε φοιτητής Οδοντιατρικής, σήμερα αναπληρωτής γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος Αρκαδίας. Τί λένε άραγε για τα γραφόμενά του οι συναγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος και η ηγεσία του Κινήματος;
Το κείμενο που ακολουθεί παρετίθετο στην επιστολή, μην νομίσετε ότι το έγραψε κανένας φασίστας, χουντοβασιλικός χουντίσας, ακροδεξιός ή κανένας απολίτικος ακροδεξιός. Το έγραψε ο σημερινός αναπληρωτής γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Σάββατο 11 Νοέμβρη 1972 – όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, όταν τα μπουντρούμια της ΕΣΑ και της Ασφάλειας ήταν γεμάτα από αγωνιστές φοιτητές, όταν πλέον οι φοιτητές είχον στρατευθή για την αντιδικτατορική τους δράση και πολλοί άλλοι καταλάμβαναν την Νομική διαδηλώνοντας έμπρακτα την αντίθεσή τους στο φασιστικό καθεστώς.
(Ακολουθεί το κείμενο Ρέππα που παρατέθηκε παραπάνω)
Βέβαια τα πάντα χωρεί και ουδέν μένει. ¨Ετσι δεν είναι απίθανο ο πρώην οπαδός του πλατωνικού αριστοκρατισμού να έχη μεταβληθή σε τωρινό υπέρμαχο του μαρξιστικού σοσιαλισμού. Τούτο όμως δεν είναι προσωπικό του ζήτημα και δεν αφορά το ΠΑΣΟΚ ούτε το λαικό κίνημα. Άλλωστε ίδιον της Δημοκρατίας είναι το συγχωρείν όχι όμως το λησμονείν.
Το ζήτημα Δ. Ρέππα είναι θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης και γι αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί από το ΠΑΣΟΚ με κριτήριο πιθανόν τη συγγνώμην αλλά ποτέ τη λήθη εκτός κι αν το κίνημα έχει χάσει την ιστορική μνήμη του.
Φίλοι του ΠΑΣΟΚ” » .
Και τώρα μερικές δικές μας σημειώσεις για τα 4 στελέχη του ΠΑΣΟΚ που υμνούσαν τη χούντα και το δικτάτορα Παπαδόπουλο.
Στο γήπεδο της ομάδας του Παναρκαδικού, ο Λ. Λυμπεράκης μίλησε στους παρευρισκόμενους εκφράζοντας τη βαθιά ικανοποίησή του «δια τους υπέρ της Δημοκρατίας αγώνας του αρχηγού της Επαναστάσεως», δηλαδή του δικτάτορα.
Ο Αντώνης Στρατής (Ο Αντώνης Στρατής (1918 — 19 Οκτωβρίου 1987) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής, στενός φίλος και συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου από τα χρόνια που ήταν συμφοιτητές στη Νομική Αθηνών. Μετά το 1981 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού, πρόεδρος της ΕΡΤ 2 και γενικός διευθυντής της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ)...ἐδῶ) ήταν από τους πρώτους που έστειλαν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο δικτάτορα Παπαδόπουλο που γλύτωσε από την απόπειρα δολοφονίας που είχε πραγματοποιήσει ο αντιστασιακός Αλέξανδρος Παναγούλης.
Ο Ηλίας Κατριβάνος επί χούντας, προέτρεπε το λαό να υπερψηφίσει το χουντικό ψευτο – σύνταγμα του δικτάτορα Παπαδόπουλου. ..
Ο Δημήτρης Ρέππας γεννήθηκε το 1952 στο Λεωνίδιο. Το 1981 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αρκαδίας του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε υπουργός Τύπου - Κυβερνητικός εκπρόσωπος και υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη. Στις 7 Οκτωβρίου 2009 έγινε υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Ο Δημήτρης Ρέππας, με βάση τα όσα έγραψε ο ίδιος την περίοδο της χούντας, έδειξε ότι ήταν υπέρμαχος των διορισμένων από τη χούντα διοικήσεων των φοιτητικών σχολών.
( ἀπό ἐδῶ)
Καί τό κακό εἶναι πώς εἶναι πολλοί...
Ὅσο γιά τόν Λιβάνη πού κουνοῦσε τό δάχτυλο στόν Μαρούδα, γιά τήν σχέσιν του μέ τήν χούντα, στήν συνέχεια μιά χαρά τά βρῆκαν. Μέχρι καί τίς ἐκδόσεις τῆς ἀδελφῆς τοῦ ἐπικεφαλής τῆς «ὀμάδας λασπολογίας», τήν Μαριάννα ( χαρακτηριστικό παράδειγμα ὅσων γραψαμε ἀνωτέρῳ,ἀπό τήν ἀντίσταση στήν Κατοχή μέχρι τήν ἀντίστασιν στήν χούντα), ἐπιμελεῖται ὁ οἶκος Λιβάνη ! Διαβᾶστε ἀπό τήν σελίδα τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου,τό βιογραφικό τῆς Μαριάννας Μαρούδα-Κούτση :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου