Μια νέα γαλλική επιστημονική μελέτη υποστηρίζει ότι το πλήγμα που δέχθηκε η Σελήνη από έναν τεράστιο αστεροειδή πριν περίπου 3,9 δισ. χρόνια, λίγο μετά τη δημιουργία της, την αναποδογύρισε κατά 180 μοίρες, γυρνώντας πλέον προς τη Γη μια διαφορετική πλευρά από αυτήν που σήμερα «βλέπει» προς εμάς.
Οι σχετικές τροχιές περιφοράς της Γης και του δορυφόρου της είναι τέτοιες που μόνο η μια πλευρά της Σελήνης -πάντα η ίδια- είναι ορατή από τον πλανήτη μας. Κανονικά οι περισσότεροι κρατήρες θα έπρεπε να υπήρχαν στη δυτική πλευρά, όπως έχουν διαπιστώσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες από τα πλήγματα που δέχεται η Σελήνη από το διάστημα.
Όμως η έρευνα των Μαρκ Βίτσορεκ και Ματιέ Λε Φεβρέμ του Ινστιτούτου Φυσικής της Γης στο Παρίσι, μετά από ανάλυση της γεωγραφικής κατανομής και της ηλικίας των κρατήρων της Σελήνης, διαπίστωσε ότι, αντιθέτως, σήμερα οι πιο παλαιοί κρατήρες βρίσκονται στην ανατολική πλευρά, η οποία συνεπώς θα πρέπει να δέχτηκε περισσότερα πλήγματα μετεωριτών σε σχέση με τη δυτική πλευρά.
Κάτι τέτοιο όμως, κατά τους δύο ερευνητές, θα μπορούσε να έχει συμβεί μόνο αν παλιότερα το φεγγάρι έδειχνε μια διαφορετική πλευρά προς τη Γη. Η πιο πιθανή ερμηνεία γι’ αυτό είναι ότι υποχρεώθηκε σε σφοδρή σύγκρουση με κάποιο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο.
Το αποτέλεσμα ήταν το φεγγάρι να αρχίσει να περιστρέφεται αργά, επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι που τελικά σταθεροποιήθηκε ξανά στην τωρινή τροχιά του, δείχνοντας πλέον την αντίθετη, σε σχέση με προηγουμένως, πλευρά του προς τη Γη, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό “Icarus”, όπως αναφέρουν ο Guardian και το New Scientist.
Οι σχετικές τροχιές περιφοράς της Γης και του δορυφόρου της είναι τέτοιες που μόνο η μια πλευρά της Σελήνης -πάντα η ίδια- είναι ορατή από τον πλανήτη μας. Κανονικά οι περισσότεροι κρατήρες θα έπρεπε να υπήρχαν στη δυτική πλευρά, όπως έχουν διαπιστώσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες από τα πλήγματα που δέχεται η Σελήνη από το διάστημα.
Όμως η έρευνα των Μαρκ Βίτσορεκ και Ματιέ Λε Φεβρέμ του Ινστιτούτου Φυσικής της Γης στο Παρίσι, μετά από ανάλυση της γεωγραφικής κατανομής και της ηλικίας των κρατήρων της Σελήνης, διαπίστωσε ότι, αντιθέτως, σήμερα οι πιο παλαιοί κρατήρες βρίσκονται στην ανατολική πλευρά, η οποία συνεπώς θα πρέπει να δέχτηκε περισσότερα πλήγματα μετεωριτών σε σχέση με τη δυτική πλευρά.
Κάτι τέτοιο όμως, κατά τους δύο ερευνητές, θα μπορούσε να έχει συμβεί μόνο αν παλιότερα το φεγγάρι έδειχνε μια διαφορετική πλευρά προς τη Γη. Η πιο πιθανή ερμηνεία γι’ αυτό είναι ότι υποχρεώθηκε σε σφοδρή σύγκρουση με κάποιο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο.
Το αποτέλεσμα ήταν το φεγγάρι να αρχίσει να περιστρέφεται αργά, επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι που τελικά σταθεροποιήθηκε ξανά στην τωρινή τροχιά του, δείχνοντας πλέον την αντίθετη, σε σχέση με προηγουμένως, πλευρά του προς τη Γη, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό “Icarus”, όπως αναφέρουν ο Guardian και το New Scientist.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου