γράφει ὁ U.Y.Illusion
Απίστευτες συμπτώσεις;.. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται;.. Ή η φαντασία μου τρέχει;...
Δεν νομίζω.. Η σύγχρονη Ρώμη, οι Τρώες «των Αγορών» και του ΝΑΤΟ, αυτοί που εμπνεύστηκαν την δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα για να προσημειώσουν τις βλέψεις τους... Αυτοί.. ξέρουν καλά γιατί πράττουν όπως πράττουν τις ημέρες αυτές...
Πατέρας και μητέρα εκλιπαρούν για τον άταφο γιο, τον οποίο οι εκτελεστές του τον έσυραν κιόλας πριν την χαριστική βολή...
Η κακοποίηση του νεκρού Έκτορα
O Αχιλλέας απέκδυσε τον Έκτορα από την πανοπλία, τον έδεσε από τα πόδια στο άρμα του με λουριά που έχει περάσει από τους αστραγάλους και τον έσυρε πίσω από το άρμα του ως το αχαϊκό στρατόπεδο, ζητώντας μάλιστα από τους συντρόφους του να γυρίσουν στα πλοία με το σώμα του Έκτορα ψέλνοντας της νίκης το τραγούδι (Χ 391). Εκεί πέταξε το σώμα του εχθρού του στα χώματα και όποτε θύμωνε το ξαναέδενε στο άρμα και το τραβούσε γύρω από το μνήμα του Πατρόκλου.
Οι προσβολές εδώ είναι απανωτές: 1) Ο Έκτορας είναι μες στη σκόνη και μπρούμυτα, ενώ ένας νεκρός θα έπρεπε να τοποθετηθεί ανάσκελα για να ταφεί· 2) η πράξη αυτή γίνεται στην πατρίδα του, μπροστά στα μάτια των δικών του ανθρώπων που αδυνατούν να αντιδράσουν. Και φυσικά, συγκινητικά υποβλητική παρουσιάζεται η αντίθεση μεταξύ της προηγούμενης ομορφιάς και της τωρινής παραμόρφωσης, το προηγούμενο μεγαλείο και τον τωρινό εξευτελισμό του ήρωα, κάτι που γινόταν και με άλλους πολεμιστές.
Ωστόσο, αν και έντεκα μέρες άταφος ο Έκτορας, ωστόσο το σώμα του έμεινε προστατευμένο από τη σκληρή μεταχείριση χάρη στον Απόλλωνα: […] Με τ' ολόχρυσο σκουτάρι του τρογύρα / τον σκέπαζε όλο, ως τον βωλόσουρνε μην ξεγδαρθεί στο χώμα (Ω 20-1)· το ίδιο και η Αφροδίτη που έδιωχνε τα σκυλιά να μη ζυγώσουν και τον κατασπαράξουν. Τον άλειψε μάλιστα με αθάνατο ροδόνερο και τον σκεπάζει με παχύ γαλάζιο σύννεφο να μην ξεράνει ο ήλιος το δέρμα του.
Όπως το είδα .....11 μέρες;;;;!!!!!!!!!! - Αντίστροφα... γεγονότα..!!!!!!!!
Ἀπό : Διόδοτος
Διαβᾶστε καί ἐδῶ
Ἀπό Πελασγική : Παράθεσις τῶν στίχων ἀπό τήν Ἰλιάδα
Ἰλιάς Ὀμήρου
Ῥαψωδία Χ,στιχ.391-394
νῦν δ᾽ ἄγ᾽ ἀείδοντες παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν
νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι νεώμεθα, τόνδε δ᾽ ἄγωμεν.
ἠράμεθα μέγα κῦδος· ἐπέφνομεν Ἕκτορα δῖον,
ᾧ Τρῶες κατὰ ἄστυ θεῷ ὣς εὐχετόωντο.
Τώρα, παιδιά τῶν Ἀχαιῶν, ἄς γύρομε στά πλοῖα
μέ τοῦτον καί ἄς σηκώσομε παιᾶνα νικηφόρον·
νίκην λαμπρήν ἐπήραμεν· φονεύσαμεν τόν θεῖον
Ἔκτορα, ὁπού τόν δόξαζαν ὡσάν θεόν οἱ Τρῶες
( μετάφρασις Ἰακώβου Πολυλᾶ)
Ῥαψωδία Ω,στιχ.18-21
......................................τοῖο δ᾽ Ἀπόλλων
πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτ᾽ ἐλεαίρων
καὶ τεθνηότα περ· περὶ δ᾽ αἰγίδι πάντα κάλυπτε
χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.
ἀλλ᾽ ἀσχήμιες δέν πάθαινε τό σῶμα,
ὅτι τόν ἄνδρα καί νεκρόν τόν ἐλυπεῖτ᾽ ὁ Φοῖβος
καί τόν ἐπερισκέπαζε μέ τήν χρυσήν αἰγίδα
νά μή γδαρθεῖ τό σῶμα του στά χώματα συρμένο.
( μετάφρασις Ἰακώβου Πολυλᾶ)
Τό κείμενον καί μετάφρασις τῆς Ἰλιάδος,ἀπό ἐδῶ κι' ἐδῶ
Ευαγγελία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ γι άλλη μια φορά για την αναδημοσίευση των θεμάτων.
Καλό αγώνα!