Παγκόσμια ἐσχατολογική φρενίτις ἡ ὁδὀς πρός τόν Γ΄Π.Π. ; !

 Ὁ κόσμος βυθίζεται σ᾿ ἐσχατολογική φρενίτιδα: Ξετυλίγοντας τίς συνέπειες

ἡ φωτό ἀπό ἐδῶ

Η εσχατολογική θέρμη της Παλαιστινιακής κρίσης φτάνει σε εκκωφαντική κορύφωση. Οι αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο αφήνουν τις μάσκες τους και αποκαλύπτουν ακούσια τη Βιβλική ένταση της σύγκρουσης. 

Σε κάθε ευκαιρία, οι πολιτικές προσωπικότητες γεμίζουν τώρα τις διακηρύξεις τους με βιβλική αναφορά και αλληγορία. Ο κορυφαίος από τους οποίους ήταν ο Νετανιάχου, ο οποίος τώρα επικαλέστηκε μια ποικιλία βιβλικών προφητειών ως «σκυλο-σφυρίχτρες» ( κωδικοποιημένη ή ασαφής γλώσσα )  για να ξεσηκώσει τον λαό του σε εσχατολογική φρενίτιδα.

Όχι μόνο επικαλείται την προφητεία του Ησαΐα, αλλά πλαισιώνει τη σύγκρουση ως αυτή του «φωτός» εναντίον του «σκότους» και του καλού εναντίον του κακού, φωτογραφίζοντας τους Παλαιστίνιους ως τα Παιδιά του Σκότους που θα νικηθούν από τους Εκλεκτούς.

Η προφητεία του Ησαΐα, για την οποία φαίνεται ότι μιλάει, είναι η ακόλουθη: 

Ησαΐας 60:18 - Η βία δεν θα ακουστεί πλέον στη γη σου, η ερήμωση ή η καταστροφή μέσα στα σύνορά σου· και θα ονομάσεις τα τείχη σου Σωτηρία, και τις πύλες σου Δόξα.   

 Αλλά τότε, πιο έντονα, επικαλέστηκε τον Βιβλικό ορκισμένο εχθρό του, τον Αμαλήκ: 

Ο Νετανιάχου συνεχίζει να αναφέρεται σε βιβλικές προφητείες στις συνεντεύξεις του με τους δημοσιογράφους:  

  - " Πρέπει να θυμάστε τι σας έκανε ο Αμαλήκ, λέει η Αγία Γραφή μας, και θυμόμαστε και πολεμάμε. Οι ήρωές μας που πολεμούν στη Γάζα συνεχίζουν μια δυναστεία ηρώων που πηγαίνει πίσω 3000 χρόνια στην ιστορία - από τον Ιησού του Ναυή στους ήρωες του 1948, από τον Πόλεμο των Έξι Ημερών στον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ και σε όλους τους άλλους πολέμους". 

  ️Τα λόγια για τον Αμαλήκ είναι από το 1ο Βιβλίο του Σαμουήλ ( Βασιλειών  Α΄ ) 15 :2-3  : 

 Τούτο λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Θυμήθηκα τι έκανε ο Αμαλήκ στον Ισραήλ, πώς του εναντιώθηκε στο δρόμο όταν έβγαινε από την Αίγυπτο  (15:2).

Ο Κύριος διέταξε τον Βασιλιά Σαούλ να καταστρέψει τον εχθρό και όλο τον λαό του: 

 "Πηγαίνετε τώρα και νικήστε τον Αμαλήκ και καταστρέψτε όλα όσα έχει· και μην τον λυπηθείτε· αλλά θανατώστε και τον άντρα και τη γυναίκα, από τον νεαρό μέχρι το βρέφος, από το βόδι μέχρι το πρόβατο, από την καμήλα μέχρι το γαϊδούρι" (15:3). 

  Ο Νετανιάχου αισθάνεται τον εαυτό του ως νέο Μεσσία με το θεϊκό δικαίωμα να εξολοθρεύσει όλους τους εχθρούς του εκλεγμένου λαού... Ένας μανιακός γενοκτόνος. Αυτό είναι πράγματι το απειλητικό ύφος με το οποίο πολλοί Άραβες παρατηρητές ερμηνεύουν τα λόγια του:

Το Ισραήλ έχει επιτέλους φτάσει στο αποκορύφωμα της αντίδρασής του, ένα θρησκευτικό κράτος-έθνος με έναν πολεμοχαρή και μεσσιανικό ηγέτη που φέρνει την εκκαθάριση του γκέτο της Γάζας:

  - ...είναι μια δοκιμασία για όλη την ανθρωπότητα, είναι ένας αγώνας μεταξύ των δυνάμεων του κακού... και του άξονα της ελευθερίας και της προόδου. Είμαστε άνθρωποι του φωτός, αυτοί είναι άνθρωποι του σκότους και το φως πρέπει να θριαμβεύσει πάνω στο σκοτάδι. Τώρα ο ρόλος μου είναι να οδηγήσω όλους τους Ισραηλινούς σε μια συντριπτική νίκη... Θα πραγματοποιήσουμε την προφητεία του Ησαΐα... μαζί θα νικήσουμε. 

  ️Η προφητεία του Ησαΐα, στην οποία αναφέρεται ο Νετανιάχου, είναι μια προφητεία της νίκης του Ισραήλ επί των εχθρών του. Το χρησιμοποιούν συχνά οι Ισραηλινοί για να δικαιολογήσουν την κυριαρχία τους πάνω στους Παλαιστίνιους.

 Φυσικά, σε κάποιο βαθμό, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Το Ισραήλ, τελικά, είναι ένα από τα λίγα κράτη στον κόσμο που ιδρύθηκε σχεδόν αποκλειστικά πάνω στο "Βιβλικό Δίκαιο", που σημαίνει ότι είναι φυσικό ότι μεγάλο μέρος της επακόλουθης πολιτικής του, είτε σωστή είτε λάθος, θα έχει τις ρίζες της στη Βιβλική αποφασιστικότητα. Έτσι δεν είναι η καθαρή πράξη της Βιβλικής επίκλησης η ίδια που είναι ανησυχητική, αλλά μάλλον η έννοια ότι ο Νετανιάχου φαίνεται να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως μια μεσσιανική φιγούρα που οδηγεί το έθνος του σε μια εσχατολογική εκπλήρωση, ένα είδος Ημέρας της Κρίσης ή Αρπαγής. Φυσικά, είναι απίστευτα επικίνδυνο για ένα έθνος με επικεφαλής έναν αυτοαποκαλούμενο μεσσία του τέλους των καιρών να οδηγεί τον υπόλοιπο υπνοτισμένο κόσμο προς τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

  Και ποιοι είναι αυτοί οι "βιβλικοί υπνοβάτες" ; Οι ίδιες οι προσωπικότητες της Δύσης, ιδιαίτερα των ευαγγελικών στις ΗΠΑ, αν και υπάρχουν ακόμα και κάποιες περίεργες εκπλήξεις. Για παράδειγμα, πολλοί σοκαρίστηκαν όταν είδαν τον Ινδό Βιβέκ Ραμασγουάμι να επαναλαμβάνει με παράξενο και κοροϊδευτικό τρόπο τη Βιβλική υπόθεση των "περιουσίων", διατυπωμένη με την αλαζονεία του "θεϊκού έθνους":

Εξόργισε περαιτέρω τους οπαδούς του με την ξαφνική αλλαγή του πολεμικού τόνου στην τελευταία του ομιλία, κάνοντας τους ανθρώπους να αναρωτιούνται τι συμβαίνει με τα στελέχη του κατεστημένου που τους οδηγεί πάντα να χειραγωγούνται τόσο εύκολα από το Ισραήλ:

......................

Το γεγονός είναι ότι η αμερικανική πολιτική ελίτ είναι σκληροπυρηνικοί Σιωνιστές επειδή πολλοί από αυτούς προέρχονται από τη Νότια Βαπτιστή και ευαγγελική τάση του Χριστιανισμού που κηρύττει την αφοσίωση στο Ισραήλ λόγω της αντιληπτής Βιβλικής σχέσης.......

......................

Είναι προφανές ότι ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής πολιτικής ελίτ και διανόησης οραματίζεται το Ισραήλ ως το κεντρικό σημείο για το πολυαναμενόμενο, αποκορύφωμα του γεγονότος της "Αρπαγής". Θεωρούν ότι η υποστήριξή τους στον Ισραήλ είναι απολύτως απαραίτητη για την ανάληψή τους και τη σωτηρία των ψυχών τους. Αυτό εγγενώς τους βάζει σε μια υποτακτική θέση στις γεωπολιτικές μηχανορραφίες του Ισραήλ, και επιτρέπει στο Ισραήλ να τους χειραγωγήσει εύκολα και μέσω της λαϊκής ευαγγελικής αιχμαλωσίας και του θρησκευτικού ελέγχου ώστε να υποστηρίξουν όποιες πρωτοβουλίες είναι απαραίτητες, ανεξάρτητα από το πόσο πολεμικές ή επιβλαβείς είναι για τα δικά τους εθνικά συμφέροντα της Αμερικής. 

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε σε αυτές τις διαστάσεις στην τελευταία του ομιλία, τονίζοντας την παγκόσμια εσχατολογική ρήξη μεταξύ των ανθρώπων του Σταυρού και των ανθρώπων της Ημισελήνου, ενώ επικαλέστηκε τις Σταυροφορίες:

Το οποίο οδήγησε ακόμη και τον Ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών Eli Cohen να ανακοινώσει την άμεση απόσυρση των διπλωματών από την Τουρκία και μια "επαναξιολόγηση" των ισραηλινο-τουρκικών σχέσεων:

Φυσικά, πολλοί δικαιολογημένα υποψιάζονται ότι ο Ερντογάν απλώς επιδίδεται στο παλαιστινιακό ζήτημα για να παρουσιαστεί ως "ισχυρός" και "ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου": 

Όπως έχουμε ήδη σημειώσει, ο Ερντογάν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την δυσαρέσκεια για τις ενέργειες του Ισραήλ και να τοποθετηθεί ως ο "προστάτης" όλων των μουσουλμάνων. Δεδομένης της επίδρασης των λόγων του σήμερα, αναμφίβολα θα συγκεντρώσει σημαντική υποστήριξη. Κρίνοντας από την ισχυρή ρητορική και τον ενθουσιασμό του Τούρκου ηγέτη, ο ίδιος οραματίζεται τον εαυτό του ως την μετενσάρκωση του Σουλτάνου Mehmed II, γνωστός ως ο "κατακτητής". Στην ομιλία του, επέκρινε τόσο τη Δύση όσο και τη Ρωσία (η αναφορά στο Καραμπάχ είναι ενδεικτική). Τώρα το ερώτημα είναι πόσο μακριά είναι πρόθυμος να πάει. Θα είναι η ομιλία του απλώς μια προσπάθεια να αυξήσει τη δημοτικότητά του εν μέσω των μαχών στη Λωρίδα της Γάζας, ή θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας, μεγαλύτερης σύγκρουσης;

Η σατιρική αλλά διαπεραστική εικόνα του Ερντογάν που κάθεται σε μια γραμμή φυσικού αερίου, απλώνει ζεστές καρδιές στον Νετανιάχου ενώ το βιτριόλι εκτοξεύεται από το στόμα του ενάντια στη «βαρβαρότητα» του Ισραήλ, αποκαλύπτει την έντονη υποκρισία που χορεύει στην καρδιά του πολιτικού θεατρίνου του Ερντογάν. Οι θορυβώδεις καταδίκες του στο φως της ημέρας φαίνονται να ξεθωριάζουν εύκολα κάτω από τις φεγγαρόλουστες διαπραγματεύσεις για το φυσικό αέριο.

Η γελοιογραφία αποτυπώνει την ουσία της υπεροχής του Ερντογάν - ενός ηγέτη που "διαμαρτύρεται πάρα πολύ" - κυριολεκτικά - στη σκηνή των φιλοπαλαιστινιακών συγκεντρώσεων, μόνο για να υποκύψει στον τόνο των κυνικών συμφερόντων όταν τραβηχτούν οι κουρτίνες. Η γελοία εκδήλωση στοργής προς τον Νετανιάχου, που αντιπαρατίθεται στη φλογερή του ρητορική, υπογραμμίζει μια ξεκάθαρη αφήγηση: η πίστη του Ερντογάν κλίνει προς το δελεαστικό άρωμα του αερίου και όχι προς τις αρχές που τόσο δυνατά διακηρύσσει.

Το ηθικό επίπεδο του Ερντογάν φαινομενικά καταρρέει όταν οι ψίθυροι «οι μπίζνες είναι μπίζνες» αντηχούν στα επιμελητήρια των τουρκο-ισραηλινών συμφωνιών φυσικού αερίου. 

Η έντονη αντίθεση μεταξύ των ημερήσιων διαδηλώσεων του Ερντογάν κατά της ισραηλινής επιθετικότητας και της παρασκηνιακής αγκαλιάς του με την ισραηλινή ηγεσία για προσοδοφόρες γραμμές φυσικού αερίου είναι γελοία τραγική. Φέρνει στο φως μια συγκαλυμμένη πραγματικότητα, όπου οι κραυγές αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη πνίγονται από την σύγκρουση των οικονομικών συμφωνιών με το Ισραήλ.

Αυτή η έντεχνη απεικόνιση προκαλεί ένα έντονο ερώτημα: Πότε η θεατρική οργή του Ερντογάν θα μεταφραστεί σε γνήσια δράση, αν ποτέ; Ή μήπως η γοητεία του φυσικού αερίου θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τη ζεστή βόμβα των ισραηλινοτουρκικών σχέσεων, ενώ οι κραυγές των Παλαιστινίων χάνονται στις ψυχρές σκιές;

....................

Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα : ΕΔΩ 

Ἡ Πελασγική