«Κράτος μέ κάθε κόστος »

 

«Για τον Μπεν-Γκουριόν, οι "Άραβες" δεν ήταν παρά μονοδιάστατα αντικείμενα στο τοπίο που έπρεπε να αφαιρεθούν. Δεν είχαν το δικαίωμα να βρίσκονται στην Παλαιστίνη, πόσο μάλλον το δικαίωμα να μείνουν εκεί. Αν τους είχε δει ως ίσα ανθρώπινα όντα δεν θα μπορούσε να ήταν σιωνιστής».

Πηγή

Τομ Σεγκέβ, «Κράτος με κάθε κόστος. The Life of David Ben-Gurion »  (Νέα Υόρκη: Farrar, Straus and Giroux, 2019)

Μία κριτική του βιβλίου,ἀπό ΕΔΩ 

( Απόσπασμα από το henrymakow.com) 

Τό Patria βυθίζεται στό λιμάνι τῆς Χάϊφα ( Ἡ καταστροφή τοῦ Patria ) 

Το 1940 η Haganah ( παραστρατιωτική σιωνιστική ὀργάνωση) βομβάρδισε το Patria, ένα πλοίο που μετέφερε Εβραίους πρόσφυγες από τη Ρουμανία στην Παλαιστίνη. Περίπου 250 από αυτούς συν μερικοί Βρετανοί στρατιωτικοί που είχαν επιβιβαστεί στο πλοίο στο λιμάνι της Χάιφα σκοτώθηκαν. [Οι Βρετανοί επρόκειτο να στείλουν τους Εβραίους στον Μαυρίκιο. Αυτό είχε σκοπό να μοιάζει σαν να ανατινάχτηκαν οι Εβραίοι αντί να απελαθούν.]

Ερωτηθείς για τη γνώμη του, ο Μπεν-Γκουριόν ενέκρινε τον βομβαρδισμό ως «σιωνιστική ενέργεια» αν και «κανείς δεν περίμενε τόσα θύματα». 

Ομαδική φωτό των Εβραίων DP στο "Altalena", ένα πλοίο μεταναστών με προορισμό το Ισραήλ. ( ἐδῶ)

Ξεγελώντας πάλι τον εαυτό του, είπε ότι ήταν «πράξη του Θεού», όχι της Χαγκάνα. Το 1948, ένα άλλο πλοίο, το Altalena -- το ψευδώνυμο του Jabotinsky -- έφτασε με ένα φορτίο με πρόσφυγες, όπλα και πυρομαχικά. Ο Μεναχίμ Μπεγκίν και ο Μπεν-Γκουριόν δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν για το πώς θα έπρεπε να μοιραστούν τα όπλα. Ο Μπεν-Γκουριόν ήταν έτοιμος να το πυροβολήσει και το έκανε: ξέσπασαν πυροβολισμοί και το πλοίο τυλίχθηκε στις φλόγες, «Εβραίοι πυροβολούσαν Εβραίους», όπως παρατήρησε ο Γιτζάκ Ράμπιν, και τελικά του έβαλε φωτιά.  ( σχετικό βίντεο -ντοκουμέντο ἐδῶ)

Το επόμενο πρωί ο Μπεν-Γκουριόν απάντησε με αυτό το σχόλιο: «Ευλογημένο το κανόνι που βομβάρδισε το πλοίο. Το κανόνι αξίζει να στηθεί στο Ναό, όταν χτιστεί» (435)...

Δέν ξέρω γιά τό κανόνι,ἀλλά μνημεῖιο γιά τό πλοῖο ἔστησαν. ( ἐδῶ)

Πολέμησε με Σιωνιστές συμμάχους και εχθρούς. Το μίσος του για το δικό του εβραϊκό απόθεμα θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερο από την περιφρόνησή του για τους «Άραβες». Ο Βάιζμαν μετατράπηκε σε «απεχθή πτώματα, σαν ποδοπατημένο πτώμα» (351), ο Γιαμποτίνσκι ήταν ο «Βλαντιμίρ Χίτλερ» και οι Ρεβιζιονιστές ένα «Εβραϊκό Ναζιστικό Κόμμα». (252). Οι ύβρεις αποδόθηκαν στο ακέραιο.

«Με οποιοδήποτε κόστος» σήμαινε να ψεύδεσαι και να διακωμωδείς ατελείωτα: ό,τι έλεγε ο Μπεν-Γκουριόν για προπαγανδιστικούς σκοπούς, ήξερε πάντα τι ήθελε, που ήταν η απομάκρυνση των Παλαιστινίων από τη γη που τους ανήκε, σύμφωνα με όλα τα λογικά νομικά, ιστορικά, και ηθικά κριτήρια, αλλά στα οποία ο Μπεν-Γκουριόν πίστευε ότι μόνο οι Εβραίοι είχαν ηθικό και ιστορικό δικαίωμα. 

Σε αυτή τη βάση έθεσε το σιωνιστικό κράτος στην πορεία που ακολούθησε μέχρι σήμερα, με τις καταστροφικές συνέπειες που είχε για τους Παλαιστίνιους, τον περιβάλλοντα αραβικό κόσμο και τις εβραϊκές κοινότητες που έζησαν σε αυτόν τον κόσμο για χιλιάδες χρόνια έως ότου εκριζώθηκαν εσκεμμένα. από τη «συγκέντρωση των εξόριστων» από τον Σιωνισμό.

Για τον Μπεν-Γκουριόν, οι «Άραβες» δεν ήταν παρά μονοδιάστατα αντικείμενα στο τοπίο που έπρεπε να αφαιρεθούν. Δεν είχαν δικαίωμα να βρίσκονται στην Παλαιστίνη πόσο μάλλον το δικαίωμα να μείνουν εκεί. Αν τους έβλεπε ως ίσους ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να ήταν Σιωνιστής. 

Πράγματι, δεν τους έβλεπε σχεδόν καθόλου ως ανθρώπινα όντα. Ήταν κατώτερα όντα, που έπρεπε να απορριφθούν όταν έρθει η ώρα. Οι ηλικιωμένοι, οι νέοι, οι γυναίκες, τα παιδιά, τα μωρά στα χέρια, έπρεπε να φύγουν όλοι, όπως και το 1948. 

Διωγμένοι με τις εντολές αυτού του ανθρώπου ή αυτό που σιωπηρά καταλάβαινε αυτό που ήθελε και απομακρύνονταν με κάθε βήμα από τις σφαγές που ήταν η μοίρα πολλών άλλων, έτρεχαν σε μεγάλες στήλες προς τον Λίβανο, τη Συρία και την Ιορδανία. Πολλοί πέθαναν στο δρόμο, ακόμη και όταν τα σπίτια που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν.

Ο Μπεν-Γκουριόν δεν ίδρυσε «τη μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή», επειδή ήταν δημοκρατία μόνο για τους Εβραίους και επομένως -- όπως ο σοσιαλισμός του -- δεν ήταν καθόλου δημοκρατία. Αυτό που έσπειρε ήταν οι σπόροι αυτού που διαμορφώθηκε σταδιακά από το 1948, ένα κράτος εβραϊκής υπεροχής,από το οποίο οι «Άραβες» πρέπει να εκκαθαριστούν ή να μετατραπούν σε εθνοτικά υπολείμματα που περιμένουν το επόμενο λεωφορείο με Αμερικανούς ή Ιάπωνες τουρίστες.

Ακόμη και στον εικοστό αιώνα, ο πολιτικός ως ανεκδιήγητος εγκληματίας πολέμου είναι μια γνώριμη φιγούρα στην ιστορία. Η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης από τον Μπεν-Γκουριόν του κερδίζει τη θέση του σε αυτό το πάνθεον των κακών. Τα εγκλήματά του δεν ήταν τόσο μεγάλα όσο κάποιοι αλλά μεγαλύτερα από πολλά. Στη σιωνιστική ιστορία είναι μια ηρωική φιγούρα: σε όλη τη μακρά περίοδο της εβραϊκής ιστορίας, η θέση του είναι λιγότερο σίγουρη. Ο Herzl, ο Weizmann και στη συνέχεια ο Ben-Gurion έθεσαν την εβραϊκή ζωή από την ιερότητα του μεταφυσικού στο φυσικό, δείχνοντας γρήγορα ότι, όταν τους δοθεί ένα κράτος, οι Εβραίοι θα μπορούσαν να συμπεριφέρονται τόσο άσχημα όσο οποιοσδήποτε, αν όχι χειρότερα από πολλούς. Ο Μπεν-Γκουριόν πήρε το προβάδισμα οδηγώντας τους περαιτέρω προς αυτή την κατεύθυνση.

( Neturei Karta ( εβραϊκά βαβυλωνιακά αραμαϊκά : נָטוֹרֵי קַרְתָּא , ρωμανικά: nāṭōrēy qartāʾ , σημ.  «Φύλακες της Πόλης») είναι μια περιθωριακή, θρησκευτική ομάδα των Εβραίων που έχουν δημιουργηθεί το 1938... αντιτίθεται στον Σιωνισμό και ζητά μια «ειρηνική διάλυση» του Κράτους του Ισραήλ, με την πεποίθηση ότι οι Εβραίοι απαγορεύεται να έχουν το δικό τους κράτος μέχρι τον ερχομό του Εβραϊκού Μεσσία και ότι το κράτος του Ισραήλ είναι μια εξέγερση ενάντια στον Θεό.. καί ἡ φωτό ἀπό ΕΔΩ ) 

Από την αρχή υπήρχαν Εβραίοι, όχι μόνο αλλά κυρίως ο Neturei Karta, που θεωρούσαν τον Σιωνισμό ως αποστασία και κηλίδα στην εβραϊκή πίστη. Για τους Παλαιστίνιους και άλλους άραβες, θύματα του Σιωνισμού, το αστέρι του Δαβίδ, ανάγλυφο στα φτερά των πολεμικών αεροπλάνων και στις πλευρές των τανκς που κονιορτοποιούν τον Λίβανο ή τη Γάζα ή γραμμένο στους τοίχους παλαιστινιακών σπιτιών στη Δυτική Όχθη είναι τα σύμβολα ενός άγριου, ανένδοτου εχθρού, όπως ακριβώς ήθελαν οι Σιωνιστές να φαίνεται το Ισραήλ. Η ωμή ιστορική ειρωνεία, περιττό να πούμε, είναι ότι το θέαμα της σβάστικας είχε την ίδια επίδραση στα θύματά της.

Διαβόητα χωρίς χιούμορ, στριμωγμένος , στα νιάτα του, ανάμεσα σε αυτοκτονικές σκέψεις και μεγαλειώδεις ιδέες, αναζητώντας νόημα, ο Μπεν-Γκουριόν το βρήκε στον Σιωνισμό. Τον έβγαλε από μια μικρή πόλη της Πολωνίας και τελικά τον πρόβαλε στην παγκόσμια σκηνή, όπως είχε κάνει στον Herzl, ονειροπόλο και δευτερεύοντα λογοτεχνικό πρόσωπο, και τον Weizmann, τον πρακτικό χημικό. Ο Μπεν-Γκουριόν ισχυρίστηκε ότι ήταν σοσιαλιστής, αλλά ο σοσιαλισμός μόνο για τους Εβραίους και όχι για τους «Άραβες» δεν ήταν σοσιαλισμός για κανέναν παρά ένας δογματικός σιωνιστής.

Ο Σιωνισμός υποσχέθηκε τη λύτρωση, αλλά με τίμημα το αίμα άλλων ανθρώπων, δεν μπορεί να υπάρξει λύτρωση, μόνο ένας αγώνας μεταξύ κατακτητών και κατεχομένων που μετά από επτά και πλέον δεκαετίες δεν δείχνει σημάδια λήξης.

Note 1 See Benny Morris and Benjamin Z. Kedar, 'Cast Thy Bread: Israel's Biological Warfare During the 1948 War', Middle Eastern Studies online, 19 September 2022. https://doi.org/10.1080/00263206.2022.21. See also Ettay Nevo, 'The Science Behind Israel's Fight for Independence', the Davidson Institute, an affiliate of the Weizmann Institute. https://davidson.weizmann.ac.il/en/online/sciencepanorama/science-behind-israels-fight-for-independence

Ἀπό : henrymakow.com

Ἡ Πελασγική