Γιά νά τό χωνεύσωμεν καλῶς : Τό κομμουνιστικό βασίλειον τοῦ τρόμου

 

Τον Σεπτέμβριο του 1917, ο Λένιν γράφει: «Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αποφευχθεί η αποκατάσταση της αστυνομίας, και αυτός είναι η δημιουργία λαϊκής πολιτοφυλακής η οποία θα συγχωνευθεί με το στρατό». 

 

Στις 28 Ιανουαρίου 1918 ο Λένιν αποφασίζει να δημιουργήσει τον Κόκκινο Στρατό. Γερμανοί και Αμερικανοί έτρεξαν να δώσουν κάθε είδους υποστήριξη στους Μπολσεβίκους. Η κατάσταση ήταν καταστροφική διότι τα εχθρικά στρατεύματα πλησίαζαν την Πετρούπολη και στις 11 Μαρτίου 1918 η Μπολσεβίκικη κυβέρνηση διέφυγε για τη Μόσχα όπου και παρέμεινε. Η απόδραση αυτή οργανώθηκε από τον Αλέξανδρο Σλιάπνικωφ (Alexander Shliapnikov 1885-1937) (ο Στάλιν τον εξετέλεσε στα 1937). Η Μόσχα μετά από αυτό έγινε πρωτεύουσα. Ο Λένιν εισήγαγε επίσης το νέο Γρηγοριανό Ημερολόγιο.

Το Σοσιαλδημοκρατικό Μπολσεβίκικο Κόμμα στις 8 Μαρτίου 1918 ονομάστηκε Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτοί οι Κομμουνιστές δημιούργησαν μια νέα κυβέρνηση που κυριαρχούνταν από τους Εβραίους, όπου ο Λέων Τρότσκι έγινε Κομισάριος του Λαού για Στρατιωτικές Υποθέσεις. Ένας άλλος Εβραίος, ο Γκεόργκι Τσίτσεριν (Ορνάτσκι) (Georgy Chicherin: 1872- 1936 - φώτο) που η Εβραία μητέρα του ονομαζόταν Μάγιερντορφ τοποθετήθηκε Κομισάριος του Λαού για Εξωτερικές Υποθέσεις. Προηγουμένως είχε εισέλθει δύο φορές σε φρενοκομείο. Αυτό μπορεί να ταίριαζε τέλεια στους Κομμουνιστές: όσο πιο τρελός, τόσο το καλλίτερο.

 

Το κακό τώρα διαδόθηκε σ’ ολόκληρη την κοινωνία. Η εξουσία επικεντρώθηκε περισσότερο από την εποχή των Ιακωβίνων στη Γαλλία. Ο Τρότσκι ήθελε να δει τους υπηκόους του σαν στρατιωτικοποιημένους σκλάβους. Όλες οι μορφές επαιτείας απαγορεύτηκαν, όπως είχε κάνει η Παρισινή Κομμούνα με διάταγμα στις 16 Απριλίου του 1871. Αυτοί που παραβίαζαν το διάταγμα εκτελούνταν. Οι αστοί εξαναγκάστηκαν να σκουπίζουν τους δρόμους και να φτυαρίζουν το χιόνι. Τα παιδιά τους αποκλείονταν από την ανώτερη εκπαίδευση. Οι εντολές του Λένιν ήταν τα Πανεπιστήμια να δέχονται όλους αυτούς που ήθελαν ένα δίπλωμα και όχι γνώση. Ακόμη και οι Ταοϊστές γνώριζαν: Όσο περισσότερη γνώση έχει ο κόσμος τόσο πιο δύσκολο είναι να ελεγχθεί.

 

 

Στα 1918 ο Πατριάρχης Τύχων (Tichon) δήλωσε πως το Σοβιετικό καθεστώς είναι ο ενσαρκωμένος Αντίχριστος. Διαμαρτυρήθηκε έντονα όταν οι Μπολσεβίκοι άρχισαν να κατάσχουν την περιουσία και τον πλούτο της Εκκλησίας. Η GPU (μυστική αστυνομία) τον δολοφόνησε τον Μάιο του 1922. Το Κομμουνιστικό βασίλειο του τρόμου δεν γνώριζε όρια - επιτρεπόταν κάθε είδους αγριότητα στο όνομα της εξουσίας.

Ο Μωυσέϊ Ουρίτσκι (Μπορέτσκι) (Moisei Uritsky :1873-1918) ήταν Εβραίος που ανήκε στο εβραϊκό κόμμα Bund, πρωτοστάτησε στο ένοπλο πραξικόπημα τον Οκτώβριο και αργότερα έγινε αρχηγός της Τσεκά (Cheka - σοβιετική υπηρεσία ασφαλείας) στην Αγία Πετρούπολη. Από την θέση αυτή ο Ουρίτσκι συντόνιζε την άσκηση και τη δίωξη των μελών της αριστοκρατίας, των αξιωματικών του στρατού και των  κληρικών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που αντιτάχθηκαν τους Μπολσεβίκους. Εργαζόταν μ’ έναν ιδιαίτερα άγριο τρόπο και κέρδισε το ψευδώνυμο "ο χασάπης της Πετρούπολης". Ήταν ο Ουρίτσκι αυτός που με την βοήθεια των ναυτών και των Γερμανών στρατιωτών διέλυσε το Κοινοβούλιο τον Ιανουάριο του 1918.

 

Παρά το γεγονός πως οι Εβραίοι "επαναστάτες" και εκτελεστές προτιμούσαν να ζουν με ψευδώνυμα ο κοινός λαός της Ρωσίας σύντομα συνειδητοποίησε ποιός κυβερνούσε τη χώρα του με σιδηρό χέρι. Τα Εβραϊκά κόμματα Μπούντ (Bund) και Πο’ Αλέϊ Ζάϊον (Poalei Zion) επετράπησαν να παραμείνουν ενώ τα υπόλοιπα απαγορεύτηκαν στα 1920. Το τελευταίο συγχωνεύτηκε με το Κομμουνιστικό Κόμμα τον Δεκέμβριο του 1928.  [Μέλος του Πο’ Αλέϊ Ζάϊον στην Πολωνία ήταν ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν (David Ben-Gurion: 1886-1973) o ιδρυτής του κράτους του Ισραήλ και πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ].

 

Ούτε μια συναγωγή δεν καταστράφηκε, ούτε μετετράπη σε δημόσιες τουαλέτες ή αποθήκες, όπως συνέβη με τις Εκκλησίες. Ούτε ένας ραβίνος δεν σταυρώθηκε. Πολλές εκκλησίες στη Μόσχα γκρεμίστηκαν στα 1922, ενώ αντιθέτως μια Συναγωγή που χωρούσε 2.000 άτομα χτίστηκε. Καταστράφηκαν 60.000 εκκλησίες. 

 
Οι Εβραίοι εκτελεστές συνήθιζαν να φωνάζουν: «Ζήτω ο Κόκκινος Στρατός! Θάνατος στους Αστούς». Σύντομα επέβαλαν την καταναγκαστική εργασία. Οι «αλήτες» εκτελούνταν επί τόπου. 

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ  / Από το βιβλίο του Γιούρι Λίνα «Υπόγειες Σιωνιστικές Διαδρομές», (‘Under the Sign of the Scorpion’), εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ, με προσθήκες από το διαδίκυτο