Ἡ άντιπάθεια τῆς δημοκρατίας στά " Ο Χ Ι "

Ὅταν οἱ περιστάσεις γιά ἄμεσες καί σημαντικές ἀποφάσεις, ἔρχονται νά ἀποδείξουν τήν ἀξία μιᾶς ἡγεσίας καί τῆς ἐθνικῆς ὑπερηφανείας πού κατά συνέπεια διακατέχει τούς πολίτες τῆς χώρας, αὐτές οἱ περιστάσεις καταγράφονται ὡς ἱστορικές στιγμές μνήμης, στιγμές δικαιώσεως τῆς προασπίσεως καί διαφυλάξεως τῆς ἠθικῆς ἀξίας ἑνός Ἔθνους. 

Σήμερα ποιός Ἕλληνας θά μποροῦσε νά αἰσθανθῇ ὑπερήφανος πώς διαφυλάσσονται αὐτές οἱ ἀξίες ὅταν ἡ ἡγεσία τῆς χώρας ἀποδεικνύει ἀπόλυτον ὑποταγή στίς ἐπιταγές τῶν ΗΠΑ, τοῦ ΝΑΤΟ, τῆς Ε.Ε. μόνον μέ τό δικαιολογητικό πώς ἀποτελεῖ μέλος τῶν ὀργανισμῶν αὐτῶν, βάζοντας στήν ἄκρη κάθε σκέψιν γιά προάσπισιν τῶν δικαιωμάτων της ; Ἔτσι ἔχει συρθεῖ ἠ Ἑλλάς στίς ἀπαιτήσεις τῶν ΗΠΑ καί ΝΑΤΟ νά ἀδειάζῃ τίς στρατιωτικές της ἀποθῆκες, νά ἀφοπλίζῃ σημαντικά σημεῖα τῶν ἐδαφῶν της καί νά χρεώνῃ ( μέσῳ τῶν πακέτων πού δἰδει ἠ Ε.Ε. ) τούς Ἕλληνες φορολογουμένους μέ τεράστια ποσά πού πηγαίνουν ὑποτίθεται, γιά βοήθεια μίας χώρας πού οὔτε μέλος τῆς Ε.Ε. ἤ τοῦ ΝΑΤΟ εἶναι καί καμμία ἐπίπτωσιν ἤ σχέσιν δέν ἔχουν μέ τήν χὠρα μας οἱ ὅποιες διαφορές της μέ τήν χώρα τήν ὁποία ἐμπλέκεται πολεμικῶς. 

Τό αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τό Ἰσραήλ καί τόν ἐκεῖ πόλεμο πού ἔχει ἀνοίξει μέ τήν Παλαιστινιακή Ὀργάνωσιν πού προασπίζει τά δικαιώματα τῶν Παλαιστινίων ἤ τίς διαφορές του μέ τό Ἰράν. Καμμία ἀπολύτως σχέσιν ἔχομε μ᾿ὅλα αὐτά, ἀντιθἐτως ἀναγνωρίζοντας τό δίκαιον τοῦ Παλαιστινιακοῦ Ἀγῶνος τόσο στό παρελθόν ὅσο καί στά σύγχρονα χρόνια, παραδοσιακῶς εἴμαστε στό πλευρό τῶν καταφανῶς ἀδικημένων. Ὅμως ἔρχεται ἡ σημερινή κυβέρνησις, αὐτή πού μάλιστα ἔχει νωπή τήν ἐντολή ἐξουσίας, μιᾶς μεγάλης μερίδος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, νά σύρεται πίσω ἀπό κάθε ἐντολή, πρός βοήθεια τοῦ ἑβραϊκοῦ κράτους καί νά διατυμπανίζῃ αὐτό ὡς ὑποχρέσωσίν μας !  

Καί βεβαίως μέσῳ τῶν Ἀμερικανῶν, τῶν " γκάνγκστερς" ( θά ᾿δεῖτε πιό κάτω ποιός τούς χαρακτήρισε ἔτσι ) νά λειτουργοῦμε ὡς μία μεγάλη στρατιωτική τους βάσις ! Ἀπό τήν Ἀλεξανδρούπολιν, στήν Μαγνησία καί Λάρισα μέχρι τήν Κρήτη ἕνα ἀπέραντο ἀμερικανικό στρατόπεδο ὅπου ΗΠΑ καί ΝΑΤΟ ἔχουν πάρει τό ἐλεύθερο νά κάνουν ὅ,τι θέλουν, ὐπό τό πρόσχημα τῆς συνεργασίας στήν ἐθνική ἄμυνα...

Μόλις ἐχθές εἴχαμε τήν ἐπέτειο τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967. Μιᾶς ἡμερομηνίας ὁρόσημο στήν ἑλληνική ἱστορία ἀφοῦ ἡ προκύψασα τότε Κυβέρνησις διέγραψε ἕναν κύκλο 6ετοῦς διακυβερνήσεως τῆς χώρας. Σήμερα τό μόνον πού ἔχουν νά θυμοῦνται οἱ Ἕλληνες ἀπό έκείνη τήν Ἐθνική Κυβέρνησιν, εἶναι πώς εἶχε προκύψει ἀπό ἐκτροπήν τοῦ Συντάγματος καί εἶχε καταλύσει τήν Δημοκρατίαν. Ἄρα ἦταν μία "χούντα" ὅπως τήν λένε ( λανθασμένως βεβαίως, ἀλλά δέν ἔχει σημασία ἐν προκειμένῳ) πού μόνον κακά ἄφησε ὡς κληρονομιά στήν χώρα. 

Σήμερα θά σᾶς θυμίσω μία πολλή σοβαρή περίστασιν ὅπου ἡ ἀντίδρασις τῆς τότε Κυβερνήσεως Παπαδοπούλου, θά ἔπρεπε νά ἀποτελεῖ φωτεινό φάρον Ἐθνικῆς Ὑπερηφανείας, ἀλλά βλέπετε ἡ σύγκρισις μέ τίς ...δημοκρατικές κυβερνήσεις τῆς μεταπολιτεύσεως σέ καμμία περίπτωσιν δέν θά τό ἐπέτρεπε ! 

ἀμερικανός διπλωμάτης Τζών Ντέϋ : «Πρέπει νά ἀλλάξετε τήν Κυβέρνησι Μαρκεζίνη καί νά διώξετε τόν Γ. Παπαδόπουλο. Ἐμεῖς οἱ Ἀμερικανοί δέν θέλουμε οὔτε τόν ἕνα, οὔτε τόν ἄλλο!...»

Στίς 8 Ὀκτωβρίου 1973 ὁ Γ. Παπαδόπουλος, ὡς Πρόεδρος τῆς Δη­μοκρατίας, ἀνέθετε τήν πρωθυπουργία στόν Σπ. Μαρκεζίνη μέ ἀ­ποστολή τήν διεξαγωγή ἐκλογῶν. Μόλις δύο ἡμέρες πρίν ξέσπασε ὁ 4ος Ἀραβοϊσραηλινός πόλεμος. Γνωστός καί ὡς πόλεμος τοῦ “Γιόμ Κιπούρ”

Στίς 13 Ὀκτωβρίου 1973 ἡ στάσις τῆς Κυβερνήσεως στό ζήτη­μα αὐτό διευκρινίσθηκε μέ ρητή δήλωσι τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερι­κῶν Χρήστου Ξανθοπούλου - Παλαμᾶ:

«Αἱ φιλικαί σχέσεις τῆς Ἑλλάδος μέ τάς ἀραβικάς χώρας, ἀποκλείουν οἱανδήποτε συμμετοχήν, εἴτε ἄμεσον εἴτε ἔμμεσον, εἰς τυχόν ἐνέργειαν στρεφομένην ἐναντίον αὐτῶν… Ὁ ἑλ­λη­νι­κός χῶρος, θαλάσσιος καί ἐναέριος, δέν χρησιμοποιεῖται δι’ οἱ­αν­δήποτε ἐνέργειαν, σχέσιν ἔχουσα μέ τήν ἐμπόλεμον κατά­στασιν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν».

Ἐπρόκειτο γιά ξεκάθαρη καί τελεσιγραφική διακήρυξι πρός τίς ΗΠΑ ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν ἐπρόκειτο ποτέ νά δεχθῆ χρῆσι τῶν βά­σεών της ἐναντίον τῶν Ἀράβων. Ἄμεσα κινήθηκε καί ὁ ἴδιος ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Γ. Πα­παδόπουλος, ὁ ὁποῖος προέβη σέ Διάβημα πρός τόν Πρέσβυ τῶν ΗΠΑ Χ. Τάσκα μέ τό ὁποῖο διεμήνυε σαφῶς ὅτι:

α) Ἡ ἐμπόλεμη κατάστασις στήν Μέση Ἀνατολή δημιουργεῖ τόν κίνδυνο πυρηνικῆς συγκρούσεως μεταξύ ΗΠΑ καί ΕΣΣΔ στήν Νο­τιοανατολική Μεσόγειο.

β) Οἱ τρεῖς ναυτικές μονάδες τοῦ 6ου Ἀμερικανικοῦ Στόλου πού ἐλλιμενίζονται στήν Ἐλευσίνα φέρουν πυρηνικό ὁπλισμό καί συνε­πῶς θά ἀποτελέσουν στόχο τῆς Ε.Σ.Σ.Δ.

γ) Γιά τούς ἀνωτέρω λόγους τά τρία πολεμικά πλοῖα τῶν ΗΠΑ πρέπει νά ἀποπλεύσουν ἀμέσως ἀπό τήν Ἐλευσίνα.

Ἐν τῷ μεταξύ ὅμως, κατά τήν διάρκεια τοῦ Ὀκτωβρίου, τό ἑλ­ληνικό F.I.R. ἄρχισε νά παραβιάζεται τόσο ἀπό Σοβιετικά, ὅσο καί ἀπό Ἀμερικανικά ἀεροσκάφη πού ἔσπευδαν νά βοηθήσουν τούς ἐμπολέμους μέ “ἀερογέφυρες”.

 Στίς 21 Νοεμβρίου 1973, ὁ Πρωθυπουργός Σπ. Μαρκεζίνης πα­ρέ­λαβε ἀπό τόν Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Χρ. Ξανθόπουλο - Πα­λα­μᾶ, ἕνα ἄκρως ἀπόρρητο Σημείωμα τοῦ πρεσβευτοῦ Μηλιαρέ­ση. Ὁ ἴδιος ὁ Μαρκεζίνης ἀναφέρει:

«Τοῦ “σημειώματος” δέν ἠμπορῶ νά κάμω δημοσία χρῆσιν -ὡς ἄκρως ἀπορρήτου- ἀλλά οἱ ἁρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δύνανται νά τό συμβουλευθοῦν εἰς τό ἀρχεῖον τοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν (Α΄ Γενική Διεύθυνσις, Γ΄Διεύθυνσις Πολιτικῶν Ὑποθέσεων). Ἐπρόκειτο πάντως περί πιεστικοῦ καί ἐπείγοντος αἰτήματος τῶν Ἀμερικανῶν πρός τό Ἀρχηγεῖον Ἐνόπλων Δυνά­μεων διά τήν ἀναγνώρισιν εἰς τάς ΗΠΑ δικαιωμάτων εὐρυ­τέρας χρήσεως. Ἐζητεῖτο ἀκόμη, τροποποίησις τῆς ἀρχι­κῆς συμφω­νί­ας τοῦ 1953 καί ἡ χρησιμοποίησις τοῦ Ἀεροδρο­μίου Ἐλευσί­νος ὑπό τῆς Ἀμερικανικῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας μέ δι­κα­ιολο­γη­τικήν βάσιν τῆς παλαιοτέρας ἀμερικανικῆς προ­τά­σεως περί πα­ρο­χῆς διευκολύνσεων ἐλλιμενισμοῦ…».[2]

Ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν ἦταν ἀπολύτως ἀρνητικός καί εἰση­γήθη στόν Πρωθυπουργό τήν ἀπόρριψι τοῦ αἰτήματος στηρι­ζό­με­νος στό γεγονός ὅτι θά ἐπρόκειτο γιά ἀμερικανικές βάσεις, ἐκ­τός σχεδίου ΝΑΤΟ καί μέ πυρηνικές δυνατότητες!...

Στίς 22 Νοεμβρίου 1973 ὁ Μαρκεζίνης ἐπεσκέφθη τόν Γεώρ­γιο Παπαδόπουλο. Ὁ ἴδιος γράφει: 

«Τήν ἑπομένην -22 τοῦ μηνός- τό ἔφερα πρῶτον θέμα εἰς τόν Πρό­εδρον τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ ἐτόνισα τό ἐθνικῶς ἐπι­κί­νδυ­νον τοῦ αἰτήματος, ἰδία δέ ὅταν ὑπεβάλλετο τήν ὥραν ἐκεί­νην… Πρός τιμήν του ὑπῆρξε κατηγορηματικός καί χωρίς δι­στα­­γμούς, συμφωνῶν μοῦ ἀπήντησε: “Βεβαίως ΟΧΙ!”».[3]

Καί σέ ἄλλο ἔργο του, ὁ τότε Πρωθυπουργός τονίζει: «Ἡ ἀντίδραση Παπαδόπουλου ἦταν ἄμεση, ἐχρησιμοποίησε μά­λιστα μία βαρύτατη ἔκφραση γιά τό ἀμερικανικό αἴτη­μα».[4]

Τό ποιά ἦταν ἡ «βαρύτατη ἔκφραση» τοῦ Γ. Παπαδοπούλου γιά τούς Ἀμερικανούς, ἀποκαλύπτει ὁ Μαρκεζίνης στό ἔργο του «Τά εἰς Ἑαυτόν»: «Ἐπεσκέφθην τότε τόν Παπαδόπουλον, ὁ ὁποῖος συνεφώνησε μέ ἐμέ ἀπολύτως, χαρακτηρίσας μάλιστα τούς Ἀμερικανούς ὡς “γκά­γκστερς”!...».[5]

Ἐπρόκειτο γιά ἕνα ἀκόμη ἠχηρό “ΟΧΙ” τοῦ Γεωργίου Πα­πα­δοπούλου πρός τίς ΗΠΑ!

Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἔκαμε πράξι τήν Διακήρυξί του τῆς 27 - 7 - 1973: 

«Τό καθεστώς τῆς κηδεμονίας, τῆς ἐξαρτήσεως καί τῶν ὑπαγορεύσεων ἐκ μέρους τῶν ξένων, ὑπό τό ὁποῖον ἔζησε ἡ Ἑλλάς ἀπό τῆς συγκροτήσεώς της εἰς ἀνεξάρτητον Κράτος, ἀνή­κει πλέον εἰς τό παρελθόν!»

Τί ἔγινε στήν συνέχεια ; Ὁλόκληρο τό σπουδαῖο καί ἱστορικό αὐτό θέμα,ἀπό τό βιβλίο τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, « Τά "ΟΧΙ " τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου " ,   ΕΔΩ 

Ἄς καταγραφεῖ στίς δικές μας σελίδες κι᾿ἄς ἀποτελέσει αὐτό μία ἀπάντησιν ( μαζύ μέ τό μεγάλο θέμα τῶν πετρελαίων πού ἦταν ἡ ἀρχή τῆς δυσανασχετήσεως τῶν ἀμερικανοσιωνιστῶν, παγκοσμίων ἐξουσιαστῶν στό πρόσωπο τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου καί σ᾿ ὅ,τι τοῦ ἐπεφύλαξαν ὡς τιμωρία μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του...) ἄς καταγραφεῖ λοιπόν ὡς ἀπάντησις γιά τίς κατηγορίες ὡς "φιλοσιωνιστής" καί "μασσῶνος". Μακάρι νά ὑπῆρχαν κι᾿ἄλλοι τέτοιοι πολιτικοί στήν Ἑλλάδα πού ΜΟΝΟΝ ἔδωσαν χωρίς νά καταχραστοῦν τήν θέσιν των, γιά νά πλουτίσουν, νά ἐξασφαλίσουν τά σόγια τους μέχρι 5ου βαθμοῦ συγγενείας, τούς κολλητούς καί κάθε εἴδους ὠφελιματάκηδες κ.ο.κ. 

Ἔτσι ἐκεῖνος ὀ ἄνθρωπος πέθανε σ᾿ἕνα κελί φυλακῆς, μόνος, ἄρρωστος ἀλλά ἔχοντας μία συνείδησιν καθαρή καί βαθιά μέσα του τήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη του γιά τήν Ἑλλάδα ῥιζωμένη μέχρι τέλους.

Ὅλοι ἐσεῖς, φιντἀνια τῆς "μεταπολιτεύσεως", " δημοκρατικοί ἡγέτες" μπλέ, πράσινοι, κόκκινοι δέν θά εἶστε τίποτε περισσότερο ἀπό πλιατσικαδῶροι τῆς πολιτικῆς σέ μία χώρα πού ῤιμάξατε, ξεπουλήσατε κι᾿ἕναν λαό πού τόν καταντήσατε δουλικά τῆς ΝΤΠ . 

  Ἡ Πελασγική