ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ (Νίκος Σταματάκης): Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια ελαφρώς επεξεργασμένη ανακεφαλαίωση του Πολέμου της Ουκρανίας από τον Gonzalo Lira, ο οποίος πρόσφατα επανήλθε στην επιφάνεια μετά την απαγωγή του από την SBU (Η Ουκρανική Γκεστάπο). Όπως οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε, ο Gonzalo Lira, ένας Χιλιανο-Αμερικανός μπλόγκερ έστελνε καθημερινά ρεπορτάζ βίντεο από την Ουκρανία (κρύβεται γύρω από το Χάρκιβ), που προκάλεσε αίσθηση καθώς κατέστρεφαν την επίσημη αφήγηση/προπαγάνδα… Εδώ είναι ο σύνδεσμος για το πραγματικό του Twitter . Προφανώς, οι απαγωγείς του δεν του επιτρέπουν την πλήρη χρήση των μέσων επικοινωνίας –αλλά αυτή είναι μια πραγματικά αξιόλογη ανακεφαλαίωση– περίπου 2 μήνες μετά την έναρξη του πολέμου…
Ο Gonzalo Lira ανακεφαλαιώνει τον πόλεμο στο Twitter….
Γρήγορη ανακεφαλαίωση για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει τι συμβαίνει στην Ουκρανία αλλά θέλουν να καταλάβουν: 24/02: Οι Ρώσοι εισέβαλαν από το νότο, νοτιοανατολικά, ανατολικά και βόρεια, σε μια αστραπιαία εκστρατεία. Οι Ρώσοι εισέβαλαν με 190.000 στρατιώτες-εναντίον 250.000 στρατευμάτων μάχης από την Ουκρανία.
Η RF έβαλε 30.000 στρατιώτες κοντά στο Κίεβο - που δεν ήταν αρκετά κοντά για να καταλάβει την πόλη - αλλά αρκετά για να καταγράψει περίπου 100.000 υπερασπιστές της AFU. Η RF εξαπέλυσε επίσης αρκετούς άξονες επίθεσης, με ενισχύσεις σε ετοιμότητα (συμπεριλαμβανομένης μιας διάσημης στήλης τανκ μήκους 40 χιλιομέτρων), για να δει πού μπορεί να χρειαστούν.
Το κρίσιμο είναι ότι η αστραπιαία κίνηση του Ρώσου σε πολλούς άξονες προέτρεψε ένα επικείμενο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ Blitzkrieg. ►Η AFU επρόκειτο να εισβάλει στο Ντονμπάς Αυτό ήταν το άμεσο κίνητρο για την εισβολή της Ρωσίας: Να τους νικήσει μέχρι τέλους και να καταστρέψει την επικείμενη εισβολή της Ουκρανίας—πράγμα που έκαναν
Επίσης, με επιθέσεις από βορρά και νότο, οι Ρώσοι διέκοψαν την αλυσίδα εφοδιασμού όπλων από το ΝΑΤΟ. Αν η RF είχε επιτεθεί μόνο στα ανατολικά για να αποτρέψει την εισβολή της AFU στο Ντονμπάς, θα υπήρχε ένας ανοιχτός διάδρομος για ανεφοδιασμό από τη Δύση. Απειλούμενο το Κίεβο τον σταμάτησε.
Έτσι, ο κύριος στρατός της AFU έμεινε αποκλεισμένος στην ανατολική Ουκρανία, με την υπόλοιπη Ουκρανία. δυνάμεις απομονωμένες και καθηλωμένες—χωρίς εύκολο ανεφοδιασμό από τη Δύση Η RF στη συνέχεια συνέχισε να χτυπά τους συνδέσμους διοίκησης/ελέγχου και ανεφοδιασμού της AFU, απομονώνοντας και ακινητοποιώντας περαιτέρω τις ουκρανικές δυνάμεις.
Οι Ρώσοι σύντομα έλεγξαν ονομαστικά γη στο μέγεθος του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ουκρανία — αλλά ήταν ένας αδύναμος έλεγχος. Το νότιο τμήμα της Ουκρανίας βρισκόταν πιο πλήρως στα χέρια της Ρωσίας. Η AFU γύρω από τη Χερσώνα απλώς διασκορπίστηκε. Η Μαριούπολη έγινε σαφές πεδίο μάχης, όπως και το Ντονμπάς.
Αυτό που ήθελαν αρχικά οι Ρώσοι ήταν: ►Να βραχυκυκλώσουν την επικείμενη εισβολή στο Ντονμπάς—κάτι που έκαναν. ►Να τρομάξουν το καθεστώς Ζελένσκι να διαπραγματευτεί μια πολιτική διευθέτηση — κάτι που δεν κατάφεραν.
Έτσι ο Ζελένσκι ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων και προπαγάνδας, κυρίως για να παρακινήσει τις δυνάμεις της AFU να πολεμήσουν μέχρι θανάτου. Δημιουργήθηκαν μύθοι (Φάντασμα του Κιέβου), ψευδείς σημαίες επιδείχθηκαν (Bucha, Kramatorsk)—και αδυσώπητες ιστορίες μέσων μαζικής ενημέρωσης καταγράφηκαν.
Οι Ρώσοι συνέχισαν τις διαπραγματεύσεις - και προσπαθούσαν να ΜΗΝ καταστρέψουν την υποδομή της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, στην αρχή προσπαθούσαν ακόμη και να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες της AFU. Τα στοιχεία για αυτό είναι συντριπτικά: Η RF δεν έπληξε τις μη στρατιωτικές υποδομές—νερό, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, μεταφορές.
Δεν χτύπησαν στρατώνες της AFU, κέντρα διοίκησης, κυβερνητικά κτίρια κ.λπ. Η αρχική προτεραιότητα των Ρώσων ήταν μια *διαπραγματευτική διευθέτηση*. Αλλά στα τέλη Μαρτίου, συνειδητοποίησαν ότι αυτό ήταν αδύνατο.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η RF αποχώρησε από το Κίεβο. Δεν είχε νόημα να βάζουμε άντρες κοντά στην πόλη, όταν δεν έκαναν αυτό που έπρεπε - ασκώντας πολιτική πίεση στο καθεστώς Ζελένσκι να διαπραγματευτεί. Αυτή η αποχώρηση αξιώθηκε ως «νίκη» στη «μάχη του Κιέβου»!
Ξεκινώντας στα τέλη Μαρτίου, οι Ρώσοι αποσύρθηκαν και ενίσχυσαν τον έλεγχό τους στην περιοχή που είχαν καταλάβει, παραχωρώντας στις περιοχές της AFU που είτε ήταν άσκοπες είτε δυνητικά πολύ δαπανηρές για να ελεγχθούν. Η μηχανή προπαγάνδας της Ουκρανίας ονόμασε όλες αυτές τις ανατροπές «νίκες».
Υπήρχε ακόμα μια αναλαμπή ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να τελειώσει με μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων - αλλά αυτό έληξε στις αρχές Απριλίου. Μετά τις συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης στις 30/3, η ουκρανική πλευρά συμφώνησε με θέρμη σε ορισμένους συμβιβασμούς - αλλά μέσα σε μια εβδομάδα απέρριψε δημόσια αυτές τις παραχωρήσεις.
Τότε ήταν που οι Ρώσοι συνειδητοποίησαν ότι το καθεστώς Ζελένσκι ήταν ανίκανο για συμφωνία: οι αφέντες τους στην Ουάσιγκτον —ιδιαίτερα η Βικτόρια Νούλαντ και ο Άντονι Μπλίνκεν— δεν θα επέτρεπαν μια ειρήνη. Θέλουν αυτός ο πόλεμος να στεγνώσει τη Ρωσία. Είναι ένας κλασικός πόλεμος δι᾿αντιπροσώπων—και η Ουκρανία θα πληρώσει το τίμημα. 
φωτό
Κάτι άλλο που συνειδητοποίησαν οι Ρώσοι: Κυρώσεις. Πονούσαν — αλλά η Ρωσία αντέδρασε με αξιοσημείωτη ταχύτητα. Δεν έβλαψαν τόσο πολύ. Αλλά η κλοπή των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας από τη Δύση πλήγωσε - άσχημα.
Οι Ρώσοι συνειδητοποίησαν ότι βρίσκονταν σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Δύση—και δεδομένου ότι τα συναλλαγματικά τους αποθέματα χάθηκαν για πάντα (πιθανόν να λεηλατηθούν από διεφθαρμένους δυτικούς πολιτικούς), οι Ρώσοι δεν έχουν πλέον τίποτα να χάσουν. Κλέβοντας τα αποθέματά τους, η Δύση έχασε κάθε εξουσία πάνω στη Ρωσία.
Αυτό σφράγισε τη μοίρα της Ουκρανίας: Οι Ρώσοι δεν έχουν πλέον κανένα κίνητρο να εγκαταλείψουν αυτό που έχουν κατακτήσει. Τους κόστισε πάρα πολύ — από άποψη ανδρών και θησαυρού. Και ξέρουν ότι δεν μπορούν να διαπραγματευτούν μια κατάπαυση του πυρός - το καθεστώς Ζελένσκι απλώς θα τη σπάσει αργότερα. Που σημαίνει —
Οι Ρώσοι σκοπεύουν να κατακτήσουν και να προσαρτήσουν οριστικά όλη τη νότια και ανατολική Ουκρανία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η στρατηγική τους στο πεδίο της μάχης έχει αλλάξει δραματικά: Τώρα πραγματοποιούν μια αργή, μεθοδική λείανση και καταστροφή της AFU.
Ο πόλεμος τις πρώτες 30 ημέρες ήταν η ταχύτητα - προσποιήσεις - ονομαστικά κατάληψη τεράστιων περιοχών του εδάφους της Ουκρανίας, με στόχο να πιέσει το καθεστώς Ζελένσκι σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων. Αλλά η συνολική οικονομική και πολιτική ρήξη της Δύσης με τη Ρωσία σημαίνει ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Και έχουν πολλά να κερδίσουν: Το Donbas είναι πλούσιο σε ορυκτά, οι πραγματικά παραγωγικές γεωργικές εκτάσεις της Ουκρανίας βρίσκονται στα ανατολικά και νότια, το Kharkov είναι μια μεγάλη βιομηχανική πόλη, η Θάλασσα του Azov έχει ανυπολόγιστα αποθέματα φυσικού αερίου. Και επιπλέον — ο κόσμος τους αγαπάει.
Γιατί να εγκαταλείψουν τώρα οι Ρώσοι αυτό το βραβείο που κέρδισαν με κόπο; Και έχουν κερδίσει—μην κάνετε λάθος. Ρωτήστε οποιονδήποτε στρατιωτικό που δεν είναι γουρούνι του συστήματος, θα σας πει: Δεν υπάρχει τρόπος για την AFU να ανακτήσει τη χώρα της. Δεν έχουν τεθωρακισμένα, δεν έχουν αεράμυνα, δεν έχουν καύσιμα, δεν έχουν κουβέντα - τελείωσε.
Η μεγάλη τραγωδία είναι ότι τόσες ΧΙΛΙΑΔΕΣ νέοι θα πεθάνουν —και θα πεθάνουν ΑΣΚΟΠΑ!!— για να αναβάλουν το αναπόφευκτο. Αυτά τα γενναία αγόρια θα έχουν πολεμήσει τόσο γενναία—και θα έχουν πεθάνει τόσο νέα, τόσο σκληρά—εξαιτίας του κακού του καθεστώτος Zelensky. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.
Και στο τέλος, αυτός θα είναι ο χάρτης που θα παραμείνει—μια πικρή εικόνα για το μέλλον της Ουκρανίας. Η Ρωσία θα ρίξει δισεκατομμύρια στη νεοαποκτηθείσα επικράτειά της. Θα ευημερήσει και θα ανθίσει. Αλλά το κρατίδιο της Ουκρανίας θα μείνει φτωχό, θα καταστραφεί, ξεχασμένο - Μια τραγωδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου