Άρθρα

Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

30 Μαρτίου 1822 : Καταστροφή καί Σφαγή τῆς Χίου


Καταστροφή και Σφαγή της Χίου από τους τούρκους κι εβραίους δουλέμπορους

Χρονολογία 30 Μαρτίου 1822, η καταστροφή της Χίου: Αναφερόμαστε στη σφαγή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στη Χίο από τους Τούρκους ως αντίποινα για την κήρυξη της επανάστασης στο νησί από τον Σάμιο Λυκούργο Λογοθέτη.

7000 ενισχύσεις, συν οι Τούρκοι του νησιού

Απώλειες: 20.000-25.000 νεκροί Ελληνες, 45.000 πουλήθηκαν ως σκλάβοι από τους τουρκομογγόλους πλιατσικολόγους και τους εβραίους δουλέμπορους.

Την 20η Απριλίου η σφαγή διαρκούσε ακόμη.

Η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης εναντίον του τούρκου κατακτητή και δυνάστη βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό ώθησε τον Σουλτάνο να παραχωρήσει στο νησί πολλά προνόμια, που άγγιζαν το καθεστώς αυτονομίας. Έτσι, οι κυρίαρχες τάξεις της Χίου δεν είχαν κανένα λόγο να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων. 
...Οι ιστορικοί έχουν επισημάνει ότι η άρχουσα τάξη του νησιού ήταν απρόθυμη να ενταχθεί στην ελληνική εξέγερση, φοβούμενη την απώλεια της ασφάλειας και της ευημερίας της.

(Σημ. Πελασγικῆς :Ἔχουμε γράψῃ,στό παρελθόν ἐπ᾿αὐτῶν τῶν ...ἀριστοκρατῶν : Ἡ Χῖος τῆς ...ἀριστοκρατίας καί τῆς ἐξουσίας

...Ωστόσο, το 1822 ο πληθυσμός ζούσε κάτω από την τούρκικη καταπίεση. Για την πρόληψη επανάστασης, είχαν μεταφερθεί στο νησί στρατεύματα από την Ασία και είχε τοποθετηθεί ως διοικητής ο σκληρός Βαχίτ πασάς. Οι Χιώτες έκαναν καταναγκαστικές εργασίες για την ενίσχυση των οχυρώσεων και ταυτόχρονα αναγκάζονταν να συντηρούν αυτόν τον «μαχαιροφόρο όχλο» με την απειλή της βίας. Οι Τούρκοι σαν δυνάστες καθημερινά έκαναν αρπαγές και φόνους στην πόλη και τα χωριά, φυσικά ατιμωρητί.

Το Μάρτιο του 1822 η Χίος επαναστάτησε, όταν ο Αντώνιος Μπουρνιάς – που υπήρξε αξιωματικός του Ναπολέοντα κατά την Αιγυπτιακή εκστρατεία – με διακόσιους άνδρες αποβιβάστηκαν στη Σάμο και κάλεσαν τον Λυκούργο Λογοθέτη να συμμετάσχει στην επανάσταση της Χίου. Αποφασιστική σημασία για την έκβαση της εξέγερσης είχε η απραξία της αυτοαποκαλούμενης και δήθεν “κεντρικής κυβέρνησης” η οποία δεν απέστειλε έγκαιρα βοήθεια στους επαναστάτες. 

...Ο ξεσηκωμός του εύφορου νησιού εξαγρίωσε το Σουλτάνο Μαχμούτ Β’ αφού τον εξέλαβε ως αχαριστία των Χίων, που απολάμβαναν τόσα προνόμια, αλλά και ως προσωπική προσβολή, επειδή η αδελφή του καρπούταν από το νησί τον φόρο από τα μαστιχόδεντρα. Έμπλεος οργής διέταξε αμέσως να φυλακιστούν όλοι οι Χιώτες της Κωνσταντινούπολης και εξήντα από αυτούς να αποκεφαλιστούν. Στη συνέχεια έδωσε την εντολή στον αντιναύαρχο Καρά-Αλή πασά να καταπλεύσει στον νησί και να τιμωρήσει παραδειγματικά τους εξεγερθέντες.



...Οι Τούρκοι έκαψαν σπίτια και σκότωσαν όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες από 12 ετών και πάνω, καθώς και όλες τις γυναίκες από 40 ετών και πάνω, με εξαίρεση αυτούς που ήταν πρόθυμοι να ασπαστούν το Ισλάμ. Τελικά, περισσότεροι από 40.000 κάτοικοι του νησιού σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού διέφυγε προς τα Ψαρά, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο. 

Ο τότε Τούρκος τοποτηρητής της Χίου Βαχίτ πασάς, που κατέγραψε τα συμβάντα, αναφέρει ότι «τους μεν ηλικιωμένους επέρασαν (οι μουσουλμάνοι) γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας, παρομοίως και τας ηλικιωμένας γραίας, την δε κινητήν περιουσίαν αυτών ελεηλάτησαν, τας δε ωραίας κόρας των και τους τρυφερούς νεανίσκους των ηχμαλώτισαν. Το αίμα έρρευσε ποταμηδον».

 «φανατικοί μουσουλμάνοι αγόραζαν το θύμα τους για 30 γρόσια και το έσφαζαν για να κερδίσουν μια θέση στον παράδεισο»

...Το σκηνικό του δουλεμπορίου περιγράφει και ο ιερέας της αγγλικής πρεσβείας R. Walsh αναφέροντας ότι από την 1η Μαΐου 1822 εκδόθηκαν 41.000 τεσκερέδες (έγγραφα ιδιοκτησίας δούλων) και ότι 5.000 πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Κατά τη γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως την 10-5-1822 στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους. Τα παιδιά οδηγούνταν κατά ομάδες για εξισλαμισμό. Ο Άγγλος κληρικός Walsh γράφει ότι «μέσα σε μια μέρα έγιναν περισσότεροι προσηλυτισμοί από το Ευαγγέλιο στο Κοράνι απ’ όσοι απ’ το Κοράνιο στο Ευαγγέλιο σε έναν αιώνα». Οι αγοραπωλησίες σταμάτησαν στις 19 Ιουνίου 1822 ύστερα από επέμβαση της αδελφής του σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως φέουδο.



Η ΝΕΜΕΣΙΣ στο πρόσωπο ενός Αρίστου του Κωνσταντίνου Κανάρη

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά και ο Γιώργης Πιπίνος από την Ύδρα κατόρθωσαν με τα πυρπολικά τους να μπουν μέσα στο λιμάνι της Χίου, τη νύχτα της 6ης Ιουνίου (1822), όταν οι Τούρκοι γιόρταζαν το Μπαϊράμ και συμποσίαζαν στα πλοία τους. Ο ναύαρχος Καρά Αλής είχε καλέσει στη ναυαρχίδα τους αξιωματικούς του στόλου για ολονύχτιο γλέντι.

Ο Κανάρης κατόρθωσε να γαντζώσει το πυρπολικό του στη ναυαρχίδα και να του βάλει φωτιά.
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα ΕΔΩ

Γιά νά γνωρίζουμε τήν Ἱστορία μας,ἀφοῦ : 

«Ὅποιος δέν γνωρίζει τήν Ἱστορία του, εἶναι καταδικασμένος νά τήν ἐπαναλάβῃ»ντμουντ Μπερκ

διότι :

«Ἡ  Ἱστορία εἶναι θεματοφύλακας μεγάλων πράξεων, μάρτυρας τοῦ παρελθόντος, παράδειγμα καί δάσκαλος γιά τό παρόν καί μεγάλος σύμβουλος γιά τό μέλλον». Μιγκέλ Ντέ Θερβάντες


Ἔτσι : 

Σήμερα μέ τήν ἀνθελληνική  πολιτική τῶν μπολσεβίκων,(τῇ συμβολῇ τῆς ψήφου τοῦ λαοῦ τῆς ἑλλαδικῆς) :


"Έντιμο συμβιβασμό" με Τουρκία α λα Πρέσπες ! 

 Οι μετανάστες χώρισαν τη Χίο σε «περιοχές»


Χίος: Βεβήλωσαν την εκκλησία της Παναγίας της Λειαπυργούσενας




Χάνουμε την Χίο.Λαθρομετανάστες επιτέθηκαν σε κατοίκους του νησιού.έκαψαν σκηνές,έσπασαν αμάξια και καταστήματα 

Αυτά είναι τα 18 ελληνικά νησιά που θέλουν οι Τούρκοι




ΤΟΥΡΚΙΑ: Προκλητικός χάρτης με Κύπρο, Δυτική Θράκη, Κρήτη και Δωδεκάνησα


Ερντογάν: Θα σας στείλω 3,5 εκατ. λαθρομετανάστες και θα ψάχνετε τρύπα να κρυφτείτε!


Κλείνουμε μέ τόν ἐπίλογο τοῦ κυρίου θέματος (ἀπό ἐδῶ)

Άλλαξε κάτι από τότε ως σήμερα; Ναι, δεν υπάρχουν πλέον πνευματικοί άνθρωποι, όπως ο Ντελακρουά, ο Βίκτωρ Ουγκώ, ούτε Άριστοι όπως ο Κωνσταντίνος Κανάρης κι άλλοι ανάλογου ψυχικού και πολεμικού μεγέθους, για να διαπιστώσουν δημόσια το ασυμβίβαστο και παράλογο της τουρκικής βαρβαρικής μουσουλμανικής φυλής, σε σχέση με τον ανθρωπισμό, την φιλοσοφία, όπως και την αδυναμία συνύπαρξης πολιτισμένων ανθρώπων και φανατικών μουσουλμάνων κι όσοι κι αν υπάρχουν, χαρακτηρίζονται από τον αμόρφωτο όχλο «φασίστες» και «ρατσιστές».



Το Ελληνόπουλο (1828) Βίκτωρ Ουγκώ

Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ’ την αφάνταστη φθορά.

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ’ ήθελες τάχα να ‘χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν’ αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;

Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;

Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ’ το δεντρί
που μεσ’ στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ’ έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ’ απ’ τον ίσκιο του να βγει;

Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ’ όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.

Μετάφραση στα ελληνικά: Κωστής Παλαμάς

Ἡ Πελασγική

Ποία εἶναι ἡ θρησκεία πού γέννησε τόν ἀστικό κόσμο;


Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου


Παράξενος τίτλος, θα σκεφθεί κάποιος. Τι σχέση μπορεί να έχει ο αστικός κόσμος και οι επαναστάσεις που τον γέννησαν με τη θρησκεία; Η ‘διδακτέα ιστορία’ μας λέει ότι ήταν ακριβώς ο αστικός κόσμος που στράφηκε εναντίον της θρησκείας ή ορθότερα, που δημιούργησε τις εκκοσμικευμένες κοινωνίες. Είναι αλήθεια ότι έχει επικρατήσει αυτή η άποψη και τούτο συμβαίνει λόγω της οικονομιστικής και κοινωνιολογικής ερμηνείας των ιστορικών διαδικασιών, μια που αυτό είναι συνήθως το μοντέλο έρευνας που εφαρμόζεται. Έτσι μαθαίνουμε λοιπόν πως οι επαναστάσεις του 18ου αιώνα ήταν αστικές, δηλαδή οικονομικά και κοινωνικά ταξικές. Ασφαλώς, δεν αρνούμαστε τον ρόλο των κοινωνικών και οικονομικών μετασχηματισμών στη διαμόρφωση των πολιτικών συμβάντων, όμως δεν υπάρχουν μόνον αυτοί. Παράλληλα με αυτούς και κάποιες φορές πριν από αυτούς, άλλοι παράγοντες επιδρούν στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων.

Απ’ την αρχή του 18ου αιώνα, διάφορες δοξασίες που περιελάμβαναν στοιχεία μεσαιωνικού μυστικισμού, εβραϊκής Καμπαλά, αρχαίου παγανισμού και γνωστικισμού (ο απόηχος των Καθαρών, Βογόμιλων κλπ) και μέχρι τότε κυκλοφορούσαν ως ένα υπόγειο αφανές ρεύμα, διοχετεύτηκαν μέσα στις νέο- σχηματιζόμενες μασονικές στοές. Στην ουσία βέβαια, ο βασικός πυρήνας αυτής της απόκρυφης θρησκείας των στοών ήταν ο γνωστικισμός, ‘γαρνιρισμένος’ όμως με τα άλλα στοιχεία που αναφέραμε προηγουμένως.

Στηριζόμενες σε αυτό το πιστεύω, οι στοές και άλλες παρεμφερείς οργανώσεις άρχισαν να επεξεργάζονται μία ολοκληρωμένη άποψη, ένα σχέδιο για την επιβολή μιας ριζικής θρησκευτικής, πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής ή καλύτερα ανατροπής. Όσον αφορά την οικονομία είναι διαπιστωμένο ότι στη Γαλλία οι αστικές οικονομικές δραστηριότητες ασκούνταν μια χαρά πριν το ξέσπασμα της επανάστασης του 1789. Συνεπώς, δεν υπήρχε μία οικονομική ανάγκη που ώθησε προς την επανάσταση. Ενδεικτικό της όλης κατάστασης είναι και το γεγονός ότι ένας αριθμός αριστοκρατών συμμετείχε στην επαναστατική προετοιμασία (πχ ο Louis Philippe II, o Δούκας της Ορλεάνης). Επίσης, μετά την επανάσταση, οι κατοικίες και οι ιδιοκτησίες των ευγενών δεν πειράχτηκαν. Αν δηλαδή ήσουν οπαδός αυτού του νέου ρεύματος, της νέας κεκαλυμμένης θρησκείας, δεν είχες λόγο να φοβάσαι, ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκες. Μόνον οι βασιλικοί τάφοι βεβηλώθηκαν.

Οι στοές ακολούθησαν την εξής στρατηγική: δεν δήλωναν ‘θέση’ αλλά ‘άρνηση’, δηλαδή δεν
H εορτή του Υπέρτατου Όντος
πρότειναν δημόσια αυτή τη νέα θρησκεία (θέση) αλλά διαδήλωναν την άρνηση τους στο υπάρχον θρησκευτικό, πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Δεν δήλωναν τι ήθελαν αλλά τι δεν ήθελαν. Αυτή η στρατηγική ήταν λογική διότι εάν πρότειναν ανοιχτά τη νέα θρησκεία τους, σε έναν κόσμο χριστιανικά γαλουχημένο, φυσικά η αντίδραση θα ήταν τεράστια. Βέβαια, μέσα στην ευφορία των πρώτων επαναστατικών ημερών υπήρξαν και οι εξαιρέσεις, όπως η δημόσια λατρεία των νέων γνωστικών ειδώλων. Για παράδειγμα, αντικατέστησαν τις χριστιανικές εορτές με παγανιστικές ή με εορτές προς τιμή της θεάς Λογικής, οι αρχιτέκτονες έφτιαχναν τα δημόσια κτήρια υπό μορφή πυραμίδας, έκαναν φεστιβάλ στα οποία τιμούσαν το ‘υπέρτατο ον’ του σύμπαντος (ή τον ‘αρχιτέκτονα του σύμπαντος’) κλπ. 


Στις 8 Ιουνίου (20 Pratile) του 1794, έναν μήνα και είκοσι ημέρες πριν να σκοτωθεί, ο Maximilien Robespierre οδήγησε την εορτή – που αυτός θέλησε- αφιερωμένη στο Υπέρτατο Όν. Στους δρόμους του Παρισιού παρέλασαν άρματα και πρόσωπα, όπως διηγείται ο Henri Guillemin στο ενδιαφέρον βιβλίο του με τίτλο 'Robespierre, politique et mystique', υπήρχε ενθουσιασμός καθώς είχε διαδοθεί η πεποίθηση ότι η ‘Εορτή του Θεού’ θα έκλεινε την περίοδο του Τρόμου. Στην εορτή, δόθηκε στις φλόγες μία μεγάλη χάρτινη κούκλα που αντιπροσώπευε τον αθεϊσμό, ανθοδέσμες από τριαντάφυλλα και μαργαρίτες εναποθέτονταν από τους βουλευτές της Συνέλευσης, χοροί τραγουδούσαν τον ύμνο του Υπέρτατου Όντος, που -αν και απευθυνόταν στον Παγκόσμιο Θεό- περιείχε αναφορές στο Θεό του Ισραήλ και στο Λούθηρο και τον Καλβίνο ως πρόδρομους μιας αληθινής θρησκείας. Ήταν η πρώτη εορτή του Ντεϊσμού στην ιστορία της ανθρωπότητας και γι’ αυτό, αν και δεν συνεχίστηκε, αποτελεί ένα γεγονός εξαιρετικής σημασίας.

Όμως τώρα ας δούμε άλλα γεγονότα που η διδακτέα ιστορία αποφεύγει να αναφέρει. Ο γνωστός Γάλλος αποκρυφιστής και μάγος Alphonse Louis Constant (ψευδώνυμο Eliphas Lévi) που έζησε το 1850, στο βιβλίο του ‘Ιστορία της Μαγείας’, έχει ένα κεφάλαιο με τον τίτλο: ‘Μαγεία και Επανάσταση’. Εκεί διηγείται γεγονότα που ο ίδιος γνώριζε για την δράση των μυστικών στοών εκείνης της εποχής στην Γαλλία. Εδώ θα παραθέσουμε απλά ένα σύντομο απόσπασμα από ένα χαρακτηριστικό συμβάν που αφηγείται: 
«…Τότε, κάποιοι άγνωστοι άνθρωποι οργάνωσαν την σφαγή. Ένα γιγάντιο άτομο, με μακριά γένια βρισκόταν παντού όπου υπήρχαν ιερείς για σφάξιμο. «Πάρτε», τους έλεγε με μία άγρια γκριμάτσα, «να για τους Αλβιγηνούς», «να για τους Βάλδιους», «να για τους Ναΐτες». Και κτυπούσε με θυμό, κτυπούσε με το σπαθί, με το τσεκούρι. Ήταν κόκκινος από αίμα από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, και η γενειάδα του ήταν όλη βρεγμένη, και ορκιζόταν μέσα σε φοβερές βλαστήμιες, ότι θα την έπλενε μόνο με αίμα.» 

Όλα αυτά βέβαια κράτησαν για σχετικά λίγο διάστημα έτσι ώστε να μην προκληθεί αντίδραση. Αυτό που βασικά τους ενδιέφερε μακροπρόθεσμα ήταν η εκκοσμίκευση της κοινωνίας και οι πολιτικές-θεσμικές αλλαγές που θα είχαν ως αποτέλεσμα την αποχριστιανοποίηση των κοινωνιών.

Είπαμε προηγουμένως, ότι οι στοές ακολουθούσαν τη στρατηγική της άρνησης και όχι της θέσης. Αυτή η τακτική δεν ήταν μόνο στρατηγική επιλογή αλλά και ουσία για τον εξής λόγο: ο γνωστικισμός δεν εστιάζεται στη λατρεία του δικού του θεού αλλά αφιερώνει τις δυνάμεις του στη μάχη εναντίον του θεού δημιουργού αυτού του κόσμου. Η άρνηση αυτού του θεού και των επί της γης εκπροσώπων του, (δηλ. ανθρώπων, νόμων, θεσμών κλπ) αποτελεί για το γνωστικισμό θρησκευτική λειτουργία. Ο γνωστικισμός είναι ουσιαστικά η θρησκεία της ἀρνησης. Η επανάσταση ήταν η επανάσταση της άρνησης. Παραδόξως λοιπόν, οι κοινωνίες που αρνούνται τη θρησκεία …θρησκεύονται.

Τέλος, η αστική οικονομία, ο καπιταλισμός, βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί και να κυριαρχήσει, αφού όλοι εκείνοι οι θεσμοί και οι νόμοι των προκαπιταλιστικών κοινωνιών σαρώθηκαν από το ρεύμα των επαναστάσεων και των συνακόλουθων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών. Ο αστικός κόσμος λοιπόν δεν είναι ο κόσμος του ‘ορθολογισμού’ και του ‘διαφωτισμού’, όπως συνήθως δηλώνεται, διότι ξεπήδησε μέσα από τις πιο ανορθολογικές και σκοταδιστικές όψεις μιας απόκρυφης θρησκείας. Ο ‘ορθολογισμός’ και ο ‘διαφωτισμός’ ήταν απλά τα όπλα του στη μάχη εναντίον των Παραδοσιακών κοινωνιών. Ο αστικός κόσμος έχει συγκεκριμένη θρησκεία, τη θρησκεία της άρνησης. 

Ωστόσο, θα έκανα μία πρόταση, οι αστικές επαναστάσεις και το πνεύμα τους θα πρέπει να αποκαλούνται με άλλο όνομα για δύο λόγους:
Α) Δεν είναι σωστό να ‘φορτώνουμε’ συλλήβδην στον αστικό κόσμο, δηλαδή στους κατοίκους των πόλεων, στους εμπόρους, στους βιοτέχνες, στους επιχειρηματίες, στους γιατρούς κλπ το ξέσπασμα αυτής της ανατροπής. Το ανατρεπτικό ρεύμα τους χρησιμοποίησε διότι, όπως είναι ευνόητο, δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει (μαζικά) τους ευγενείς και τους αγρότες.
Β) Ο όρος ‘αστικό’ αποκρύπτει την πραγματική γενεσιουργό φύση εκείνου του ρεύματος. Θα ήταν ακριβέστερο λοιπόν εάν η αστική επανάσταση και το αστικό πνεύμα αποκαλούνταν αντιστοίχως η ‘αιρετική επανάσταση’ και το ‘αιρετικό πνεύμα’ του 18ου -19ου αιώνα.

Σημειώσεις:

Η οντότητα Orc
Α) Τα γεγονότα που συνέβησαν στο Παρίσι την περίοδο 1789- 1830 έχουν πολλές ομοιότητες με όσα διαδραματίστηκαν στην ίδια πόλη το Μάιο του 1968. Ο Γάλλος επαναστάτης Auguste Blanqui (1805 -1881) γράφει χαρακτηριστικά για την δεύτερη Γαλλική Επανάσταση (1830): 
«Είναι αδύνατον να ξεχάσω τη θαυμάσια ταχύτητα με την οποία άλλαξε το σκηνικό στους δρόμους του Παρισιού, ωσάν μία θεατρική αλλαγή. Τα πιο κοινά ενδύματα αντικατέστησαν τις επίσημες ενδυμασίες ξαφνικά, σαν ένα μαγικό ραβδί να είχε εξαφανίσει τα πρώτα και εμφανίσει τα άλλα.» 
Πόσα πράγματα μας φέρνει στο μυαλό αυτή περιγραφή. Ότι τότε όπως και το ‘ 68 , διαχεόταν στην ‘ατμόσφαιρα’ εκείνη η ειδική ‘ψυχική κατάσταση’ που ‘βάζει φωτιά στα μυαλά των ανθρώπων’, για να χρησιμοποιήσω μία φράση του ιστορικού James Billington.

Β) Ο Erich Voegelin γράφει για το έργο του Χέγκελ
«Η γλώσσα της ‘φαινομενολογίας του πνεύματος’ είναι φιλοσοφική αλλά αυτή είναι ριζικά αντί-φιλοσοφική στην ουσία της και στις προθέσεις της. Πρέπει να χαρακτηριστεί σαν ένα έργο μαγείας: στην πραγματικότητα, είναι μία από τις μεγάλες μαγικές επεμβάσεις…»
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να χαρακτηρίσουμε και τις επαναστάσεις του 1800 και του 1968 ως μεγάλες μαγικές επεμβάσεις πάνω στην δυτική κοινωνία. Εκείνες οι συγκρούσεις όπως και οι σημερινές, θα μπορούσαν να περιγραφούν με τον όρο ψυχομαχία του Ρωμαίου ποιητή Προυδέντιου.

Γ) Η οντότητα Orc που απεικονίζεται στην τελευταία εικόνα του άρθρου, είναι ένας από τους χαρακτήρες της περίπλοκης μυθολογίας του William Blake. Μία εκπεσούσα φιγούρα, ο Orc είναι η ενσάρκωση της εξέγερσης και αντιτίθεται στον Urizen, την ενσάρκωση της παράδοσης. Στο εικονογραφημένο βιβλίο του Blake, America a Prophecy, ο Orc περιγράφεται από το μυθικό αντίπαλό του, τον ‘Άγγελο του Albion’ ως ‘εραστής της άγριας εξέγερσης και παραβάτης του νόμου του Θεού’. Συμβολίζει το πνεύμα της εξέγερσης που προκάλεσε τη Γαλλική Επανάσταση. Ο William Blake επηρεασμένος από τους γνωστικούς και μασονικούς μύθους, βλέπει τον Orc ως μία θετική οντότητα που εξεγείρεται ενάντια στους παραδοσιακούς νόμους του Θεού-Δημιουργού (Urizen).

Πηγή : Θεόδοτος 

Ἔσκαβαν γιά τό Metro στήν Θεσσαλονίκη ΑΛΛΑ Βρῆκαν ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΟΛΗ !


Την εικόνα της παλαιοχριστιανικής Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που χαρακτηρίζεται από μεγαλοπρέπεια, αίγλη και δύναμη, σκιαγραφούν τα ευρήματα των ανασκαφών στον σταθμό του μετρό της Αγίας Σοφίας.

Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγεται και το μνημειώδες κρηναίο οικοδόμημα που βρέθηκε στο νοτιοανατολικό άκρο της μαρμαρόστρωτης πλατείας, που ήρθε στο φως στις ανασκαφές του σταθμού, στο τμήμα πάνω από την Εγνατία. 

Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα στό Ὀδύσσεια tv ΕΔΩ


Ὁ Σταυρός στήν Μυτιλήνη


Γράφει ὁ Ἐργοδότης :

αλ@κα μου, αυτά τα πράγματα ΔΕΝ γίνονται!!!!!

Ηρέμησε, Εργοδότη παιδί μου! Ηρέμησε! Φάε το μπισκότο σου να αισθανθείς όμορφα, καί πάρ’ το απ’ την αρχή!

Εντάξει!… Βαθειές ανάσες, καί ηρεμώ!

Λοιπόν. Αν καί την ξέρετε την ιστορία απ’ τα ιντερνέτια, να την ξαναπώ εδώ κάπως σύντομα:

Πρίν από μερικούς μήνες στη Μυτιλήνη, κάποιοι κάτοικοι τα πήραν στο κρανίο με τα συνεχόμενα κύματα εισερχομένων λάθρο, κι αποφάσισαν να στήσουν έναν σταυρό πάνω από την ακρογιαλιά στη βόρεια άκρη της πόλης Μυτιλήνης…

…εδώ, στην κόκκινη κουκκίδα…


…γιά να υπενθυμίζουν στους λάθρο ότι εισέρχονται σε χριστιανική χώρα, την οποία οφείλουν να σεβαστούν.

(Μεταξύ μας, άμα περιμένουν οι Μυτιληνιοί ότι ο σταυρός θα διδάξει τον σεβασμό στις Ελληνικές πολιτισμικές αξίες στα λαθροπιθήκια, ψώνισαν από σβέρκο· αλλά, τέλος πάντων, ουδέν μεμπτόν.)

Απ’ την άλλη, στην εικόνα φαίνεται καθαρά η πλάζ κάτω απ’ το πάρκο, όπου ο λαϊκός κόσμος πάει γιά τα καλοκαιρινά του μπάνια – καί θα ήταν τελείως απαράδεκτο την μικρή αυτή καταφυγή των ντόπιων να τη μαγαρίσουν μπούρκες καί λαθροβρωμιά.

Έλα, όμως, που στη Μυτιλήνη κυκλοφορούν καί κάτι (πολυπληθείς) κροκόδειλοι, ονόματι «Μ»ΚΟ, «αναρχικοί», «αλληλέγγυοι», καί τα ρέστα… οι οποίοι φρόντισαν να πάνε νυχτιάτικα καί να γκρεμίσουν τον εν λόγωι σταυρό.

Οι Μυτιληνιοί το πήραν πατριωτικά, καί ξαναστήσαν δεύτερον σταυρό, τσιμεντένιον με μπετόβεργες.

Οι κροκόδειλοι, όμως, ξαναπήγαν (πάλι νύχτα) με βαρειές, καί κατέστρεψαν καί τον δεύτερο σταυρό.

Αλλά οι Μυτιληνιοί πείσμωσαν αγρίως, καί συνεργούντος κι ενός (προφανώς ομοιοπαθούς λαθροπλήκτου) Χιώτη, φτιάξανε έναν τεράστιο σιδερένιο σταυρό. Τον οποίο τον κουβάλησαν απ’ την Χιόν (ο τόνος στη λήγουσα! lol!!!) με νταλίκα -μέσα σε πλοίο φέρρυ, φυσικά-, γιά να τον στήσουν στη θέση των κατεστραμμένων.

Έλα, όμως (εκ δευτέρου), που επενέβησαν οι εμβάτσοι της Μυτιλήνης, καί πήγαν να κατάσχουν τη νταλίκα με τον σταυρό, καί την έκλεισαν σε μάντρα! (Κουφάλες εμβάτσοι, είσαστε αισχρά ρουσφέτια του Σύριζα, γι’ αυτό πεταχτήκατε να κάνετε πλάτες στους κροκόδειλους – παρά το ότι δεν σας το ζήτησε κανείς! Τί; Όχι; Ψέμματα λέω; Καλάααα!… Καλάααα!…)

Αυτά όλα στις αρχές Φεβρουαρίου ενεστώτος έτους 2019.

Όμως, περίπου έναν μήνα μετά, με κάποιον μαγικό τρόπο η σταυροφόρος νταλίκα βγήκε απ’ την εμβατσόμαντρα, καί ξημερώματα Κυριακής 3 Μαρτίου 2019 οι ενδιαφερόμενοι Μυτιληνιοί είχαν στήσει τον σταυρό με τη βοήθεια γερανού (με τα χέρια δεν στηνόταν!) σε βάση με δώδεκα ατσάλινα μπουλόνια, κι όταν βγήκε ο Ήλιος καμαρώνανε με «σέλφιζ» καί λοιπές καλλιτεχνικές φωτογραφίες! Κι εμείς όλοι καμαρώναμε μαζί τους! (Παρακάτω μιά ωραία φωτό του σταυρού από το ξημέρωμα εκείνης της Κυριακής.)


Βέβαια, η ιστορία μας δεν είχε ακριβώς αίσιο τέλος. («Χάππυ έντ», που λέν καί στο χωριό. Lol!!!) Διότι πάλι επενέβησαν οι εμβάτσοι (τα ρουσφέτια, που λέγαμε), καί μπαγλάρωσαν αυτοφώρως (με κατηγορίες του κώλου) τους στήσαντες τον σταυρό, γιά να τους παραπέμψουν σε τακτική δικάσιμο. Αλλά, τέλος πάντων, κάπου εδώ σταματάει προσωρινώς η αφήγηση των πεζών γεγονότων – ο δέ σταυρός εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του μέχρι σήμερα.

Κι εδώ έρχεται καλπάζοντας το Ιππικό, να βοηθήσει! Εννοώ, πως ουδόλως θα ξέφευγαν από το παρόν ιστολόγιο οι «κρυμμένες» μεταφυσικές λεπτομέρειες της ιστορίας αυτής!

Λοιπόν. Κάπως πιό λεπτομερειακά, ο σταυρός στήθηκε σ’ αυτή τη θέση:


Από το Γκούγκλ Έρθ βλέπουμε τις συντεταγμένες: 39 μοίρες 06′ 41′ ‘ βόρειο πλάτος, καί 26 μοίρες 34′ 00’ ‘ ανατολικό μήκος. Οπότε, τί το πιό προφανές να τις βάλουμε στο Στελλάριουμ (καί σε ύψος 10 μέτρα απ’ τη θάλασσα, όπως στην πραγματικότητα), γιά να δούμε την εικόνα του ουρανού… καί διαλέγουμε τις (νυχτερινές) πρώτες ώρες της Κυριακής, 03-03-2019, που ο σταυρός στηνόταν.


Πέρα από τη σύνοδο Αφροδίτης-Σελήνης καί τον Δία στο ποδάρι του Προμηθέα (καί κοντά στο γαλαξιακό κέντρο), δεν βλέπουμε κάτι εντυπωσιακό. Όμως, προχωράμε τον χρόνο μπροστά, στη θέαση της ανατολής του Ήλιου από τη θέση του σταυρού, τη μέρα της εαρινής ισημερίας…

…όπου προσωπικά έμεινα κάγκελο!


ΔΕΝ γίνονται αυτά, λέμε!!!

Το ν’ ανατείλει ο Ήλιος ακριβώς μπροστά στον σταυρό, καί δή τη μέρα της εαρινής ισημερίας, καί δή την «πυθαγορική» ώρα 06:18′ (με απόκλιση μόλις τριών λεπτών της ώρας), είναι δουλειά που απαιτεί τουλάχιστον ηλεκτρονικό υπολογιστή!

Πώς, λοιπόν, επιτεύχθηκε αυτό μονάχα με τη λαϊκή πρωτοβουλία; Δεν επιτεύχθηκε.

Η απάντηση βρίσκεται …ΆΝΩΘΕΝ… καί πουθενά αλλού.

Αν, λοιπόν, ήμουνα στη θέση όχι των κροκοδείλων, αλλά αυτών που βρίσκονται από πίσω τους, θά ‘τρωγα τον κόσμο να βρω εισιτήριο, να την κοπανήσω απ’ την Ελλάδα εγκαίρως. Κι αν ήμουνα εκτός Ελλάδος, θα σταματούσα πάραυτα οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της χώρας αυτής. Γιατί;

Διότι η Ελλάδα ξυπνάει με τρόπους μή ελεγχόμενους από ανθρωπάκια μυστικών Ατλαντείων κέντρων αποφάσεων – καί σύντομα θα πάρουν μπρός τα πανάρχαια άρρητα μυστικά της όπλα. Άρα, αν είναι κανείς λάθρο, «αλληλέγγυος», ή ότιδήποτε παρόμοιο, η μόνη σώφρων ενέργειά του είναι το: τρεχάτε ποδαράκια μου!

Η Ελλάδα, λοιπόν, ναί. Ξυπνάει. Εμείς;

Ά, γιά μας ισχύει αυτό που λέει αποφθεγματικώς μία γνωστή μου κυρία:

«- Βοήθα με, Θεέ μ’!»

«- Κουνήσ’, άνθρωπέ μ’!»

Οπότε… (ξε)κουνηθήτε συν-Έλληνες!

Υγ 1: Λογικά, πρέπει ν’ αναλύσω καί την ίδια τη γεωγραφική θέση του σταυρού. Δεν θα το πράξω, διότι πρόκειται γιά προσώρας απόρρητη πληροφορία. Έχει, όμως, απόλυτη σχέση με το ξύπνημα των δυνάμεων, που αναφέραμε.

Υγ 2: Πιθανώτατα υπάρχουν κι άλλα «κρυμμένα» υπερφυσικά στοιχεία, που τώρα δεν τα παρατήρησα. Η οποιαδήποτε καλή ιδέα, όμως, ευπρόσδεκτη!

Υγ 3: Δεν θα επαναλάβω όσα λέω, γιά την αρχαιότητα κάποιων συμβόλων μας. Θεωρώ πως αυτές οι γνώσεις ήδη είναι κοινό κτήμα των Ελλήνων.

ἀπό ΕΔΩ

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

Πότε θά ἔρθῃ ἐκείνη ἡ ὥρα τῆς ...πληρωμῆς...


Καθόλου τυχαίως δέν ξεπετάχθηκε αὐτή ἡ νέα ἐπίθεσις κατά τῶν Ἑλλήνων Πατριωτῶν,ἀπό ἕνα ἀκόμη συριζαίϊκο βρωμόστομα. Μέρος μιᾶς γενικώτερης τακτικῆς,ὄχι πρός ὑπεράσπισιν τῆς ἐπαισχύντου, προδοτικῆς συμφωνίας τῶν λιμνῶν,ἀλλά πρός ἐμπέδωσιν τοῦ : ἡ Μακεδονία εἶναι παρελθόν γιά τήν Ἑλλάδα εἴτε σᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι. 

Αὐτή ἡ Βάκη,ἡ συριζαία,πού ξέρασε τήν χολή κατά τῶν Ἑλλήνων καί τοῦ ἐμβατηρίου «Μακεδονία Ξακουστή»,δέν μᾶς λέει καί ποιά εἶναι ἡ καταγωγή της. Ἐνῶ στό βιογραφικό της,ἀπό τήν δική της σελίδα ( ἐδῶ) διαβάζουμε πώς γεννήθηκε στήν Ἀθῆνα,ἐκλέγεται ὡς βουλευτής Κερκύρας. Πρᾶγμα πού σημαίνει πώς εἶναι καί ὀ τόπος καταγωγῆς της,προφανῶς.

Νά ὑποθέσω τώρα ἐγώ,ἐξ ἀφορμῆς τῆς περίεργης,γιά νά μήν πῶ ...ὕποπτης,συγχύσεως τοῦ πατριωτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων μέ τά μνημεῖα ὁλοκαυτώματος,τούς βανδαλισμούς,τούς σεφαραδίτες  καί τά ἑβραϊκά σχολεῖα τῆς Θεσσαλονίκης,τίς γαλλικές ἐπαναστάσεις καί τούς διαφωτισμούς,πώς κάποια,ἔ, ὅλο καί κάποια σχέσι πρέπει νά ἔχῃ μέ ἑβραϊκή ῥίζα;
Τό ὕφος καί ἡ ἔκφρασίς της,μᾶς κάνει νά πιστέψουμε πώς ἡ πιθανότης αὐτή εἶναι πολύ μεγάλη...
Εἶναι βλέπετε καί ἡ Κέρκυρα...

Κέρκυρα, μία μεγάλη φιδοφωλιά !
Γιά νά μήν πῶ γιά τά βιβλία πού λέει,πώς ἔχει γράψει :
Marx and Habermas on the paradigm of production: towards a re–interpretation of the normative foundations of Critical Theory, (Μαρξ και Χάμπερμας σχετικά με το πρότυπο της παραγωγής: προς μια νέα ερμηνεία των κανονιστικών θεμελίων της κριτικής θεωρίας) ἤ ἀλλιῶς : ἄρες μάρες κουκουνάρες ! ! !
καί τό
Η πρόοδος στον Διαφωτισμό: πρόσωπα και προσωπεία ( περί Διαφωτισμοῦ διαβᾶστε ἐδῶ,ἐδῶ κι᾿ἐδῶ)

Καί βεβαίως εἶναι μέλος τοῦ Ἰνστιτούτου Πουλαντζᾶς,ἐννοεῖται...

Οἱ φιδοφωλιές τοῦ μαρξισμοῦ στήν Ἑλλάδα ...

Τί νά πῶ; Ἔχουμε μπλέξῃ πολύ,πολύ ἄσχημα...

Τί εἶπε ἡ Βάκη ( ἄκου Βάκη ! ! ! ) περί τοῦ ἐμβατηρίου «Μακεδονία Ξακουστή » :


«Οι «υπερπατριώτες» που άδουν το «Μακεδονία ξακουστή» στις παρελάσεις και στα συλλαλητήρια στα οποία κάποιοι εξ αυτών βεβήλωναν μνημεία του Ολοκαυτώματος, καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι το εν λόγω άσμα είναι παλιό σεφαραδίτικο τραγούδι που δημιουργήθηκε για τα εγκαίνια του πρώτου εβραϊκού σχολείου της Θεσσαλονίκης το 1873.
Κρίμα που μια παλιά σεφαραδίτικη μελωδία έντυσε κακότεχνους στίχους και κατέστη σύμβολο σύγχρονης πατριδοκαπηλείας που ενθαρρύνει εθνικιστικές κραυγές.
Κρίμα που παιάνιζαν στην χθεσινή παρέλαση στην Κέρκυρα το εν λόγω άσμα, οι δύο Φιλαρμονικές με πλούσια και μακρά ιστορία. Ακούσαμε λοιπόν και στην Κέρκυρα το «Μακεδονία ξακουστή», στην κάτω πλατεία, εκεί που κάποιον Ιούλιο του μακρινού 1797 φυτεύανε το δέντρο της ελευθερίας, στολισμένο με τρεις κορδέλες στα χρώματα της Γαλλικής Επανάστασης και κάποια χρόνια αργότερα, μερικά μέτρα πιο πάνω, στην Ιόνιο Ακαδημία θα δίδασκε ο Κάλβος Διαφωτισμό.
Ελπίζω να μην ακούσουμε οσονούπω ότι και ο Ρήγας Φεραίος ήταν εθνομηδενιστής και άπατρις».

Βεβαίως,ἀπάντησι ἐπ᾿αὐτῶν τῶν ἐλεεινῶν γραφέντων ἀπό τήν συριζαία Βάκη,ἔδωσε ὁ Προέδρος τῆς «Μάντζαρος» Ἰωάννης Τριβυζᾶς,βάζοντάς της στήν θέσι της.

Ύβρις προς τον ύμνο «Μακεδονία Ξακουστή» από την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φ.Βάκη στην Κέρκυρα

Ἡ κυρία αὐτή,λοιπόν,πού θέλει νά λέγεται καί καθηγήτρια Πανεπιστημίου καί δή Ἱστορίας,συγχέει τούς συμμετέχοντες στό συλλαλητήριο γιά τήν Μακεδονία Ἕλληνες Πατριῶτες,μέ κάποιους πού διέπραξαν τούς βανδαλισμούς στό ἑβραϊκό νεκροταφεῖο τῆς Θεσσαλονίκης. Καί γιά τούς ὁποίους δέν γνωρίζουμε ἀπό ποῦ προέρχονται...

Ξέσπασμα ἤ προβοκάτσια;

Δῆλα δή,συγχέει δύο γεγονότα χρονικῶς διαφορετικά,παρουσιάζοντάς τα πώς συνέβησαν ταυτοχρόνως ! Δέν τό πλατιάζω,ἀφοῦ εἶναι ἀνάξιο σχολιασμοῦ...

Δεύτερον,παρουσιάζει πώς ἡ μουσική τοῦ ἐν λόγῳ ἐμβατηρίου γράφηκε γιά τά ἐγκαίνεια τοῦ α΄ἑβραϊκοῦ σχολείου ἐν Θεσσαλονίκη,διότι αὐτό τῆς λέει τό wikipedia. Ναί,τό λέει,ἀλλά λέει καί κάποια ἄλλα πράγματα τά ὁποῖα ἡ Βάκη παραλείπει νά ἀναφέρει.

(...Γυναίκες από την την Άνω Ορεινή και την Πετρούσα αποδίδουν τους ελληνικούς στίχους και τη διδασκαλία του χορού σε κάποιον ανώνυμο δάσκαλο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο...wikipedia

Δέν εἶναι βεβαίως καθόλου πρωτότυπη αὐτή ἡ τακτική,ἀφοῦ οἱ ἑβραῖοι συνηθίζουν νά οἰκειοποιοῦνται ξένα πράγματα,γενικῶς...Τό ἄξιον ἀπορίας εἶναι πῶς αὐτή ἡ κυρία διδάσκει σέ Πανεπιστήμιο; ! Ἔτσι κάνει τήν διδασκαλία της,δίνοντας στούς φοιτητές της,μία μόνον ἐκδοχή,γιά κάτι τό ὁποῖο ἱστορικῶς δέν προσδιορίζεται ἀπολύτως ; !

Η ακριβής προέλευση του τραγουδιού δεν είναι γνωστή.(wikipedia)

Ὄχι,εἶναι γνωστότατη γιά τήν Βάκη καί εἶναι ΕΒΡΑΪΚΗ. Τελεῖα καί παύλα.

Καί ὅλα αὐτά γιά τήν Μακεδονία ἤ ἐπί τό ἀκριβέστερον γιά τήν Θεσσαλονίκη,τήν ὁποία πάντα ἔβλεπαν δική τους. Τήν «Ἱερουσαλήμ τῶν Βαλκανίων». Ἕνα ὄνειρο πού φαίνεται ὅλο καί πιό κοντά στήν πραγμάτωσή του...




Ἀπό τό περιοδικό ἑβραϊκά Χρονικά,Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2001, Ἡ ἑβραϊκή κοινότητα τῆς Θεσσαλονίκης καί ἡ ἐνσωμάτωσή της στό ἑλληνικό κράτος ( ἐδῶ)

Ἡ Πελασγική

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

Κυρίαρχος στήν μέση Ἀνατολή ὁ Ἰσραήλ !


« οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἰακώβ, ἀλλ᾿ Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου, ὅτι ἐνίσχυσας μετὰ Θεοῦ, καὶ μετ᾿ ἀνθρώπων δυνατὸς ἔσῃ». ( Γένεσις κεφ.32 παραγρ.28)

Δέν θά λέγεσαι πλέον Ἰακώβ,ἀλλά Ἰσραήλ θά ὀνομάζεσαι διότι ἐφάνης ἰσχυρός ἀπέναντι στόν Θεό, ἔτσι δυνατός θά εἶσαι καί ἀπέναντι στούς ἀνθρώπους.


Aυτό είναι το περιεχόμενο της «Συμφωνίας του Αιώνα» μεταξύ Ισραήλ-Αράβων

«ὄμοσόν μοι σήμερον. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ· ἀπέδοτο δὲ Ἡσαῦ τὰ πρωτοτόκια τῷ Ἰακώβ».(Γένεσις,κεφ.25,παραγρ.33)

Ὀρκίσου μου,σήμερα.Καί ὀρκίσθη σ᾿αὐτόν καί ἔδωσε ἔτσι τά πρωτοτόκια στόν Ἰακώβ ὁ Ἠσαῦ.

- Τρία Αραβικά κράτη θα μοιραστούν 40 δισ δολάρια ως μέρος της "Συμφωνίας του Αιώνα". Αυτά είναι σύμφωνα με διαρροές η Αίγυπτος, η Ιορδανία και ο Λίβανος.


- Η Δυτική Οχθη και η Γάζα θα λάβουν οικονομική βοήθεια και επενδύσεις ύψους 24 δισ. δολαρίων σε δέκα χρόνια.


- Οι ΗΠΑ θα χρηματοδοτήσουν τμήμα της συμφωνίας ενώ τα Κράτη του Κόλπου θα βάλουν τα περισσότερα χρήματα.

"Μπορούμε να αφήσουμε το σχέδιο σε μια νέα κυβέρνηση που μπορεί να μην κατανοεί την ανάγκη του Ισραήλ στον τομέα της ασφαλείας σε Δυτική Οχθη (Judea και Samaria ανέφερε χαρακτηριστικά) και μόνιμη αμυντική θέση στην Κοιλάδα της Ιορδανίας;" είπε συγκεκριμένα ο Friedman και πρόσθεσε:

"Για το λόγο αυτό ο Ν.Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ. Μια νέα αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να μην αναγνώριζε ισραηλινή κυριαρχία στην πόλη. Για πρώτη φορά σε 2.000 χρόνια η πόλη απέκτησε δυναμική με προοπτικές και ανοιχτή στους κατοίκους των τριών πίστεων".

- Το Ισραήλ θα αναλάβει το πλήρη έλεγχο της Δυτικής Όχθης.

- Το Ισραήλ θα διατηρήσει μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην Κοιλάδα της Ιορδανίας.

- Διάλυση της Χαμάς και "αναχαίτιση" της τουρκικής επιρροής σε Γάζα.

- Δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους υπό "σαουδαραβική κηδεμονία" και όχι ιορδανική.

- Συνθήκη Ειρήνης και Φιλίας Αράβων και Ισραήλ.Τελικός στόχος το Ιράν.

Επαρχία της Ιουδαίας

Επαρχία της Ιουδαίας ( יהוד מדינתא) ονομάστηκε το κυρίως τμήμα του πρώην βασιλείου του Ιούδα την εποχή της Περσικής Αυτοκρατορίας. Οι πρώην Ιουδαΐτες υπήκοοι που είχαν απομείνει στα εδάφη εκείνα και στο παρελθόν βρίσκονταν υπό την εξουσία ενός λαϊκού βασιλιά που κατάγονταν από την δυναστεία του Δαυίδ, μαζί με αυτούς που θα επέστρεφαν στην περιοχή, από εκείνη την εποχή και έπειτα θα είχαν ως ηγέτη τους ένα αρχιερέα που βρίσκονταν υπό την επίβλεψη της δυναστείας των Αχαιμενιδών και θα γίνονταν γνωστοί στην ιστορία από εδώ και στο εξής ως Ιουδαίοι. 



Το Ιράν ορκίζεται «θάνατο στο Ισραήλ» καθώς αποκαλύπτει τους νέους του πυραύλους

Ἡ Πελασγική

Ἕνας ἐφιαλτικός χάρτης ...


Σημείωσις ἀπό Πελασγική : Αὐτή ἡ αἴσθησις τοῦ ἐφιάλτη πού νοιώθεις βλέποντας ἐτοῦτο τόν χάρτη, νά μείνῃ μέσα σας,βαθυά ῥιζωμένη ὥστε νά μήν τήν ξαναζήσουμε ΠΟΤΕ ὡς Ἔθνος !

Επί πόσα έτη παρέμεινε η κάθε περιοχή τής Ελλάδος υπό τον Οθωμανικό ζυγό;



Ἀπό : Ἐσχάτη Γραμμή Ἀνασχέσεως