Λίγες ημέρες πριν εξαφανιστεί, ο Μαζιώτης μίλαγε σε Δημόσιο Πανεπιστήμιο!

Το πόσο διαλυμένο και αποσυντονισμένο είναι το ψευδεπίγραφο Ελληνικό κράτος δεν χρειαζόταν να επέλθει η άνανδρη δολοφονία των Συναγωνιστών μας Γιώργου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη για να το αντιληφθούμε. Είναι αναρίθμητες κυριολεκτικά οι περιπτώσεις όπου η ανικανότητα των υπευθύνων – ανεύθυνων που χειρίζονται τις υποθέσεις της Χώρας «βγάζουν μάτια». Τις τελευταίες ημέρες «παίζει» αρκετά το όνομα του «αναρχικού» τρομοκράτη Νίκου Μαζιώτη σχετικά με το αν κρύβεται ή όχι πίσω από την δολοφονία των Συναγωνιστών μας. Ως γνωστόν, από τις 20 Ιουνίου 2012, ο Μαζιώτης μαζί με την σύζυγό του Πόλα Ρούπα (μέλος κι αυτή της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας») εξαφανίστηκε, αν και έπρεπε να εμφανίζονταν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής ως όφειλαν. Τα «σαΐνια» του υπουργείου Δημοσίας Τάξης που παρακολουθούν τις κινήσεις ενός Νομίμου Πολιτικού Κόμματος, το οποίο μάλιστα βρίσκεται στη Βουλή ψηφιζόμενο από περίπου 500.000 Έλληνες, δεν είχαν την στοιχειώδη ικανότητα να παρακολουθούν τις κινήσεις ενός επικίνδυνου τρομοκράτη.
Ας αφήσουμε στην άκρη το σκάνδαλο με την παρέλευση του 18μήνου και ας επικεντρωθούμε σε κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Λίγες μόλις ημέρες πριν την «κοπανήσει» ο Μαζιώτης δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να αναπτύξει τις απόψεις του για την τρομοκρατία σε ημερίδα, η οποία είχε τον τίτλο «Συνέλευση για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα» και πραγματοποιήθηκε το διήμερο 7-8 Ιουνίου. Αν πιστεύετε ότι η όλη «συζήτηση» πραγματοποιήθηκε σε κάποια «κατάληψη», ή «κοινωνικό κέντρο», ή «πολιτιστική λέσχη» ή οτιδήποτε άλλο άντρο ανομίας έχουν σε κάποια περιοχή των Εξαρχείων κάνετε μεγάλο λάθος. Η «συζήτηση» πραγματοποιήθηκε με κάθε επισημότητα στο Πάντειο (!) Πανεπιστήμιο. Σε ένα Δημόσιο κτίριο, δηλαδή, το οποίο συντηρεί με τα δικά του έξοδα ο Ελληνικός Λαός, ο Μαζιώτης μαζί με κάποιους άλλους ντόπιους αλλά και ξένους υμνητές της κόκκινης τρομοκρατίας συζητούσαν για την αναγκαιότητα της εξολόθρευσης του «ταξικού εχθρού».
Αναρωτιόμαστε ποιοι είναι αυτοί που έδωσαν την άδεια για κάτι τέτοιο. Είναι οι ίδιοι ακριβώς, οι οποίοι αν ζητούσε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ άδεια για να πραγματοποιήσει μια πολιτική εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο θα την απέρριπταν με συνοπτικές διαδικασίες, μιλώντας για «εχθρούς της δημοκρατίας», «θιασώτες του ολοκληρωτισμού», «λάτρεις της ναζιστικής βίας» και άλλα παρεμφερή όσο και τετριμμένα. Ο Μαζιώτης, λοιπόν, είχε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να «θεωρητικολογήσει» πάνω στην χρησιμότητα των τρομοκρατικών ενεργειών λίγο πριν αποφασίσει «να την κοπανήσει» και να εξευτελίσει πλήρως το ανίκανο και ανεύθυνο αυτό κράτος του ψευτορωμαίικου.
Ανεξαρτήτως του αν μπορεί ο Μαζιώτης να έχει άμεση ή έμμεση συμμετοχή στην δολοφονία του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη, καθώς και τον βαρύτατο τραυματισμό του Αλέξανδρου Γέροντα, αυτό που έχει σημασία βασίζεται στα εξής  γεγονότα:
α) Ο Μαζιώτης διέφυγε ανενόχλητος, διασύροντας τόσο τις δικαστικές αρχές όσο και τις αστυνομικές δυνάμεις,
β) Πραγματοποιήθηκε ελεύθερα και με κρατική αρωγή μάλιστα μια «συζήτηση», όπου «ιδεολογικοποιούνταν» η προτροπή προς την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής.
Και όλα αυτά συνέβησαν ανενόχλητα, δίχως την παραμικρή διαμαρτυρία. Αλήθεια, ο τόσο λαλίστατος Ψαρράς του «Ιού» έχει να πει τίποτα επ΄αυτού; Μπα, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η «ανακάλυψη» δήθεν καταστατικών και το υπερβολικό φούσκωμα γεγονότων που αφορούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Όλοι αυτοί που υποκριτικά ομιλούν για την «βίαιη  ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» ας δουν επιτέλους την πραγματικότητα και ας πάψουν να υποκρίνονται. Η μόνη προτροπή προς την βία, ο μόνος ύμνος προς τις δολοφονίες, προέρχεται από συγκεκριμένες φωνές της διεθνιστικής αριστεράς, οι οποίες εκμεταλλευόμενες την κρατική απάθεια και την αποκλειστική ενασχόληση της κρατικής καταστολής εναντίον μας βρίσκουν την ευκαιρία να δολοφονούν άνανδρα Αθώους Έλληνες, όπως τα αδικοχαμένα μας Αδέρφια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Υ.Γ. Από την εν  λόγω "συζήτηση" είχαν κυκλοφορήσει μάλιστα, σε μορφή πολυσέλιδου και πολυτελέστατου βιβλίου, και τα πρακτικά. Από το εν λόγω βιβλίο σας παραθέτουμε φωτογραφία του εξωφύλλου και της αφίσας της "εκδήλωσης".