«...εἶτα Μέλαινα ἄκρα͵ καθ᾽ ἣν τὰ Ψύρα νῆσος ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων τῆς ἄκρας͵ ὑψηλή͵ πόλιν ὁμώνυμον ἔχουσα· κύκλος δὲ τῆς νήσου τετταράκοντα στάδιοι...» Στράβων,Γεωγραφικά,βιβλίο ιδ΄,1,35-ἐδῶ-
Ἀπό τόν ἑορτασμό τῆς ἑκατονταετηρίδος τῆς ἀπελευθερώσεως τῶν Ψαρῶν,τό 1912-2012 :
(ἀπό ΕΔΩ)
Μπορεῖ ἡ Γιάννα νά βλέπῃ τό 1821,μέ νταούλια καί ζουρνάδες,μέ χορούς καί τσιφτετέλια ἤ κάποιοι ἄλλοι νά λένε πώς δέν θά γίνῃ καί τίποτα «νά δώσουμε κάποια νησιά στούς τουρκαλάδες,ἀρκεῖ νά κοιμώμαστε ἥσυχοι»,τό ΕΛΙΑΜΕΠ νά προτείνῃ νά δώσουμε ἀκόμη καί τόν βυθό πακέτο μέ νησιά καί βραχονησίδες,ὅμως ἡ Ἱστορία ἔχει γράψῃ πώς,κάθε σπιθαμή γῆς ἑλληνικῆς,ἐλευθερώθηκε μέ αἷμα καί θυσίες,μέ ὁλοκαυτώματα γενναίων ἐλληνικῶν ψυχῶν ! Ὅλα αὐτά δέν εἶναι κτῆμα κανενός νά τά ξεπουλήσῃ γιά νά κοιμᾶται ἥσυχος στίς ἐπαύλεις πού ἔχτισε μέ χρήματα ἀπό τούς ἀπογόνους ἐκείνων τῶν ἡρώων.
Ἄς λάβουν τά μέτρα τους,ὁ καθείς ἀπό τήν πλευρά ὅπου κατατάσσει τόν ἑαυτό του,ὅμως ἔνα πρᾶγμα νά ξέρουν :ἡ Ἱστορία δέν σταματᾶ ποτέ νά καταγράφῃ τόν καθένα ὅπως τοῦ πρέπει.Ἡ ἀπόλαυσις ἐφήμερος,ἡ Δόξα Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ !
Ἡ Πελασγική
Η Γιάννα έχει προσκαλέσει την φιλοξενουμένη εβραϊκή παροικία στην Χώρα μας να συμμετάσχει στους εορτασμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιούς; Αυτούς που έφεραν οι Τούρκοι από την Ισπανία, Πορτογαλία και τους εγκατέστησαν σε ελληνικές πόλεις ως συμμάχους τους. Επαγγελματίες βασανιστές και δήμιοι των Ελλήνων.
Το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου δολοφονούνται δύο Εβραίοι τοκογλύφοι, ο Δαυΐδ Αμίρ και ο Ιακώβ Φρανσές από αγνώστους ενώ επέστρεφαν από το γραφείο τους. Την επομένη με πρωτοσταντούντα τον αρχιραβίνο Ιακώβ Μαΐρ χιλιάδες Ισραηλίτες τους συνοδεύουν στην κηδεία τους υβρίζοντως χυδαία τους Έλληνες στην ισπανική τους γλώσσα.
Νά ὑποθέσω πώς τό περιστατικό συνέβη ἐν Θεσσαλονίκῃ;
ΔιαγραφήἘκεῖ στήν Θεσσαλονίκη,τήν ὁποία ἐπιμένουν νά θεωροῦν Ἱερουσαλήμ τῶν Βαλκανίων,ἡ Ἰσραηλίτικη κοινότητα ἐκδίδει ἕνα περιοδικό.Πῶς λέγεται; El Avenir ἤτοι Τό Μέλλον !
Νομίζω τά σχόλια θά εἶναι ἐκ τοῦ περισσοῦ...
Καλησπέρα ἀγαπητέ !
Παράλειψις. Θεσσαλονική 26/10/1912. Θλίψις και κατήφεια για τους Εβραίους εποίκους της πόλεως, η απελευθέρωσις της από τον ένδοξο Ελληνικό Στρατό.
ΔιαγραφήΚαι για την Βίλνα της Λιθουανίας,Νέα Ιερουσαλήμ την ονομάζουν, Προπολεμικώς ο μισός πληθυσμός της ιουδαϊκός. Πρόσφυγες μετά την επανάσταση των Κοζάκων το 1646-55 στα ανατολικά.
Δέν τό ἤξερα αὐτό γιά τήν πρωτεύουσα τῆς Λιθουανίας ! Ἤξερα πώς εἶχε πολλούς ἑβραίους,ὅπως καί ἡ Πολωνία.Ξεχύθηκαν μέ τήν διάλυση τῆς Χαζαρίας στίς γύρω περιοχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήἌ,ναί! Ὅταν ἀπελευθερώθηκε ἡ Θεσσαλονίκη πολύ πίκρα ! Ἀπό ὅταν ἔβλεπαν πώς τό πρᾶγμα πήγαινε πρός τά ἐκεῖ,δέν θυμᾶσαι τί ἔκαναν; Μέχρι καί προτάσεις γιά αὐτονόμησή της ! ! !
Ο Φλωρεντίν ωστόσο φοβόταν ότι η περιστολή της πόλης εντός των συνόρων της Βουλγαρίας ή της Ελλάδας θα έκοβε τους δεσμούς με τις αγορές των Βαλκανίων και θα κατέστρεφε τον οικονομικό λόγο ύπαρξής της, το λιμάνι, απ’ όπου οι εμπορικές τάξεις –και μεγάλο τμήμα του αστικού πληθυσμού στο σύνολό του– αντλούσαν τα μέσα βιοπορισμού τους: «Η Θεσσαλονίκη θα μετατρεπόταν σε μια καρδιά που θα έπαυε να χτυπά, σε ένα κεφάλι αποκομμένο από το διαμελισμένο σώμα του».
Σε αιτήσεις του προς την Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση του Βερολίνου, ο Φλωρεντίν υποστήριζε ευθαρσώς ότι, αν δεν μπορούσε να διασφαλιστεί η διατήρηση της οθωμανικής κυριαρχίας, η Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να μετατραπεί σε διεθνή πόλη, σαν την Ταγγέρη ή το Νταλιάν (στη Μαντζουρία), υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων και την αστυνόμευση των Ελβετών ή των Βέλγων, αλλά με εβραϊκή κατά προτίμηση διοίκηση – κάτι σαν μια αυτόνομη εβραϊκή πόλη-κράτος.
(https://sxolianews.blogspot.com/2020/07/blog-post_30.html)
Καημός λέμε,καημός μεγάλος μέ τήν Θεσσαλονίκη !
Καλησπέρα ἀγαπητέ !