Άρθρα

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ? ΜΗΠΩΣ Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ?


Από το καλοκαίρι του 2008 έχει ξεκινήσει ο καθημερινός βομβαρδισμός μας από όλα τα ΜΜΕ περί κρίσεως οικονομικής και της επικείμενης καταστροφής που αναμένει τους πάντες εξ’ ημών, από κάθε άποψη!
Μία καταστροφή που μεταφράζεται σε αλλαγή όχι μόνο αυτού καθ’ αυτού του τρόπου ζωής αλλά ίσως κυρίως αλλαγής του σκέπτεσθαι! Γιατί το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε πολλές φορές πως όλο το «παιχνίδι» βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να σκέπτονται οι άνθρωποι. Ή μάλλον στον τρόπο που τους υποδεικνύετε να σκέπτονται, αυτά που «εκείνοι» οι γνωστοί μας εξουσιαστές θέλουν να σκέπτονται.
Μία αλλαγή λοιπόν που θα καθορίζει πρωτίστως ανάγκες της ανθρώπινης βίωσης, όπως η καθημερινή κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου από τις απαιτήσεις της ίδιας της ζωής, σε βασικά είδη. Για δευτερεύοντα ούτε λόγος να γίνεται πλέον! Εξασφάλιση λοιπόν πρώτα του εργασιακού τομέα για τα προς το ζην και μετά τίποτα!!! Ούτε δεύτερο, πόσο μάλλον δε για τρίτο!!!
Τι ετοιμάζουν, θα έλεγε κάποιος; Την Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων που εδώ και πλέον της 15ετίας ακούγεται και πιπιλίζετε σαν καραμέλα στα στόματα του κάθε ανίδεου. Τι θα έχει αυτή η νέα κατάσταση όμως ουδείς έχει μπει στον κόπο να εξηγήσει εκτός ίσως από κάποιες γραφικές περιπτώσεις που κινδυνολογούν για λόγους προσωπικού οφέλους. Μια γενικότερη εικόνα θα έχει να κάνει με τις βασικές αρχές βίωσης που θα πρέπει να αποδεχθεί ο κάθε κάτοικος του πλανήτη. Όπως των κοινών εξουσιαστικών θέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο με μια ηγεσία για κάθε εξουσία. Και βεβαίως μίας κοινά αποδεχτής θρησκείας, Κύριος είδε τι ακριβώς θα μαγειρευτεί έπ’ αυτού, ( ίσως κάποιες υποψίες αλλά δεν είναι του παρόντος), μιας θρησκείας που θα εμφανισθεί από ένα Πνευματικό ηγέτη ή Μεσσία!!!
Και βεβαίως η αστυνόμευση που θα έχει να κάνει με μέτρα τόσο αυστηρά έως σημείου, που είναι το κυρίως ζητούμενο γι’ αυτούς, στέρησης της ίδιας της ελευθερίας, χωρίς να δύναται ο κοινός άνθρωπος φυσικά να το αντιληφθεί στην πραγματική του διάσταση κάτι τέτοιο!
Στην αρχή όλων αυτών είμαστε που σιγά-σιγά έρχονται και αλίμονό μας πόσο ανέτοιμους θα μας βρεί κάτι τέτοιο! Άλλωστε θα μου πείτε πάντα ανέτοιμοι είμαστε όλοι μας στα δικά τους σχέδια, αφού έτσι πρέπει!!! Και τι ειρωνεία, δεν μπορώ να πω: «Περαστικά μας», γιατί μόνο τέτοια δεν θα είναι!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου