Ὁ ἀπόλυτα ἕνας Θεϊκός Νόμος καί τά δεινά ὡς συνέπεια τῆς ἀνθρωπίνης ἀνομίας

Ο Θεός, αφού δημιούργησε τον άνθρωπο, του έδωσε  τον υψηλότερο, ηθικό νόμο...όλη η ιστορία της ανθρωπότητας δείχνει ότι τελικά ο κόσμος κυβερνάται από αυτόν τον πολύ υψηλότερο νόμο. Όλοι οι άλλοι νόμοι (τόσο κοινωνικοί όσο και φυσικοί) είναι σχετικοί και προσωρινοί  και ο Ανώτατος ηθικός νόμος του Θεού είναι απόλυτος. Ο Θεός έχει υπενθυμίσει στον άνθρωπο πολλές φορές ότι η παραβίαση του νόμου θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε θάνατο...

...το έγκλημα του Ανώτατου Νόμου πάντα δίνει την αφορμή για τιμωρία . Αυτή η σχέση αιτίου-αιτιατού  εκφράζεται καλά στον τίτλο του μυθιστορήματός του F.M. Ντοστογιέφσκι - "Έγκλημα και τιμωρία"...

Υπήρχαν αμέτρητα άλλα σημάδια που ο σύγχρονος άνθρωπος είτε δεν ξέρει ή δεν σκέφτεται καθόλου. Για παράδειγμα, ο καθένας θυμάται την εικόνα του ρωσικού καλλιτέχνη Karl Bryullov "Η τελευταία μέρα της Πομπηίας".

Η Πομπηία είναι μια αρχαία ρωμαϊκή πόλη που πέθανε τη νύχτα στις 24 Αυγούστου 79, ως αποτέλεσμα της έκρηξης του Βεζούβιου. Η πόλη ήταν πολύ  αμαρτωλή, θα μπορούσε να συγκριθεί με τά Σόδομα καί Γόμορρα σε αυτό το μέρος.  Για κάποιο λόγο σήμερα οι ξεναγοί και οι ιστορικοί της τέχνης μιλώντας  για τη ζωγραφική του K. Bryullov σπάνια υπενθυμίζουν το πνευματικό και ηθικό υπόβαθρο του γεγονότος που απεικονίζεται από αυτόν τον καλλιτέχνη (εστιάζοντας περισσότερο στη ζωή της αρχαίας πόλης, στις αρχαιολογικές ανασκαφές, στην ιστορία του ηφαιστείου κλπ. )

Υπήρχαν πολλές φυσικές καταστροφές αυτού του διαμετρήματος στά χίλια χρόνια Χριστιανισμού. Αλλά εδώ είναι αυτό που είναι εκπληκτικό. Ένας σύγχρονος άνθρωπος δεν γνωρίζει πολύ για μερικούς από αυτούς, πολύ πρόσφατους. Ή δεν ξέρει τίποτα καθόλου. Για κάποιο λόγο, οι ιερείς μας στα κηρύγματα σχεδόν ποτέ δεν τις αναφέρουν.  Οί κάτοικοι της Πομπηίας ήταν ειδωλολάτρες και πιθανότατα δεν έμαθαν ούτε καν για τον Χριστιανισμό. Μπορείτε να θυμηθείτε τον σεισμό της Λισαβόνας του 1755, ο οποίος σε έξι λεπτά στοίχισε  τη ζωή 80 χιλιάδων ανθρώπων. Παρεμπιπτόντως, συνέβη την 1η Νοεμβρίου, όταν οι καθολικοί γιορτάζουν την ημέρα των Αγίων Πάντων.

Αλλά υπάρχουν τραγωδίες πιο κοντά μας. Μιά από αυτές χρονολογείται στίς 8 Μαΐου 1902. Δηλαδή συνέβη λίγο πριν από έναν αιώνα. Το ηθικό και διδακτικό δυναμικό αυτής της ιστορίας είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί. Αυτή η ιστορία μπορεί και πρέπει να βοηθήσει τους σημερινούς  Χριστιανούς να θυμούνται την ύπαρξη του υψηλότερου ηθικού νόμου. Η αδιαφορία ή η άγνοια της οποίας δεν εξαιρεί από την ευθύνη. Ιδιαίτερα εκείνοι που βαφτίζονται και θεωρούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς...

Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα Ε Δ Ω