Μαύρ' εἶν' ἡ νύκτα στά βουνά,
στούς βράχους πέφτει χιόνι.
Μές στ' ἄγρια, στά σκοτεινά,
στές τραχιές πέτρες, στά στενά,
ὁ κλέφτης ξεσπαθώνει.
Στό δεξί χέρι τό γυμνό
βαστᾶ ἀστροπελέκι.
παλάτι ἔχει τό βουνό
καί σκέπασμα τόν οὐρανό,
κ' ἐλπίδα τό τουφέκι.
Φεύγουν οἱ τύραννοι χλωμοί
τό μαῦρο του μαχαίρι·
μ' ἰδρώτα βρέχει τό ψωμί,
ξέρει νά ζήσει μέ τιμή,
καί νά πεθάνει ξέρει.
Τόν κόσμ' ὁ δόλος
διοικεῖ
κι' ἡ ἄδικ' εἰμαρμένη.
Τά πλούτη ἔχουν οἱ κακοί,
κι ἐδῶ στούς βράχους
κατοικεῖ ἡ ἀρετή κρυμμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου