Γιατί οἱ Ἰσραηλινοί στρατιῶτες ντύνονται μέ γυναικεῖα ῥοῦχα ;

Kevin Barrett :  Οι Ισραηλινοί στρατιώτες είναι διαβόητοι δειλοί. Είναι καλοί στο να δολοφονούν γυναίκες και παιδιά και στη συνέχεια να ποζάρουν με τα ρούχα των γυναικών και των παιδιών που μόλις δολοφόνησαν. Αλλά όταν ένας ένοπλος αντίπαλος αντεπιτίθεται, χέζ@νται πάνω τους.

Το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με την πλήρη ταπείνωση στη Γάζα, όπου οι δειλές κότες του που παρουσιάζονται ως στρατιώτες δεν έχουν φτάσει καν στην «εξάλειψη της Χαμάς» ή «να ανακτήσουν τους ομήρους». Και τώρα το Μόρφωμα αντιμετωπίζει μια ακόμη πιο καταστροφική ήττα στον Λίβανο, όπου οι δυνάμεις των IDF συνεχίζουν να κατατροπώνονται από τη Χεζμπολάχ και δεν μπορούν να προχωρήσουν περισσότερο από ένα χιλιόμετρο πέρα ​​από τα σύνορα.

Υπάρχει σχέση μεταξύ της θρυλικής δειλίας των Ισραηλινών και της θηλυπρεπούς τάσης τους  για γυναικεία εσώρουχα και να δημοσιεύουν τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Τι ακριβώς προσπαθούν να πετύχουν; Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο του al-Jazeera, Hussein Jelaad, οι Ισραηλινοί δεν είναι απλώς θηλυκά γεράκια, είναι θηλυκοί σαδιστές και οι πράξεις τους είναι εγκλήματα πολέμου.

Κανονικά μισώ την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου. Αλλά τώρα έχω αρχίσει να βλέπω τη χρήση της. Χρειαζόμαστε μια βάση δεδομένων για κάθε Ισραηλινό που έχει φωτογραφηθεί να διαπράττει ένα έγκλημα πολέμου και μια εφαρμογή που θα μας ειδοποιεί όταν ένα τέτοιο άτομο βρίσκεται σε απόσταση εκτέλεσης.

Ισραηλινοί στρατιώτες με γυναικεία ρούχα… Τι κρύβεται πίσω από τις φωτογραφίες;

Γράφει ὁ Hussein Jelaad , al-Jazeera

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα με εικόνες Ισραηλινών στρατιωτών που καταγράφουν τα εγκλήματά τους, είτε στη Γάζα είτε στο νότιο Λίβανο. Ενώ οι εικόνες εγκλημάτων πολέμου στο παρελθόν εμφανίζονταν με τη μορφή διαρροών, όπως στα περιστατικά στη φυλακή του Abu Ghraib στο Ιράκ, ο πόλεμος του Ισραήλ είναι δημόσιος με όλες του τις λεπτομέρειες. Διαπράττουν τις θηριωδίες τους, τις τεκμηριώνουν και μετά καυχιούνται για αυτές.

φωτό

Ίσως το πιο περίεργο πράγμα που σκέφτηκαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες είναι να καυχιούνται ότι φορούν γυναικεία ρούχα στη Γάζα και τον Λίβανο. Φωτογραφίες και βίντεο δείχνουν Ισραηλινούς στρατιώτες να καυχιούνται ενώ βρίσκονταν μέσα στα σπίτια παλαιστινιακών ή λιβανέζικων οικογενειών αφού τους σκότωσαν ή εκτόπισαν τις οικογένειές τους, καθώς οι στρατιώτες ψάχνουν στις ντουλάπες και φορούν ρούχα νοικοκυράς, ακόμη και παιδικά σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το φλέγον ερώτημα είναι: Γιατί το κάνουν αυτό οι στρατιώτες; Είναι μεμονωμένο φαινόμενο; Ή είναι μέρος της ιδεολογικής δομής του στρατού που ισχυρίζεται ότι είναι ο πιο ηθικός στον κόσμο; Και τι λέει το διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο για τέτοιες πρακτικές;

Μια ανάλυση αυτών των εικόνων σε σπίτια που εισέβαλαν κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων αποκαλύπτει περίπλοκες ψυχολογικές και κοινωνικές διαστάσεις, υποδεικνύοντας ένα επιθετικό στυλ που περιλαμβάνει κοροϊδία και ταπείνωση. Αυτή η συμπεριφορά έχει βαθιές συνειρμούς που σχετίζονται με την έννοια της εξουσίας και του ελέγχου, καθώς ο στρατός κατοχής στοχεύει να ταπεινώσει την εκτοπισμένη και κατεχόμενη κοινότητα και να της κλέψει τα πολιτιστικά σύμβολα και την αξιοπρέπειά της, χρησιμοποιώντας ψυχολογικούς μηχανισμούς που στοχεύουν να καταστρέψουν το ηθικό των θυμάτων.

Η ανάλυση αυτών των εικόνων από ψυχολογική και κοινωνική προοπτική αποκαλύπτει διάφορες διαστάσεις που σχετίζονται με τη συμπεριφορά των Ισραηλινών στρατιωτών σε καταστάσεις κατοχής και επιθετικότητας, καθώς και τις επιπτώσεις της εξουσίας και της σύγκρουσης στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Μια βαθιά ματιά στις έννοιες αυτών των εικόνων αποκαλύπτει πολλά πράγματα:

*Έκφραση εξουσίας και ελέγχου: Το να φοράτε γυναικεία ρούχα σε σπίτια που έγιναν επιδρομές μπορεί να είναι μια σαρκαστική έκφραση εξουσίας και ελέγχου και έχει σκοπό να στείλει ένα μήνυμα στους εκτοπισμένους ότι γελοιοποιούνται και ότι η ιδιωτική ζωή και η περιουσία τους έχουν καταληφθεί χωρίς κανένα σεβασμό. Αυτή η συμπεριφορά αντικατοπτρίζει ένα είδος πολιτισμικής υπεροχής και μια προσπάθεια υπονόμευσης της αξιοπρέπειας των αρχικών ιδιοκτητών του τόπου.

*Ταπείνωση του θύματος και απανθρωποποίηση: Σε τέτοιες συγκρούσεις, ορισμένοι στρατιώτες μπορεί να καταφύγουν σε συμπεριφορές που στοχεύουν στον εξευτελισμό και την περιφρόνηση των θυμάτων, ως μέρος του ψυχολογικού πολέμου. Το ντύσιμο με γυναικεία ρούχα των θυμάτων είναι μια προσπάθεια επίδειξης στρατιωτικής υπεροχής προσβάλλοντας την ηθική και πολιτιστική πτυχή του θύματος, έτσι ώστε το εκτοπισμένο άτομο να αισθάνεται ότι ακόμη και τα ρούχα και η ιδιωτική του ζωή δεν είναι πλέον ασφαλή.

*Ανακούφιση από το ψυχολογικό στρες: Οι στρατιώτες που συμμετέχουν σε συγκρούσεις συχνά καταφεύγουν σε ασυνήθιστες συμπεριφορές ως μέσο ανακούφισης από την ένταση που προκύπτει από τον πόλεμο και τις ψυχολογικές πιέσεις που συνδέονται με αυτόν. Ο σαρκασμός και το χιούμορ μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ψυχολογικός αμυντικός μηχανισμός για να ανακουφίσουν τα συναισθήματα φόβου ή ενοχής.

*Φωτογράφιση για αντίκτυπο στα μέσα ενημέρωσης: Η λήψη και δημοσίευση τέτοιων εικόνων αντιπροσωπεύει μια σκόπιμη προσπάθεια να επιτευχθεί αντίκτυπος στα μέσα ενημέρωσης, καθώς οι στρατιώτες ή εκείνοι που δημοσιεύουν τις φωτογραφίες, επιδιώκουν να ενισχύσουν μια εικόνα δύναμης και περιφρόνησης για την κατεχόμενη κοινωνία στο κοινό τους, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί να δημιουργήσει μια αίσθηση ανωτερότητας και αδιαφορίας για τον ανθρώπινο πόνο των θυμάτων.

φωτό

*Χρήση πολιτιστικού συμβολισμού: Στις αραβικές κουλτούρες, τα γυναικεία ρούχα συμβολίζουν την τιμή και την αγνότητα και εδώ χρησιμοποιούνται ως εργαλείο χλευασμού, αντικατοπτρίζοντας μια προσπάθεια χειραγώγησης και εκμετάλλευσης πολιτιστικών συμβόλων πρός χάριν της ταπείνωσης.

Γενικά, αυτή η συμπεριφορά δείχνει περιφρόνηση για τα θύματα και αποκαλύπτει πώς η ένοπλη σύγκρουση μπορεί να οδηγήσει στην ομαλοποίηση ταπεινωτικών και απάνθρωπων συμπεριφορών από τον κατοχικό στρατό και αναμφίβολα αποκαλύπτει μια σαδιστική τάση χωρίς ανθρώπινη συμπάθεια.

Υπάρχουν παρόμοιες πρακτικές που έχουν συμβεί σε άλλα μέρη στον κόσμο που είναι παρόμοια ή κοντά σε αυτά;

Βλέποντας εικόνες Ισραηλινών στρατιωτών κατά τη διάρκεια της επίθεσης στη Γάζα και τον Λίβανο να πραγματοποιούν αυτές τις απάνθρωπες πρακτικές φέρνει στο νου παρόμοιες εικόνες και πρακτικές που σχετίζονται με τον χλευασμό ή τον εξευτελισμό του τοπικού πληθυσμού και την περιφρόνηση των πολιτιστικών συμβόλων του που έχουν εμφανιστεί σε πολλές ζώνες συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο. θεωρείται ψυχολογικός πόλεμος που στοχεύει να υπονομεύσει το ηθικό των κατεχόμενων ή στοχευμένων κοινωνιών. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:

1- Ο πόλεμος στο Ιράκ (2003-2011): Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, εμφανίστηκαν εικόνες Αμερικανών στρατιωτών στη φυλακή του Abu Ghraib ( φωτό δεξιά ) να βασανίζουν και να ταπεινώνουν Ιρακινούς κρατούμενους με φρικτούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένου του εξαναγκασμού τους σε ντροπιαστικές θέσεις ή να τους χλευάζουν. ( φωτό ἀριστερά) Αυτές οι εικόνες ήταν μέρος μιας εκστρατείας ταπείνωσης και ψυχολογικών βασανιστηρίων με στόχο να σπάσει το ηθικό των κρατουμένων και της ιρακινής κοινωνίας γενικότερα, και προκάλεσαν ευρεία διεθνή καταδίκη.

2- Πόλεμος της Βοσνίας (1992-1995): Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας, οι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι υποβλήθηκαν σε γενοκτονία από σερβικές δυνάμεις, όπου τα χωριά εισέβαλαν και ο πληθυσμός τρομοκρατήθηκε, οι γυναίκες δέχονταν συστηματικές επιθέσεις και τα πολιτιστικά σύμβολα χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο της ταπείνωσης. Αυτές οι ενέργειες είχαν στόχο τον εξευτελισμό και τα ψυχολογικά βασανιστήρια, καθώς οι μουσουλμανικές τελετουργίες, έθιμα και θρησκευτικά σύμβολα στοχοποιήθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας εθνοκάθαρσης.

3- Ισραηλινός Στρατός Κατοχής: Σε αρκετές τεκμηριωμένες περιπτώσεις, Ισραηλινοί στρατιώτες βανδάλισαν σπίτια Παλαιστινίων, έγραψαν προσβλητικά μηνύματα σε τοίχους ή αλλοίωσαν θρησκευτικά και πολιτιστικά σύμβολα της παλαιστινιακής κοινωνίας. Αυτές οι ενέργειες περιελάμβαναν συνήθως συμπεριφορές που αμφισβητούσαν την ιερότητα των παλαιστινιακών σπιτιών και ιδιωτικής περιουσίας και είχαν ως στόχο να σπάσουν το ηθικό τους και να δείξουν τον έλεγχο των στρατιωτών.

4- Νότια Αφρική (Σύστημα Απαρτχάιντ): Κατά την εποχή του απαρτχάιντ, χρησιμοποιήθηκαν παρόμοια μέσα ψυχολογικής ταπείνωσης, καθώς οι στρατιώτες ή η αστυνομία αντιμετώπιζαν τους μαύρους κατοίκους με τρόπους που στόχευαν να τους ταπεινώσουν και να τους αφαιρέσουν την αξιοπρέπειά τους, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής των σπιτιών τους ή της είσοδός τους χωρίς άδεια. Ο στόχος ήταν να ενσταλάξει το αίσθημα της ανικανότητας και της κατωτερότητας στον μαύρο πληθυσμό.

5- Ο πόλεμος της Αλγερίας (1954-1962): Κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της Αλγερίας, πολλοί Αλγερινοί υποβλήθηκαν σε συστηματική ταπείνωση και καταστολή, συμπεριλαμβανομένης της εισβολής στα σπίτια τους και της κοροϊδίας των παραδόσεων τους. Οι γαλλικές δυνάμεις κατέστρεψαν χωριά και παραμόρφωσαν αλγερινά πολιτιστικά και θρησκευτικά σύμβολα ως μέρος μιας πολιτικής ψυχολογικής πίεσης και σπάζοντας τη βούληση για αντίσταση.

φωτό

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η κοροϊδία της τοπικής κουλτούρας ή συμβόλων ήταν ένα μέσο ενίσχυσης του ψυχολογικού ελέγχου και διαιώνισης του αισθήματος ήττας μεταξύ του στοχευόμενου πληθυσμού, καταδεικνύοντας τον βαθμό στον οποίο οι συγκρούσεις μπορούν να φτάσουν σε ακραία επίπεδα σκληρότητας και ψυχολογικής βίας, πέρα ​​από άμεσες στρατιωτικές αντιπαραθέσεις

Θεωρείται τέτοια συμπεριφορά Ισραηλινών στρατιωτών αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και τους ανθρωπιστικούς κανόνες;

Εξετάζοντας το σχετικό νομικό υλικό, είναι βέβαιο ότι η συμπεριφορά των Ισραηλινών στρατιωτών όπως φαίνεται στις φωτογραφίες είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και τους ανθρωπιστικούς κανόνες από πολλές απόψεις. Υπάρχουν διεθνείς νόμοι και πρότυπα που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των στρατιωτικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων και αποσκοπούν στην προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών και στη διατήρηση της αξιοπρέπειάς τους. Μεταξύ αυτών των νόμων είναι:

*Οι Συμβάσεις της Γενεύης (1949): Οι Συμβάσεις της Γενεύης, ιδίως το Πρώτο Πρωτόκολλό τους, προβλέπουν την προστασία των αμάχων από οποιαδήποτε παραβίαση της αξιοπρέπειάς τους, συμπεριλαμβανομένων των προσβολών, του εμπαιγμού και της ταπεινωτικής μεταχείρισης. Οποιαδήποτε πράξη που περιλαμβάνει βλάβες αμάχων ή της περιουσίας τους ή παραβίαση του απορρήτου τους αποτελεί παραβίαση αυτών των συμβάσεων. Το άρθρο 27 της Τέταρτης Σύμβασης απαιτεί συγκεκριμένα «σεβασμό για την τιμή και τα δικαιώματα της οικογένειας» και απαγορεύει κάθε πράξη που θεωρείται εξευτελιστική για τους αμάχους, όπως η παραποίηση της περιουσίας τους ή η βεβήλωση των πολιτιστικών τους συμβόλων.

*Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα δίνει έμφαση στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κάθε πράξη που είναι ταπεινωτική ή προσβλητική για ένα άτομο ή κοινότητα θεωρείται προσβολή της αξιοπρέπειάς τους και παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Ενέργειες που περιλαμβάνουν γελοιοποίηση της ένδυσης ή των προσωπικών αντικειμένων των θυμάτων θεωρούνται έκφραση προσβολής της προσωπικής αξιοπρέπειας.

*Ανθρωπιστικά και ηθικά πρότυπα

φωτό

: Η στόχευση και η γελοιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, ιδίως των γυναικείων συμβολικών ενδυμάτων ή πολιτιστικών συμβόλων, θεωρείται ανήθικη συμπεριφορά και παραβιάζει ανθρωπιστικούς κανόνες που απαιτούν σεβασμό της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, ακόμη και σε πλαίσιο πολέμου. Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: Σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοιες πράξεις μπορεί να θεωρηθούν εγκλήματα πολέμου εάν αποτελούν μέρος μιας συστηματικής πολιτικής ή συμπεριφοράς για τον εξευτελισμό ή τη βίαια εκτόπιση αμάχου πληθυσμού. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θεωρεί τις παραβιάσεις και τις προσβολές της αξιοπρέπειας, είτε σωματικής είτε ψυχικής, μεταξύ των πράξεων που μπορούν να θεωρηθούν εγκλήματα πολέμου σύμφωνα με το Άρθρο 8 του Καταστατικού του.

*Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ): Η ΔΕΕΣ ορίζει τέτοιες πρακτικές ως παραβίαση της στρατιωτικής δεοντολογίας, η οποία υποχρεώνει τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων να σέβονται την αξιοπρέπεια των πολιτών και να μην επιδίδονται σε εξευτελιστική ή απάνθρωπη συμπεριφορά.

Συνοπτικά, οι ενέργειες των Ισραηλινών στρατιωτών, οι οποίες συνεπάγονται κοροϊδία της ένδυσης και της ιδιωτικής περιουσίας Παλαιστινίων και Λιβανέζων πολιτών, είναι αντίθετες με το διεθνές δίκαιο και τους ανθρωπιστικούς κανόνες και μπορούν να θεωρηθούν παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων των πολιτών στο πλαίσιο της ένοπλη σύγκρουση.

Ἀπό :  thetruthseeker.co.uk

φωτό

Τελικῶς οἱ ἑβραῖοι, γενικῶς, πῶς τά καταφέρνουν καί μᾶς "διδάσκουν" τό τί σημαίνει γι᾿αὐτοὐς ἡθική ! Καί ἀναποφεύκτως, βρέ παιδί μου, τό μυαλό δέν μπορεῖ παρά νά πάῃ σ᾿ὅ,τι "τράβηξαν" σ᾿ἐκεῖνα τά στρατόπεδα τῶν Ναζί πού ἔγιναν τό " σύμβολο τοῦ ἀπανθρωπισμοῦ" γιά τά ὁποῖα δέν περνᾷ δευτερόλεπτο,σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, πού νά μήν ἀκουστῇ τό γνωστό "ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ". 

Πῶς εἴπατε ; Ναί, γιά τό ...ὁλοκαύτωμα ὁ λόγος καί τόν ἐξευτελισμό τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. 

Καί πάλι, συνειρμικῶς τό μυαλό μου πῆγε σ᾿ἐκείνη τήν ...ἐπιζήσασα, ἐκ Θεσσαλονίκης, πού ὅταν τῆς ζητήθηκε νά πῆ μια μνήμη της ἀπό τά "στρατόπεδα θανάτου τῶν Ναζί ", εἶπε : « δέν γίνετε μέ μία μνήμη. Δέν γίνεται. Εἶναι ἕνα τρομακτικό γεγονός». Τόσο τρομακτικό πού τούς ἔχει καταστήσει σήμερα ὅ,τι πιό ἀπάνθρωπο μπορεῖ νά ὑπάρξῃ ἀπό Κράτος ἕως Στρατό ! Τόσο ! 

Ἔτσι δείχνουν τἠν ἡθική τους πού ἔχει κτιστεῖ μέ βάσει ἐκεῖνες τίς «τρομακτικές ἀναμνήσεις» ...

Ἡ Πελασγική