Πῶς ν᾿ἀντιδρᾶτε στούς κακούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας

 Οἱ κακές ἐντολές πρέπει ν᾿ ἀντιμετωπίζονται μέ καθαρή περιφρόνηση κι᾿ ἀνυπακοή

Σε μια ιδανική κοινωνία, όποιος προσδιορίζονταν ως LGBT θα του απαγορευόταν να κατέχει υψηλές θέσεις εξουσίας. Αλλά αυτό απέχει πολύ από την περίπτωση της τρίτης χιλιετίας. Μόλις πριν από περίπου 50 χρόνια, οι ομοφυλόφιλοι και οι τρανσέξουαλ θεωρούνταν  άρρωστοι  ψυχικά και χρειάζονταν βοήθεια. Αλλά σήμερα, είναι μια προστατευόμενη τάξη που, σύμφωνα με τον σύγχρονο κόσμο, θα έπρεπε να είναι οι ηγέτες της κοινωνίας. Καθώς οι προπαγανδιστές LGBT συνεχίζουν να κερδίζουν έδαφος στον πολιτικό κόσμο, οι άνθρωποι καλής θέλησης πρέπει να σταματήσουν να συναινούν στην εξουσία που ισχυρίζονται ότι έχουν. 

( φωτό ἀριστερά : ΛΟΑΤΚΙ πολιτικοί- Ana Brnabić, Xavier Bettel, Jens Spahn,Pete Buttigieg και Grant Robertson) 

Πέρυσι, οι Ρεπουμπλικάνοι του Τέξας  αναγνώρισαν συλλογικά  την ομοφυλοφιλία ως μια «ανώμαλη επιλογή τρόπου ζωής» και επίσης κήρυξαν πόλεμο σε «όλες τις προσπάθειες για την επικύρωση της ταυτότητας των τρανς». Εάν αυτοί οι Ρεπουμπλικάνοι οδηγήσουν τις πεποιθήσεις τους στο επόμενο λογικό συμπέρασμα, θα έλεγαν αυτό που σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι καλής θέλησης: 

Μια καλά οργανωμένη και δίκαιη κοινωνία δεν έχει πολιτικούς και ηγέτες LGBT. 

Ωστόσο, υπάρχει περισσότερη  εκπροσώπηση των LGBT  στην πολιτική (μαζί με κάθε άλλο σημαντικό θεσμό) από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία. Σε όλη την Αμερική, οι νόμοι επηρεάζονται συνεχώς από τους πολιτικούς LGBT. Και αυτοί οι νόμοι δεν επηρεάζουν μόνο τον ενήλικο πληθυσμό. πολλά από αυτά στοχεύουν ειδικά τη νεολαία. 

Για παράδειγμα, επί του παρόντος διεξάγεται μια  συζήτηση  στη Βουλή της πολιτείας του Τέξας σχετικά με το εάν πρέπει να επιτρέπονται ή όχι οι ανήλικοι αναστολείς της εφηβείας, η ορμονοθεραπεία ή ακόμη και οι ιατρικές διαδικασίες «αλλαγής φύλου».

Το Τέξας έχει  εννέα  νομοθέτες που είναι ανοιχτά LGBT — όλοι Δημοκρατικοί.

 φωτό

Μόλις τον περασμένο μήνα, ο νομοθέτης της Μοντάνα Zooey Zephyr, ένας άνδρας που προσδιορίζεται ως γυναίκα,  κατήγγειλε  ένα νομοσχέδιο που θα απαγόρευε τις χειρουργικές επεμβάσεις "μετατροπής φύλου" για ανηλίκους, αποκαλώντας την πιθανή απαγόρευση "ισοδυναμία με βασανιστήριο". Και πριν από,λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα, οι δημοκράτες της Μινεσότα, με επικεφαλής τον βουλευτή Leigh Finke, έναν άνδρα του οποίου οι προτιμώμενες αντωνυμίες είναι "she/her",  προσπάθησαν να κάνουν τους παιδόφιλους μια προστατευόμενη τάξη  σύμφωνα με το κρατικό δίκαιο. 

γιά τό βίντεο,ἐδῶ

Η ώθηση για μετατροπή της Αμερικής σε ένα έθνος φιλικό προς τους ομοφυλόφιλους και σύγχυση των φύλων δεν συμβαίνει μόνο σε τοπικό και κρατικό επίπεδο, συμβαίνει και σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Ο Λευκός Οίκος του Τζο Μπάιντεν έχει διορίσει έναν  αριθμό ρεκόρ  αξιωματούχων LGBT. Μερικά παραδείγματα είναι ο Pete Buttigieg, ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος που επιβεβαιώθηκε ότι υπηρέτησε στο  υπουργικό συμβούλιο ενός προέδρου. Η Karine Jean-Pierre, η πρώτη ανοιχτά ομοφυλόφιλη γυναίκα που υπηρέτησε ως γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου. Ned Price, ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος εκπρόσωπος του State Department. Rachel (Richard) Levine, το πρώτο ανοιχτά "τρανς" άτομο που επιβεβαιώθηκε από τη Γερουσία των ΗΠΑ για μια ομοσπονδιακή θέση. και ο Σαμ Μπρίντον, το πρώτο ανοιχτά «άφυλο» άτομο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Ο Μπρίντον απολύθηκε πρόσφατα από τη θέση του ως υπάλληλος πυρηνικών αποβλήτων, αφού συνελήφθη να κλέβει αποσκευές . 

Σήμερα, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη περιγραφή εργασίας τους, οι γκέι και οι «τρανς» πολιτικοί είναι στην πραγματικότητα απλώς ακτιβιστές. Σε έναν άνδρα, ενεργούν για το δικό τους συμφέρον, για να επιβεβαιώσουν περαιτέρω τον άτακτο τρόπο ζωής τους. Δεν βλέπουν τίποτα κακό στις δικές τους επιλογές ζωής και γι' αυτό δεν έχουν πρόβλημα να το προωθούν πιεστικά στα παιδιά. 

Στον 21ο αιώνα, αντί να βοηθάει τους ψυχικά άρρωστους να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, η κοινωνία τροφοδοτεί τους παραπλανημένους σε σημείο να τους ανεβάζει σε υψηλά επίπεδα εξουσίας. Αυτή η κοινωνική αποτυχία βοηθά να μετατραπούν κάποτε ευάλωτα και μπερδεμένα άτομα σε πολιτικά πιόνια στην υπηρεσία του Σατανά.

Ο Αμερικανός ψυχίατρος Δρ. Σκοτ ​​Πεκ, ο οποίος περιέγραψε το κακό ως ένα είδος ασθένειας είπε κάποτε σχετικά με την υποχρέωση να βοηθάς τους κακούς ανθρώπους: «Δεν είναι επομένως μόνο για χάρη της κοινωνίας αλλά και για το δικό τους συμφέρον να γίνει προσπάθεια για να απαλλαγούν από το κακό στην καθημερινή τους κόλασή». 

Καθώς όλο και περισσότεροι LGBT ακτιβιστές συνεχίζουν να κατακλύζουν το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, ανακύπτουν ερωτήματα στο μυαλό των πιστών σχετικά με το πώς να απαντήσουν. Πρέπει να κάνουν το ίδιο και οι Χριστιανοί, να γίνουν οι ίδιοι νομοθέτες; Θα έπρεπε να εγκαταλείψουν εντελώς τον πολιτικό κόσμο καθώς έχει μετατραπεί σε ένα άθεο και ηθικά διεφθαρμένο σύστημα; Θα έπρεπε να αρχίσουν να χτίζουν τη δική τους μορφή διακυβέρνησης, εντελώς ξεχωριστή από τη σημερινή;

Ένα είναι βέβαιο: Κανένα άτομο δεν είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί ποτέ παράλογες και κακές εντολές. Όπως είπε ο άγιος Αυγουστίνος ότι ένας άδικος νόμος δεν είναι καθόλου νόμος. Αλλά αυτό δηλώνει απλώς το προφανές. 

Οι κυβερνώντες που θεσπίζουν ηθικά καταστροφικούς νόμους δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με τίποτα ἀλλο παρά μόνο με οίκτο, και οι κακές εντολές τους δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με χλιαρή αδιαφορία. Αντίθετα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με καθαρή περιφρόνηση και ανυπακοή. 

Οι ψυχικά άρρωστοι, όπως οι LGBT πολιτικοί, δεν πρέπει να βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας. Αλλά είναι, και έρχονται κι άλλα...

Ἀπό : churchmilitant.com

Ἡ Πελασγική