Πάντως και από τα δυο γεγονότα ΧΑΜΕΝΗ βγήκε η Πατρίδα μας, αποδεικνύοντας την "ποιότητα" των πολιτικών της! Ή επί το ακριβέστερο αποδεικνύοντας πως τα παιχνίδια της πολιτικής παίζονται στην πλάτη μας ΕΡΗΜΗΝ μας και για να είμαι ακόμη περισσότερο ακριβής : με την ψευδαίσθηση της δικής μας συμμετοχής ( βλέπε εκλογές του 1956) !!!
Ο Κων/νος Καραμανλής πραγματοποίησε μυστικές επαφές στα
πλαίσια υποστήριξής του από τις ΗΠΑ, σχετικά με τον «παραμερισμό του Κυπριακού».
Και στις 12/9/1955 έδωσε για μετάφραση στον Παν. Πιπινέλη «Μνημόνιο» με σκέψεις
του για το έργο της νέας κυβέρνησης, υποδεικνύοντας για το θέμα της Κύπρου «την
καταβολή προσπαθείας προς εξουδετέρωση
των αντιδράσεων της κοινής γνώμης προς συμβιβαστική λύση του». Αυτός ως υπουργός Δημ. Έργων ποια αρμοδιότητα
είχε για πρωτοβουλίες «συμβιβαστικής λύσης του Κυπριακού»;!!! Το «μνημόνιο» του
Καραμανλή αν και δεν είναι γνωστό σε ποιους εστάλη το σίγουρο είναι ότι του
εξασφάλισε αγγλοαμερικανική εύνοια( Εστία 22/12/1958), αλλά και την
πρωθυπουργία!
Απόρρητο έγγραφο του Φόρεϊν Όφιςς ( 23/10/1955) αποκαλύπτει:
«Η κυβέρνηση Καραμανλή αναζητεί πρόσχημα για να εγκαταλείψει το Κυπριακό.
Οφείλουμε να τον βοηθήσουμε».
Αρμόδιος για τις πληροφορίες σύμβουλος της Αγγλικής
Πρεσβείας Α. Λάμπερτ με μήνυμά του προς το Φόρεϊν Όφιςς ( 15/9/1955) σημειώνει
για τον Καραμανλή: «Όπως φαίνεται οι αμερικανοί τον θεωρούν άνθρωπό τους και την
κυβέρνησή του, δική τους. Φυσικά
επιθυμούν να εξακολουθήσουν να τον έχουν του χεριού τους…»
Κατά τηλεγράφημα του πρεσβευτή της Ελλάδος στην Άγκυρα,
ακόμη και οι τούρκοι φρόντισαν « να φερθούν
με το γάντι» στην κυβέρνηση Καραμανλή. Στις
19/2/1956 το πανούργο «τριφασικό» ( όπως αποκλήθηκε) εκλογικό σύστημα χάρισε
165 έδρες στο 45,38% της ΕΡΕ και 132 στο 48,15% του αντί-καραμανλικού
συνασπισμού.
Οι επάρατες συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου υπογράφηκαν τον
Φεβρουάριο του 1959. Στο ημερολόγιό του ο κυνικά ανενδοίαστος αποικιοκράτης και
ανθέλληνας Χάρολντ Μακμίλαν σημειώνει με
αυθεντική αγγλική αισχρότητα: «Ο Καραμανλής ασκούσε πολύ θαρραλέα πίεση επί του
Αρχιεπισκόπου. Οι τρείς πρωθυπουργοί ( Αγγλίας, Ελλάδος , Τουρκίας) υπογράψαμε
ένα κοινό έγγραφο. Ο Μεντερές έδειχνε θαυμάσια και ευχαριστημένος-με το δίκιο
του. Οι Έλληνες ήταν χαρούμενοι, μολονότι αντιλαμβάνονταν ότι περισσότερο
ωφελημένοι δεν ήταν εκείνοι- κάθε άλλο…»
Στον απαράδεκτο και προκλητικό κομπασμό του γελοιωδέστατα
ανακηρυγμένου σε «εθνάρχη» ( στην πραγματικότητα εθνικού εφιάλτη) Καραμανλή,
ότι «ευτυχεστέρα ημέρα της ζωής μου ήτο εκείνη κατά την οποία υπέγραψα τας
συμφωνίας δια την Κύπρον» την ενδεδειγμένη απάντηση έδωσε ( με ενυπόγραφο άρθρο του) ο έ. α. στρατηγός Στ. Γυαλίστρας :
«Οσονδήποτε πικρά κι’ αν είναι η
αλήθεια, επιβάλλεται να διατρανωθεί, ότι από ελληνικής πλευράς η δοθείσα «λύσις» του Κυπριακού δια των συμφωνιών της Ζυρίχης
και του Λονδίνου, υπήρξεν ολεθρία…»
Από το Δ’ τόμο του έργου του καθηγητού και ιστορικού
συγγραφέα Κων/νου Μπαρμπή «Τσακάλια και Ύαινες της ελληνικής πολιτικής»
Σύμφωνα με μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφιςς του έτους 1959,
που εδόθησαν στην δημοσιότητα αποκαλύπτεται ότι στο περιθώριο των περίφημων
συμφωνιών υπήρχαν τρείς ακόμη μυστικές συμφωνίες που υπεγράφησαν από τις κυβερνήσεις
της Μ. Βρετανίας της Ελλάδος και της Τουρκίας, εν αγνοία των ελληνοκυπρίων. Όπως
προκύπτει μάλιστα από απόρρητο έγγραφο RGC 1037/39 της 21ης
Σεπτεμβρίου 1959 του Φόρεϊν Όφιςς, υπήρξαν τα άκρως απόρρητα μυστικά
ντοκουμέντα:
 |
| Καραμανλής-Μεντερές |
1)
Η «Συμφωνία Κυρίων» που εμονογραφήθη από τους Καραμανλή,
Μεντερές στο τέλος της διάσκεψης της Ζυρίχης ( 11/2/1959) προέβλεπε επίσης συζήτηση
μετά την ανακήρυξη του νέου κράτους της Κύπρου για πιθανή είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Περιελάμβανε υπόδειξη της Αγγλίας όπως η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την
διασφάλιση διευκολύνσεων και εγκαταστάσεων για την κυβέρνηση των ΗΠΑ στην
Κύπρο. Έχουμε λοιπόν εδώ μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας η οποία βάζει μέσα στο Κυπριακό και τους Αμερικανούς
πλέον, χωρίς να έχει ενημερωθεί προηγουμένως και να ερωτηθεί η ελληνοκυπριακή
πλευρά. Οι Βρετανοί όπως αναφέρουν σε τηλεγράφημά τους της 15 Σεπτεμβρίου 1959
( δηλ. 7 μήνες μετά την Συνθήκη) όχι μόνον γνώριζαν το περιεχόμενο της «Συμφωνίας
Κυρίων» αλλά αφήνουν σαφώς να εννοηθεί ότι και η ελληνοκυπριακή πλευρά δια του
Μακαρίου το ΕΓΝΩΡΙΖΕ».
2) Το «συμφωνημένο έγγραφο» ( Agreed Minute αναφέρεται στα απόρρητα αρχεία του Φόρεϊν Όφιςς) που υπεγράφη από τους τρείς υπουργούς εξωτερικών ( Αβέρωφ, Σέλγουϊν, Λόϊντ και Φατιν Ζορλού) είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται η ύπαρξις μιας τέτοιας συμφωνίας και δυστυχώς μπορεί να μην μάθουμε ποτέ τι περιείχε, γιατί το έγγραφο αυτό αφηρέθη από τα αρχεία του Φόρεϊν Όφιςς και κατεστράφη…
3) Ένα «διμερές ελληνοτουρκικό έγγραφο» που συνεφωνήθη και αυτό πιθανότατα στην Διάσκεψη της Ζυρίχης. Το επίμαχο αυτό έγγραφο δεν υπάρχει στον σχετικό φάκελλο υπάρχει η ένδειξις ότι το περιεχόμενο του φακέλλου αυτού έχει καταστραφεί. Το Φόρεϊν Όφιςς παραδέχεται ότι μετά την υπογραφή του «το γνωστοποιήσαμε μυστικά στην κυβέρνηση των ΗΠΑ , εφ’ όσων η Τρίτη παράγραφός του αναφέρεται σε δικά του συμφέροντα». ( F.O 371/1/174756/1964).
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας Χαλούκ Μπαγιουλκέν, τον Ιούνιο του 1963 λέγει στον Έλληνα αντιπρόσωπο στον ΟΗΕ Δ. Μπίτσιο τα εξής: «Εις περίπτωσιν μονομερούς ανατροπής του Συμβατικού καθεστώτος η Τουρκία είναι αναγκασμένη να αντιδράση. Ελπίζω ότι η Ελληνο-Κυπριακή ηγεσία έχει σαφή επίγνωσιν των κινδύνων».
Από το έργο του Χαραλ. Νικολάου( ιστορικός συγγραφέας καθηγητής
Σ.Σ. Ευελπίδων) «Διεθνείς Πολιτικές και
Στρατιωτικές Συνθήκες-Συμφωνίες και Συμβάσεις» από το 1453 μέχρι σήμερα ( έκδοση 1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου