Τό Κατέχον,ὁ Κάρλ Σμίτ καί τό μῖσος πρός τό Ὀρθόδοξον Κράτος

Ἀναδημοσίευσις ἀπό : Θεόδοτος, Ἰούνιος 2014

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Πριν  από  λίγο καιρό, ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ, κατέκρινε τον Πούτιν διότι ακολουθεί τον «συντηρητισμό» της Ορθόδοξης Εκκλησίας (οι ακριβείς φράσεις του μπορουν να διαβαστούν εδώ). Ο Καρλ Μπιλντ με αυτή την δήλωση του εξέφρασε με 'διακριτικό' τρόπο, την απέχθεια που νοιώθουν για την Ορθόδοξη παράδοση οι χώρες της θρησκευτικής μεταρρύθμισης αλλά και του νέο-καθολικισμού. Πριν από τον Μπιλντ,  ο  καθηγητής πολιτικών επιστημών Σάμιουελ Χάντιγκτον στο έργο του 'Η σύγκρουση των πολιτισμών΄, ανέπτυξε την θεωρία ότι οι ορθόδοξες χώρες δεν ανήκουν στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Εν ολίγοις, η μεταμοντέρνα συστημική ιντελιγκέντσια της δύσης,  δεν θέλει την Ορθόδοξη παράδοση εντός των τειχών του γεωπολιτισμικού της  χώρου. 

Οι προσανατολισμοί και οι θέσεις του σημερινού δυτικού establishment, έχουν διαφορετικά επίπεδα ερμηνείας: γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, ψυχολογικά,  κλπ. Εμείς θα παραβλέψουμε  αυτές τις καθιερωμένες ερμηνείες, όχι διότι αμφισβητούμε την αξία τους, αλλά διότι μας ενδιαφέρει ο βαθύτερος λόγος, το «απόκρυφο αίτιο» αυτού του μίσους προς το Ορθόδοξο παραδοσιακό κράτος. (αυτό το αίτιο, που θα το αναλύσουμε ακολούθως, δεν σημαίνει είναι απόλυτα  συνειδητό  στον  νου των ιθυνόντων, θα μπορούσαμε  να ισχυριστούμε  ότι αναβλύζει από  τα  μεταφυσικά  βάθη  του συλλογικού τους  ασυνείδητου.)

Σε  προηγούμενο άρθρο του Θεόδοτου είχαμε αναφερθεί σε έναν μυστηριώδη όρο, 'το Κατέχον', που υπάρχει στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου, ''Προς Θεσσαλονικείς β΄, 6-7'' : «, …καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε• εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας• μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται» (= Και τώρα ξέρετε τι είναι το κατέχον, εκείνο δηλαδή που τον εμποδίζει, ώστε να φανερωθεί όταν έλθει ο καιρός του. Η μυστική δύναμη της ανομίας είναι ήδη επί το έργον. Αυτό όμως θα γίνεται μόνο εωσότου φύγει από τη μέση αυτός που τώρα είναι το εμπόδιο». 

Τι είναι λοιπόν το 'Κατέχον' και σε τι στέκεται εμπόδιο; Είναι μία κατάσταση η οποία εμποδίζει την επικράτηση της 'ανομίας', δηλαδή όλων εκείνων των δυνάμεων που εναντιώνονται στην Χριστιανή διδασκαλία και προετοιμάζουν την έλευση του Αντιχρίστου: Εκείνου  που θα  «νομιμοποιήσει  όλα  τα  παράνομα». Η γνωστική φύση αυτού του όντος είναι  ξεκάθαρη. Ο 'Κατέχων'  και το 'Κατέχον', εκτός από τις καθαρά θεολογικές ερμηνείες  που μπορεί να  λάβουν (πχ. το κήρυγμα  της Εκκλησίας,  η  δύναμη του Αγίου πνεύματος, κλπ), κατ’ επέκταση μπορεί να  θεωρηθούν  εκείνες οι εξουσίες  που συγκρατούν, που ΚΡΑΤΟΥΝ τις δυνάμεις τις ανομίας. Είναι  δηλαδή, η  'προστατευτική  Αρχή' του Ορθόδοξου Χριστιανικού Κράτους. Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο το δυτικό establishment δεν ενοχλείται  ιδιαίτερα από μία χώρα της οποίας απλώς η εκκλησία είναι Ορθόδοξη (πχ. Ελλάδα), αλλά ενοχλείται από εκείνες τις  χώρες που το κράτος (και άρα η νομοθετική εξουσία) ακολουθεί  την  ορθόδοξη  παράδοση.

 Τι παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια; Μία μανιώδη τάση σε όλο τον  δυτικό  κόσμο για την νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων• και μάλιστα, κάποιες εκκλησίες όπως η αγγλικανική δέχονται να τελέσουν ακόμη και το μυστήριο του γάμου. Έχουμε επίσης την νομιμοποίηση των ναρκωτικών για προσωπική χρήση, αλλά και γενικότερα κάθε είδος παραβατισμού γίνεται αποδεκτό από τους κρατικούς θεσμούς (δηλαδή το κράτος σταματά πλέον να συγκρατεί, παύει δηλαδή να υπάρχει 'το κατέχον'). Εξάλλου, είναι γνωστό ότι οι κοινωνιολόγοι αποκάλεσαν την μεταμοντέρνα εποχή ως την εποχή της 'ετερότητας', δηλαδή, την εποχή που οι παραβατικές μειοψηφίες γίνονται εξουσία. Ακριβώς αυτός είναι ο απόκρυφος  στόχος  του 'προοδευτισμού' σε όλη την ιστορία: η εξάλειψη του Κατέχοντος. Ο 'προοδευτισμός' είναι το αντι –Κατέχον.

Φανταστείτε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την Παράδοση της Ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας: δημιουργεί  ένα πραγματικά απόρθητο κάστρο, το οποίο μπορεί να εμποδίσει την επέλαση των δυνάμεων της «ανομίας». Σε μία τέτοια χώρα λοιπόν, το «Κατέχον» παραμένει εν ισχύ. Να λοιπόν πως εξηγείται το απύθμενο μίσος εναντίον της Ρωσίας.

Ο μεγάλος  Γερμανός  φιλόσοφος  του δικαίου Καρλ Σμιτ , ήδη από το 1947 είχε κατανοήσει αυτήν την μυστική διαδικασία: το Κατέχον αντιπροσωπεύει, για τον Σμιτ, την διανοητικοποίηση της αρχαίας Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, που με όλες τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις  της  επιδιώκει να επιβάλει την ορθόδοξη ηθική (βλ. Carl Schmitt, The Nomos of the Earth in the International Law of the Jus Publicum Europaeum, G.L. Ulmen) Στο μετά θάνατο δημοσιευμένο ημερολόγιό του, στην καταχώριση της 19ης Δεκεμβρίου του 1947, διαβάζουμε: «Πιστεύω στο Κατέχον: είναι για μένα ο μόνος δυνατός τρόπος για να κατανοήσουμε την χριστιανική ιστορία και να την  βρούμε  γεμάτη νόημα». (Glossarium, σ. 63.). Και  ο Κάρλ Σμιτ  προσθέτει: «Κάποιος πρέπει να είναι σε θέση να αναφέρει το Κατέχον για κάθε εποχή των τελευταίων 1948 χρόνων. Ο χώρος ουδέποτε υπήρξε κενός, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε πλέον.»

«Χωρίς  το  Κατέχον δεν θα υπήρχαμε  πλέον»:  Εκεί οδηγούν την ανθρωπότητα.

Θεόδοτος

Ἡ συνωμοσία τῆς « ναζιστικῆς Ε.Ε.»

Από: Morgoth's Review / ΚΟ

Υπάρχει ένα εκπληκτικά μεγάλο τμήμα της βρετανικής cuckservative Δεξιάς, που όταν σκέφτεται την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει πλακώσει τους Ευρωπαίους κάτω από ένα βουνό πλασματικού χρέους, εκατομμυρίων μουσουλμάνων και τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών, πληθώρας «αντιρατσιστικών» νόμων και τόνων προπαγάνδας πολυπολιτισμού, καταλήγει στο συμπέρασμα:
 

«Ναι, ναι, είμαι σίγουρος τώρα, οι ναζί κέρδισαν τον πόλεμο και διοικούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζούμε στο Τέταρτο Ράιχ!».

Στον δικό τους τρόπο αντίληψης οι Ναζί είναι το απόλυτο κακό, έτσι αφού διαπιστώνουν ότι η ΕΕ, η πολιτική ορθότητα και η μουσουλμανική μετανάστευση είναι κάτι «κακό» άρα, λογικά, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι σίγουρα οι Ναζί πρέπει να έχουν κάποια συμμετοχή σε αυτό το «κακό», ακόμα και όταν αυτό το «κακό» είναι διαμετρικά αντίθετο σε ό, τι πίστευαν οι Ναζί.

Ο Μπόρις Τζόνσον, βουλευτής των Συντηρητικών και πρώην Δήμαρχος του Λονδίνου, ο κορυφαίος της εκστρατείας για το Brexit, παρομοίασε πρόσφατα την ΕΕ με μια «ναζιστική αυτοκρατορία» και ο ευρωβουλευτής του UKIP, Gerard Batten, υπερασπίστηκε τον Johnson και το προχώρησε ακόμα παραπέρα, δείχνοντας τη δική του «έρευνα» για το θέμα. Το μιμίδιο ''ναζιστική ΕΕ'' (Nazi EU) μπορείτε να το δείτε παντού στο διαδίκτυο και ειδικά όπου υπάρχουν σχόλια σε λογαριασμούς twitter και blogs και μια συνηθισμένη φράση είναι «Οι Γερμανοί κάνουν με την ειρήνη αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν με τον πόλεμο». Υπάρχει ακόμα και βιβλίο με τίτλο «Η ΕΕ: Η αλήθεια για το Τέταρτο Ράιχ - Πώς ο Χίτλερ κέρδισε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Εκεί διαβάζουμε:

«Δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς κάθε χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται όλο και φτωχότερη, ενώ η Γερμανία συνεχίζει να γίνεται πλουσιότερη.

«Μπορούμε να πιστεύουμε ότι κερδίσαμε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά στην πραγματικότητα τον χάσαμε. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι όλοι ζούμε στο Τέταρτο Ράιχ.

«Εν γνώσει τους ή όχι, αυτοί που υποστηρίζουν και υπερασπίζονται την Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζουν τη ναζιστική κληρονομιά».

«Ήταν ο Funk ο οποίος προέβλεψε την έλευση της ευρωπαϊκής οικονομικής ενότητας. Ο Funk ήταν επίσης ο υπουργός οικονομικών του Αδόλφου Χίτλερ και ο κύριος σύμβουλος των οικονομικών του».

«Οι Ναζί ήθελαν να απαλλαγούν από την ακαταστασία των μικρών εθνών που συνέθεταν την Ευρώπη και το σχέδιό τους ήταν αρκετά απλό, η ΕΕ ήταν το όνειρο του Χίτλερ».

Στο blog του, ο Gerard Batten γράφει:

Το 1942, όταν οι Γερμανοί εξακολουθούσαν να νομίζουν ότι επρόκειτο να κερδίσουν τον πόλεμο, συνέταξαν μια έκθεση με τίτλο “Europäische Wirtschaftsgemeinschaft” - το οποίο μεταφράζεται ως «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα».

Η έκθεση συντάχθηκε από διάφορους τραπεζίτες και ακαδημαϊκούς, οι οποίοι  συνέταξαν ένα σχέδιο για το πώς η Γερμανία θα διαχειρίζονταν τις οικονομίες των κατακτημένων χωρών της Ευρώπης μετά από μια γερμανική νίκη. Η έκθεση καταρτίστηκε υπό την ηγεσία του καθηγητή Walter Funk (φωτο), Υπουργού Οικονομικών του Ράιχ και Προέδρου της Reichsbank.

 

Η έκθεση αναφερόταν στους τομείς της Γεωργίας, της Βιομηχανίας, της Απασχόλησης, των Μεταφορών, του Εμπορίου, των Οικονομικών Συμφωνιών και του Νομίσματος. Πρότεινε την «εναρμόνιση» των ευρωπαϊκών νομισμάτων και ένα εναρμονισμένο νομισματικό σύστημα.

Αν αυτό ακούγεται πολύ γνώριμο είναι επειδή το βασικό σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα του 1942 ήταν πολύ παρόμοιο με την πραγματική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, που άρχισε να λειτουργεί το 1957 με τη Συνθήκη της Ρώμης.

Έτσι, το θέμα εδώ είναι ότι η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία είχε σχέδια τα οποία, σε περίπτωση νίκης, θα εφαρμόζονταν σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με τη γερμανική καθοδήγηση. Αλλά αυτό που έχει σημασία δεν είναι ότι υπήρχαν τέτοια σχέδια, αλλά ποιοι ήταν οι ιδεολογικοί και φιλοσοφικοί τους στόχοι. Μια ενωμένη Ευρώπη είναι ένα ζήτημα, το ερώτημα είναι γιατί και για ποιο σκοπό να ενωθεί. Δεν είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα ήταν μια Εθνικο-Σοσιαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή οι εθνικοσοσιαλιστές μας είπαν τις απόψεις τους για σχεδόν τα πάντα. Έτσι είναι απλά θέμα σύγκρισης της παρούσας ΕΕ με τις αρχές και τα ιδεώδη των εθνικοσοσιαλιστών, για να δούμε αν υπάρχουν παρόμοια χαρακτηριστικά.

Μια συνεπής παράμετρος της εθνικοσοσιαλιστικής κοσμοθεωρίας είναι ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να διοικούν τον λαό, αλλά ότι πρέπει να διαδραματίζουν ένα ρόλο υποταγής στη ζωή του έθνους και όχι διατάραξης της ζωής του λαού. Καθώς το «Το Πρόγραμμα του NSDAP», εξηγεί:

«.... Όταν επιτευχθούν αυτά τα δύο σημεία, αυτό θα σημαίνει μια νίκη της οικουμενικής τάξης της κοινωνίας στο πραγματικό κράτος πάνω από το σημερινό διαχωρισμό κράτους, έθνους και οικονομίας υπό την διαφθείρουσα επιρροή της ατομικιστικής θεωρίας της κοινωνίας (φιλελευθερισμός) όπως τώρα έχει κατασκευαστεί. Η σημερινή πλασματική κατάσταση, που καταπιέζει τις εργατικές τάξεις και προστατεύει τα πειρατικά κέρδη των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων του χρηματιστηρίου, είναι ο χώρος για απερίσκεπτο ιδιωτικό πλουτισμό και για την χαμηλότερη πολιτική κερδοσκοπία. Δεν έχει καμία μέριμνα για το λαό και δεν παρέχει τον υψηλό ηθικό δεσμό της ενότητας. Η δύναμη του χρήματος, η πιο αδίστακτη από κάθε άλλη εξουσία, που κατέχει τον απόλυτο έλεγχο και ασκεί μια επιρροή η οποία διαφθείρει και καταστρέφει το κράτος, το έθνος, την κοινωνία, την ηθική, το θέατρο, τη λογοτεχνία και όλα τα θέματα της ηθικής, δεν είναι δύσκολο να εκτιμηθεί». 

Έτσι άραγε, κάνει και η ΕΕ σήμερα θέτοντας το συμφέρον των Ευρωπαίων πολιτών πάνω από τα συμφέροντα του χρήματος και των επιχειρήσεων; Όπως αναφέρει ο Guardian:

«Χιλιάδες επιχειρήσεις, τράπεζες, δικηγορικά γραφεία, εταιρείες συμβούλων δημοσίων σχέσεων και εμπορικές ενώσεις είναι εκεί για να κάνουν τα αυτιά να ακούσουν και να επηρεάσουν τους κανονισμούς και τους νόμους που διαμορφώνουν την ενιαία αγορά της Ευρώπης, να καθορίσουν τις εμπορικές συμφωνίες και να κανονίσουν την οικονομική και εμπορική συμπεριφορά σε μια ένωση με 507 εκατομμύρια ανθρώπους».

Ο λομπισμός είναι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων ευρώ στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με το "Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών" (Corporate Europe Observatory), μια Δεξαμενή Σκέψης που αγωνίζεται για μεγαλύτερη διαφάνεια, υπάρχουν τουλάχιστον 30.000 λομπίστες στις Βρυξέλλες, αριθμός σχεδόν ίδιος με το προσωπικό των 31.000 που απασχολούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την καθιστούν δεύτερη μόνο μετά την Ουάσιγκτον στη συγκέντρωση εκείνων που επιδιώκουν να επηρεάσουν τη νομοθεσία. Οι λομπίστες υπογράφουν ένα μητρώο διαφάνειας που διευθύνεται από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή, αν και δεν είναι υποχρεωτικό.

Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, επηρεάζουν το 75% της νομοθεσίας.

Και έτσι είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι ένας πολιτικός οργανισμός που περιέχει 30.000 (!) λομπίστες επιχειρήσεων οι οποίοι συναγωνίζονται για να επηρεάσουν και να ελέγξουν τους ευρωπαϊκούς λαούς σαν να είναι δουλοπάροικοι, δεν ήταν αυτό που είχε προβλέψει ο Αδόλφος Χίτλερ ή το Εθνικσοσιαλιστικό Κόμμα. Οι Εθνικοσοσιαλιστές κατηγορούσαν εξίσου με δριμύτητα τους διεθνείς τραπεζίτες και την υποδούλωση της Ευρώπης σε αυτούς μέσω της τοκογλυφίας. Και πάλι από το πρόγραμμα του NSDAP:

«Η δουλεία των τόκων είναι η πραγματική έκφραση των ανταγωνισμών, του κεφαλαίου έναντι της εργασίας, του αίματος έναντι του χρήματος, της δημιουργικής εργασίας έναντι της εκμετάλλευσης. Η αναγκαιότητα του σπασίματος αυτής της δουλείας έχει τόσο μεγάλη σημασία για το έθνος μας και τη φυλή μας, ώστε από αυτή μόνο εξαρτάται η ελπίδα του έθνους μας να ανυψωθεί από τη ντροπή και τη δουλεία, στην πραγματικότητα, η ελπίδα της ανάκτησης της ευτυχίας, της ευημερίας και του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Είναι ο άξονας επί του οποίου γυρνάνε τα πάντα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αναγκαιότητα δημοσιονομικής πολιτικής Επηρεάζει κάθε άτομο ξεχωριστά και απαιτεί μια απόφαση από τον καθένα: Υπηρεσία στο έθνος ή απεριόριστος ιδιωτικός πλουτισμός».

Το γεγονός ότι σήμερα μεγάλες οικονομικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να σταθούν, χωρίς την προσφυγή στον δανεισμό είναι καθαρή τρέλα. Εδώ είναι όπου η εύλογη χρήση του δικαιώματος του κράτους να παράγει χρήματα θα μπορούσε να παράγει πιο ευεργετικά αποτελέσματα».

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν τώρα κάτω από την επιρροή των εθνικοσοσιαλιστικών ιδεών, η Ευρώπη θα ήταν ελεύθερη από χρέος και στην πραγματικότητα, οι ((τραπεζίτες)) θα ήταν τυχεροί αν ζούσαν.

Όπως μπορούμε να δούμε, σχεδόν το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας στον πυρήνα των Εθνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηρίζεται στην υπηρεσία του χρέους και την καταβολή των τόκων, το πραγματικό χρέος δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθεί, ο στόχος είναι να υποδουλωθούν κυριολεκτικά οι Ευρωπαίοι μέσω των τόκων ή της ((τοκογλυφίας)). Έτσι, από οικονομικής άποψης, το ότι η ΕΕ είναι ένα ναζιστικό ίδρυμα, δεν στέκει.

Μια άλλη συλλογιστική που οι θιασώτες της «ναζιστικής ΕΕ» χρησιμοποιούν, είναι ότι ο γερμανικός λαός, ως λαός, έχει επωφεληθεί από την ΕΕ που είναι ναζιστικό σχέδιο. Για παράδειγμα, κάτω από τον εθνικοσοσιαλισμό το ποσοστό γεννήσεων στην Γερμανία αυξήθηκε, άρα αν ζούμε όλοι κάτω από μια «ναζιστική αυτοκρατορία» θα πρέπει να το δούμε αυτό να συμβαίνει και στη Γερμανία τώρα. 
Στην πραγματικότητα, το ποσοστό γεννήσεων στη Γερμανία είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο, κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι οι Γερμανίδες ωθήθηκαν στα εργοστάσια και τα γραφεία ως
σκλάβες/καταναλώτριες, χάριν του «φεμινισμού», κάτι για το οποίο οι εθνικοσοσιαλιστές θα εξέφραζαν τον αποτροπιασμό τους. Ακόμη και χωρίς την πλημμυρίδα των μεταναστών στη Γερμανία κάτω από αυτές τις συνθήκες οι Γερμανοί τελικά θα εξαφανιστούν.

Το «Σχέδιο 25 Σημείων» των εθνικοσοσιαλιστών λέει τις θέσεις τους για τη μετανάστευση και την "ποικιλομορφία":

    4. Μόνο όσοι είναι συμπατριώτες μας μπορούν να γίνουν πολίτες. Μόνο όσοι έχουν γερμανικό αίμα, ανεξάρτητα από το θρήσκευμα, μπορούν να είναι συμπατριώτες μας. Ως εκ τούτου, κανένας Εβραίος δεν μπορεί να είναι συμπατριώτης.

     5. Όσοι δεν είναι πολίτες πρέπει να ζουν στη Γερμανία ως ξένοι και πρέπει να διέπονται από το δίκαιο των αλλοδαπών.

     8. Οποιαδήποτε περαιτέρω μετανάστευση μη Γερμανών πρέπει να προληφθεί. Απαιτούμε όλοι οι μη Γερμανοί οι οποίοι έχουν εισέλθει στη Γερμανία από τις 2 Αυγούστου 1914,  υποχρεωτικά να εγκαταλείψουν το Ράιχ αμέσως.

Το 2015 πάνω από 1 εκατομμύριο μη-Λευκοί μετανάστες εισήλθαν στη Γερμανία ενάντια στη ρητή επιθυμία του γερμανικού λαού. Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια οι Γερμανοί ηλικίας 18-30 ετών θα είναι μειοψηφία στη χώρα τους, εάν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις. Και όμως, ένα τρομακτικά μεγάλο μέρος της mainstream Δεξιάς στη Βρετανία εξακολουθεί να πιστεύει ότι αυτό ακριβώς ήταν που ήθελε ο Αδόλφος Χίτλερ για τη Γερμανία!

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία μετανάστες πραγματοποίησαν μια σειρά μαζικών σεξουαλικών επιθέσεων σε Γερμανίδες. Εκατοντάδες γυναίκες κακοποιήθηκαν στους δρόμους της Γερμανίας από τριτοκοσμικούς και σε χρόνο ρεκόρ ο τοπικός Τύπος έθαψε την ιστορία. Τώρα, φανταστείτε εάν, από κάποιο θαύμα, μερικές χιλιάδες μη-λευκοί είχαν καταφέρει να εισέλθουν στη ναζιστική Γερμανία, και στη συνέχεια οργάνωναν ομαδικούς βιασμούς Γερμανίδων. 

Πιστεύει κανείς ότι θα αντιδρούσε ο γερμανικός λαός και τα μέσα ενημέρωσης με αδιαφορία και θα έθαβαν την ιστορία; Ή μήπως θα τους μάζευαν και θα τους εκτελούσαν και όποιοι ήταν τυχεροί θα κατέληγαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης; 

Και να θυμηθούμε τον Richard von Coudenhove-Kalergi, έναν «πρωτοπόρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Pan-Europa» δεκαετίες πριν οι Ναζί συντάξουν τα σχέδιά τους (δες αναλυτικότερα εδώ). Ο Coudenhove-Kalergi έγραψε:

«Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα σταδιακά θα εξαφανιστούν λόγω της εξαφάνισης του χώρου, του χρόνου, και της προκατάληψης. Η ευρασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, όμοια σε εμφάνιση με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών με την διαφορετικότητα των ατόμων».

Ο Kalergi ήταν, τότε, αυτό που θα λέγαμε σήμερα «διεθνιστής» και αν και δεν ήταν ο ίδιος Εβραίος*, ήταν σίγουρα φιλο-σημίτης:

«Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέτο-φυλακές, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς, η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων».

Και αυτό απέδωσε καλά επειδή ο Kalergi και το έργο του για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού «ευρασιατικού-νεγροειδούς» ανθρώπου υποστηρίχθηκε  ενθουσιωδώς από εξαιρετικά ισχυρούς Εβραίους τραπεζικούς μεγιστάνες:

«Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, στις αρχές του 1924 ο φίλος του ο βαρόνος Λουί ντε Ρότσιλντ (Εβραίος) τον γνώρισε στον Max Warburg (Εβραίος), ο οποίος προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την κίνηση του για τα επόμενα 3 χρόνια δίνοντάς του 60.000 χρυσά μάρκα. Το ενδιαφέρον του Warburg για την κίνησή του παρέμεινε ειλικρινές για το υπόλοιπο της ζωής του και υπηρέτησε ως ενδιάμεσος μεταξύ του Coudenhove-Kalergi και των Αμερικάνων, όπως του τραπεζίτη Paul Warburg (Εβραίος) και του χρηματοδότη Bernard Baruch (Εβραίος). Τον Απρίλιο του 1924, ο Coudenhove-Kalergi ίδρυσε το περιοδικό Paneuropa (1924 -1938) του οποίου ήταν ο εκδότης και κύριος συντάκτης. Την επόμενη χρονιά άρχισε να δημοσιεύει το κύριο έργο του, το ‘Kampf um Paneuropa’ (‘Ο Αγώνας για την Paneuropa’, 1925-1928, τρεις τόμοι). Το 1926, το πρώτο συνέδριο της Πανευρω- Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη και οι 2.000 αντιπρόσωποι εξέλεξαν τον Coudenhove-Kalergi ως πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου, θέση που κατείχε μέχρι το θάνατό του το 1972».

Ποιος όμως ήταν για τον Χίτλερ, ο Kalergi;

«Δυστυχώς, ο Παν-ευρωπαϊσμός του κέρδισε την ισχυρή απέχθεια του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος επέκρινε έντονα τον πασιφισμό του και τον μηχανικό οικονομισμό του και υποτιμούσε τον ιδρυτή του ως «μπάσταρδο». Η άποψη του Χίτλερ για τον Coudenhove-Kalergi ήταν ότι ήταν ένας «χωρίς ρίζες, κοσμοπολίτης και ελιτιστής ημίαιμος».

* Ο Kalergi υπήρξε μέλος μασονικής στοάς και ήταν παντρεμένος με την εβραϊκής καταγωγής Αυστριακή ηθοποιό Ida Roland (Klausner).

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή

Δεῖτε πρῶτα τό βίντεο γιά τό Brexit καί μετά ἀπολαύσετε τό παραλήρημα ἑνός ἀντιδημοκράτη ἡλιθίου ἀριστεροῦ πού τιτλοφορεῖτε καί ...φιλόσοφος ! ! !

Brexit. Παραφροσύνης ξέσπασμα…

Στιγμές άφατου πόνου του εβραϊκής καταγωγής γάλλου φιλοσόφου και διανοούμενου Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, (Bernard-Henri Levy, γνωστού και ως ο BHL) από άρθρο έμπλεο δημοκρατικού ελιτισμού και υποβόσκοντος ρατσισμού, που έγραψε στην ισραηλινή Haaretz. Παρακολουθείστε το. 

Το Brexit….

Δεν είναι μια νίκη του λαού, αλλά του λαϊκισμού.

Δεν είναι μια νίκη της δημοκρατίας, αλλά της δημαγωγίας.

Είναι μια νίκη της ξενοφοβίας και του μίσους που σιγοβράζει για τους μετανάστες.

Είναι μια νίκη του εθνικισμού στην πιο ηλίθια μορφή του.

Είναι μια νίκη της μουχλιασμένης Αγγλίας και όχι της Αγγλίας που είναι ανοικτή στον κόσμο.

Είναι μια νίκη των οπαδών του κόμματος του Nigel Farage πάνω στην «τάξη των πολιτικών και των media» και της «παγκόσμιας ελίτ» που υποτίθεται «παίρνει οδηγίες από τις Βρυξέλλες».

Στο εξωτερικό, είναι μια νίκη για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, που χαιρέτησε την ιστορική ψηφοφορία, καθώς και για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου το όνειρο και το σχέδιο είναι η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι μια νίκη για την Λε Πεν, που ονειρεύεται μια γαλλική παραλλαγή του Brexit.

Είναι μια νίκη, στην Ισπανία, για τους Podemos (λίγο χλωμό) και στην Ιταλία για το Κίνημα Πέντε Αστέρων και τους γελοίους ηγέτες του.

Είναι μια νίκη των δολιοφθορέων, των μεθυσμένων σκίνχεντ και χούλιγκαν, των αναλφάβητων επαναστατών και πεισματάρηδων νεο-εθνικιστών.

Είναι μια νίκη για εκείνους που, κατ 'απομίμηση του απίστευτου γκαρίσματος του Donald "Θα κάνουμε την Αμερική μεγάλη και πάλι!", ενώ το κίτρινο φουσκωτό μαλλί του ανεμίζει σαν λάσο, έχουν όνειρο την οικοδόμηση ενός τοίχου μεταξύ των «μουσουλμάνων» και των ίδιων.

Είναι μια νίκη της άγνοιας πάνω στη γνώση.

Επειδή αυτό το Brexit δεν σηματοδοτεί τη νίκη της «άλλης Ευρώπης», αλλά μάλλον «της καθόλου Ευρώπης».

Σηματοδοτεί την χειροτονία του των αποτρόπαιων ορκισμένων εχθρών του Διαφωτισμού και των αιώνιων αντιπάλων της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Όλο το παραλήρημα στην haaretz.

-  «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη». (Καισάριου Δαπόντε, 1713-1784) 

Κόκκινος Οὐρανός 

Ἀναβιώνουν μνῆμες Συμμοριτοπολέμου! Παρακρατικοί ἐπιτέθηκαν σέ ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καί πυρπόλησαν ὄχημα

Η ατιμωρησία την οποία βιώνουν συστηματικά οι παρακρατικοί μηχανισμοί του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού χώρου» έχει οδηγήσει στην αποθράσυνση τους, γεγονός που αποτελεί ουσιαστικά ηθική αυτουργία στα συνεχή εγκλήματά τους.

Για να μην αποπροσανατολιζόμαστε: Η ηθική αυτή αυτουργία βαραίνει βεβαίως τον Σύριζα, επί των ημερών του οποίου οι «αναρχικοί» έχουν κάνει μέχρι και ένοπλη πορεία στα Εξάρχεια, βαραίνει όμως και τη Νέα Δημοκρατία, η οποία στους αναρχικούς είδε το ένοπλο τμήμα της σκευωρίας της κατά της Χρυσής Αυγής και τους άφησε ακόμα πιο ανεξέλεγκτους από τότε που, πάλι επί Νέας Δημοκρατίας, έκαιγαν ολόκληρη την Αθήνα, κατ’ εντολή των αμερικανών.

Πάμε τώρα στην είδηση, που δεν είναι άλλη από την εισβολή «αναρχικής» παρακρατικής ομάδας σε στρατόπεδο των Αθηνών και την πυρπόληση ενός στρατιωτικού τζίπ. Αυτό ακόμα εν καιρώ ειρήνης συνιστά δολιοφθορά, πράξη που συναινεί στα συμφέροντα των εχθρών της χώρας και επιβουλεύεται της εθνικής μας ασφάλειας. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι οι εν λόγω παρακρατικοί θα πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.

Η επίθεση έλαβε χώρα στο χώρο του Άλσους Χωροφυλακής, εκεί «που είχε εκτελεστεί ο κομμουνιστής αγωνιστής Νίκος Μπελογιάννης τον Μάρτη του 1952», όπως σημειώνει η προκήρυξη που αναρτήθηκε στο γνωστό διαδικτυακό χώρο των παρακρατικών και κάνει λόγο για «σαμποτάζ» ενάντια στους φύλακες των συνόρων και μιλά για όπλισμένους «ντόπιους και μετανάστες».

Η Δικαιοσύνη θα πρέπει, σε πλήρη δυσαρμονία με την κυβέρνηση των μπολσεβίκων (γαλάζιων ή ροζ), να αντιμετωπίσει αυτή την παρακρατική συμμορία, οι κινήσεις της οποίας έχουν αρχίσει και φέρνουν επικίνδυνα στο νου τον Συμμοριτοπόλεμο, με επιθέσεις σε στρατιωτικές και αστυνομικές εγκαταστάσεις, εκτελέσεις αντιφρονούντων και αγαστή συνεργασία με τον υπόκοσμο και τις ξένες μυστικές υπηρεσίες.

Και κάτι άλλο, που είναι ακόμα πιο ανησυχητικό και πρέπει να προκαλέσει κινητοποίηση των αρχών. Πέραν του Συμμοριτοπολέμου, η Αριστερά μόνο σε μία ακόμα περίπτωση τόλμησε επίθεση εναντίον στρατιωτικών εγκαταστάσεων: επί ημερών 17 Νοέμβρη.

Σε κάθε περίπτωση οι φρουροί του Έθνους πρέπει να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς και δολιοφθορείς με τα όσα προβλέπονται από τα καθήκοντα του Σκοπού.

Χρυσῆ Αὐγή

Ὁ Γιούνκερ καρφώνει τόν Τσίπρα: Ἔκανε συμφωνία ἑνάντια στό δημοψήφισμα γιά νά μείνῃ στήν ἐξουσία!

Ο ξεπεσμός και η ξετσιπωσιά των συριζαίων, προκειμένου να διατηρηθούν στη  εξουσία, δεν έχουν όρια. Έτσι συμβαίνει και με τους πρόσφατους επαίνους προς τον Γιούνκερ. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι συριζαίοι «γλείφουν» πατόκορφα τον Γιούνκερ, ο οποίος φυσικά και το απολαμβάνει.

Όταν, όμως, ακούτε τον ίδιο τον Τσίπρα να μιλά, με απύθμενο θράσος, για τον «μεγάλο φίλο της Ελλάδας», ο οποίος τόσο… βοήθησε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, να θυμάστε ότι στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, ο Τσίπρας και η λοιπή συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ καλούσε τον Ελληνικό Λαό να πει ΟΧΙ στο Σχέδιο Γιούνκερ!

Βεβαίως, ο Γιούνκερ, από την δική του την πλευρά, όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση της υστεροφημίας του, δεν ακολουθεί σε καμία περίπτωση την γραμμή «περασμένα-ξεχασμένα» των «με φτύνουν αλλά υποστηρίζω ότι βρέχει» συριζαίων, αλλά δεν διστάζει να γίνει δηκτικός.

Όπως τώρα, που αναφερόμενος στα του Ελληνικού δημοψηφίσματος, είπε ότι αυτό «αφορούσε λιγότερο τον ρόλο της Ελλάδας στην ΕΕ και περισσότερο τον ρόλο του κυρίου Τσίπρα στην Ελλάδα.  Ήθελε νέα εντολή και την έλαβε. Και πολύ σύντομα συμφώνησε μέσα από τις διαπραγματεύσεις σε έναν δρόμο που δεν ήταν οπωσδήποτε σε συμφωνία με αυτό που προπαγάνδιζε στην προεκλογική του εκστρατεία για το δημοψήφισμα», καταλήγοντας ακόμη πιο δηκτικά: «Αυτό δεν ήταν η δική μου ανησυχία, αλλά αυτή του κυρίου Τσίπρα».

Αυτό το «σφάξιμο» μόνο ως… φιλικό δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις, αλλά αντιθέτως ως μια επιχείρηση πολιτικού εξευτελισμού του Τσίπρα.
Διαβάστε επίσης: Εξευτελισμός Τσίπρα: Αυτός που μετέτρεψε το «ΟΧΙ» των Ελλήνων σε «ΝΑΙ», ζητάει να γίνει σεβαστό το «ΟΧΙ» των Βρετανών!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Φάρατζ καί Λεπέν σφυροκοποῦν τούς τοκογλύφους: Καλῶς ἤρθατε στήν Εὐρώπη τῶν Ἐθνῶν ! 2 BINTEΟ

Εξαιρετικά... άβολη υπήρξε η σημερινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τους διεθνιστές και φεντεραλιστές απολογητές της πολιτικής των διεθνών τοκογλύφων. Το σύνολο της πολιτικής τους βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τον Φάρατζ και την Λεπέν, οι οποίοι ως θιασώτες της Εθνικής Κυριαρχίας έδωσαν κυριολεκτικό ρεσιτάλ μέσα στο ναό της παγκοσμιοποίησης.

"'Έσπασε η αλυσίδα που ένωνε τους Βρετανούς με την Ευρωπαϊκή Ένωση”, τόνισε η Λεπέν. “Ανόητες και παράλογες πολιτικές οδήγησαν σε μαζική ανεργία και μαζική μετανάστευση... Πόσο δύσκολο είναι να δει κανείς την πραγματικότητα και να αντιληφθεί τι συμβαίνει σήμερα;".


Και συνέχισε καταιγιστικά: «Όλοι αυτοί οι προπαγανδιστές από την ευρωπαϊκή ένωση αριστεροί υποτίθεται, ή του κέντρου ή της δεξιάς... ε, λοιπόν τώρα στα μούτρα σας, τι θα κάνετε; Την οργή σας κάντε τη στην μπάντα και χαρείτε για την απόφαση αυτή. Ο λαός του Ηνωμένου Βασιλείου επέλεξε να είναι λαός κυρίαρχος που θα ελέγχει τα σύνορά του και δεν θα δίνει πια λεφτά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλοι πρέπει να πάρουμε παράδειγμα από τον πατριωτισμό που επέδειξαν οι Βρετανοί»

Ο Φάρατζ από την πλευρά του, κάνοντας στην άκρη τους εξυπνακισμούς του Σούλτς και του κάθε «Σούλτς», οι οποίες προβλήθηκαν κατά κόρον από τα εγχώρια μέσα, συνέχισε τον καταιγισμό, σαν να είχε μπροστά του τον Μητσοτάκη, τον Κουτσούμπα και τους υπόλοιπους ελλαδίτες (και όχι Έλληνες) πολιτικούς: «Γνωρίζω ότι κανείς από εσάς στη ζωή σας δεν έχετε κάνει ποτέ μία κάποια δουλειά. Δεν έχετε δουλέψει ποτέ για κάτι σωστά».


Και συνέχισε αναφερόμενος στους αστεϊσμούς του Σούλτς και το BRexit, του οποίου ήταν υποκινητής: «Πριν 17 χρόνια που ήρθα εδώ γελάγατε. Δεν γελάτε τώρα. Είστε σε άρνηση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχετε είναι ότι δεν λέτε την αλήθεια στους πολίτες. Όταν οι πολίτες το 2005 οι πολίτες στη Γαλλία και αλλού ψήφισαν κατά του Συντάγματος τους αγνοήσατε και περάσατε τις ρυθμίσεις από το παράθυρο. Τώρα πρέπει να ενεργοποιηθεί το άρθρο 50. Αυτό που περιμένω να δω είναι μια συνεννόηση ενηλίκων για την νέα σχέση της Μεγάλης Βρετανίας με την ΕΕ.»

Κατηφείς οι εκπρόσωποι της παγκοσμιοποίησης ακούνε τα ατράνταχτα επιχειρήματα των ευρωπαίων πατριωτών και εθνικιστών, κοιτώντας το ρολόι για το πότε θα τελειώσει επιτέλους η πιο άβολη συνεδρίαση όλων των εποχών. Ας μην επαναπαύονται πάντως... Τα χειρότερα, για αυτούς, και τα καλύτερα, για τους Λαούς της Ευρώπης, έπονται. Η ώρα των Εθνικιστών πλησιάζει.


Χρυσῆ Αὐγή

Ὁ Ἐθνικισμός στήν Εὐρώπη σαρώνει,κόντρα στίς πολιτικές ἐλίτ

Άρθρο - πολιτική ανάλυση από το bankingnews.gr

Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης αυτοκτονεί με την πολιτική της και θα ζήσει για να το μετανιώσει. Ένα φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη, ένα φαινόμενο που λαμβάνει εντυπωσιακές διαστάσεις.

Στην Βρετανία οι εθνικιστικοί πυρήνες – και όχι μόνο – σάρωσαν με το Brexit στέλνοντας ένα μήνυμα στις ελίτ των Βρυξελλών. Στην Αυστρία το Freedom Party το εθνικιστικό κόμμα προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις ενώ διεκδίκησε με πολύ μεγάλες αξιώσεις την προεδρία της Αυστρίας. 

Να σημειωθεί ότι στην Αυστρία το εθνικιστικό κόμμα έχει προσφύγει στο ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο για το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των εκλογών. Υπάρχει πιθανότητα να επαναληφθεί ο δεύτερος γύρος των εκλογών στην Αυστρία.

Ταυτόχρονα στην διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τάχθηκε ο ηγέτης του αυστριακού Freedom Party, Heinz-Christian Strache, με αφορμή το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Μεγάλη Βρετανία, καλώντας παράλληλα τους Jean-Claude Juncker και Martin Schulz να παραιτηθούν.

Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Κόμματος των Ελευθέρων δήλωσε ότι το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος αποτελεί δίδαγμα εναντίον του πολιτικού συγκεντρωτισμού, αλλά και κατά της συνεχιζόμενης «απάτης» ως προς το θέμα της μετανάστευσης.

Παράλληλα, ο Strache τόνισε ότι απαιτείται μία μαζική αναδιάταξη των ευρωπαϊκών θεσμών, στην οποία θα περιλαμβάνεται μία συνολική επιστροφή αρμοδιοτήτων από τις Βρυξέλλες στα εθνικά Κοινοβούλια, καθώς και αναστολή της ισχύος στη Συνθήκη Σένγκεν.

Στην Σλοβακία το εθνικιστικό κόμμα ζητάει να διεξαχθεί δημοψήφισμα ώστε η Σλοβακία να εγκαταλείψει το βυθιζόμενο ευρωπαϊκό Τιτανικό. Ο σλοβακικός νόμος απαιτεί η αίτηση να συγκεντρώσει 350.000 υπογραφές σ' αυτή τη χώρα των 5,4 εκατ. κατοίκων για να διεξαχθεί δημοψήφισμα. Τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων είναι νομικά δεσμευτικά.

Οι Ιταλοί εθνικιστές της Λέγκας του Βορρά δηλώνουν έτοιμοι να πάνε σε δημοψήφισμα ζητώντας την απομάκρυνση και της Ιταλίας από την ΕΕ. «Θα ήθελα η Ιταλία να ελέγξει και πάλι το νόμισμά της, τις τράπεζες, την γεωργία, την αλιεία, το εμπόριο και τα σύνορά της», δήλωσε ο γραμματέας της εθνικιστικής Λέγκας, Matteo Salvini από την Πάρμα. «Το ότι αφήσαμε να μας διοικήσουν άλλοι, μασόνοι, γραφειοκράτες και άνθρωποι της χρηματοοικονομικής εξουσίας, δεν μας βγήκε σε καλό», πρόσθεσε ο επικεφαλής της Λέγκας. 

Αναφερόμενος στο αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, σχολίασε ότι «οι λαοί είναι και πάλι σε θέση να επιλέξουν, να εργασθούν, να αποφασίσουν και οι επιλογές τους μπορούν να μετρήσουν», διότι «το βρετανικό μάθημα απευθύνεται σε όλους τους λαούς της Ευρώπης».
Στην Ιταλία και το Κίνημα των 5 Αστέρων που κέρδισε στις δημοτικές εκλογές ζητάει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην ΕΕ.

Στην Γαλλία η Le Pen του Εθνικού Μετώπου που εμφανίζει πολύ υψηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για την προεδρία της Γαλλίας ζητάει δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ. Η Le Pen αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα για το πώς μπορεί ένα εθνικιστικό κίνημα του Εθνικού Μετώπου να βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής.

Στην Ελλάδα το εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής επίσης ζητάει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ελλάδος στην ΕΕ. Η Χρυσή Αυγή έχει εδραιωθεί στην τρίτη θέση του πολιτικού συστήματος με τις δημοσκοπήσεις να την δείχνουν ενισχυμένη με ποσοστά 8% με 10%.

Στην Ολλανδία επίσης οι εθνικιστές ζητούν δημοψήφισμα ενώ και στην Γερμανία η ακροδεξιά συνεχώς αυξάνει τα ποσοστά της.

Το φαινόμενο που αναπτύσσεται με εντυπωσιακό ρυθμό ονομάζεται εθνικισμός. Οι επικριτές του εθνικισμού αναφέρουν ότι η κρίση, οι μετανάστες έχουν ωθήσει πολίτες χαμηλής μόρφωσης στα εθνικιστικά κινήματα.

Το επιχείρημα αυτό είναι μια ανοησία. Η κρίση απλά έδωσε λαβή στα εθνικιστικά κινήματα να βγουν προς την κοινωνία και το προσφυγικό ενδυνάμωσε τα επιχειρήματα τους. Η βασική αιτία, ο πυρήνας που τα εθνικιστικά κινήματα έχουν ισχυροποιηθεί στην Ευρώπη έχει να κάνει με την πολιτική ελίτ και πως αυτή ασκεί την εξουσία της στις κοινωνικές μάζες.

Η ευρωπαϊκή καθεστηκυία τάξη οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, μια κλειστή ομάδα γραφειοκρατών προσπαθούν να επιβάλλουν τον δικό τους ενάρετο δρόμο αψηφώντας τις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους και κάθε κοινωνίας. Η κρίση έδειξε ότι η πολιτική ελίτ δεν στοχεύει στην θεραπεία αλλά στην τιμωρία.

Στην Ελλάδα π.χ. δόθηκαν 250 δισ. τεράστια οικονομική βοήθεια αλλά η όλη στρατηγική με την λιτότητα είχε να κάνει με την τιμωρία και όχι με ην ίαση της προβληματικής οικονομίας. Τα 250 δισ. δόθηκαν στην Ελλάδα όχι γιατί συμπόνεσαν την Ελλάδα αλλά επειδή φοβήθηκαν μήπως καταρρεύσει η ΕΕ.

Η πολιτική ελίτ έχει απομακρυνθεί από την κοινωνία της Ευρώπης και αυτή η απομάκρυνση δίνει τεράστιο πολιτικό χώρο και επιχειρήματα στα εθνικιστικά κινήματα που στηρίζουν το κράτος έθνος να βρουν πρόσφορο έδαφος.

Το λάθος των πολιτικών ελίτ της Ευρώπης το περιγράφει το 1940, ο Winston Churchill στο όραμά του για την Ευρώπη. «Το πρόβλημα με τη διάπραξη μιας πολιτικής αυτοκτονίας είναι ότι ζείτε για να το μετανιώσετε». Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης αυτοκτονεί με την πολιτική της και θα ζήσει για να το μετανιώσει.

Βρετανία και το φαινόμενο Trump. Αυτό το είδος της μετωπικής επίθεσης κατά των πολιτικών ελίτ υπήρξε εκπληκτικά επιτυχής στη Βρετανία, αν κρίνουμε από την νίκη του Brexit. Ένα στοιχείο που πρέπει να αξιολογηθεί είναι ότι οι ελίτ χρησιμοποιούν τις δημοσκοπήσεις ως όργανα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης αλλά η Βρετανία αποδεικνύει ότι αυτό λειτουργεί εις βάρος των πολιτικών ελίτ. Ακόμη και οι στοιχηματικές εταιρίες επηρεαζόμενες από τις δημοσκοπήσεις επηρεάστηκαν ποντάροντας στην παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ και έχασαν δισεκατομμύρια.

Οι στοιχηματικές έδιναν μόνο 25% νίκη στο Brexit και άλλο 25% νίκη στον Trump στις ΗΠΑ. Η επιτυχία του Brexit εις βάρος των δημοσκοπήσεων θα βρει μιμητές. Η στατιστική θεωρία μας επιτρέπει να ποσοτικοποιηθούν οι προσδοκίες σχετικά με τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Μια στατιστική φόρμουλα που ονομάζεται θεώρημα του Bayes, δείχνει ότι η πίστη στις δημοσκοπήσεις θα αυξηθεί από 50% έως 67%, ενώ η αξιοπιστία της γνώμης των εμπειρογνωμόνων θα μειωθεί από 50% σε 33%.

Το συμπέρασμα: Ο εθνικισμός στην Ευρώπη σαρώνει τις πολιτικές ελίτ - Προετοιμαστείτε τα καλύτερα έρχονται 

ἀπό Χρυσῆ Αὐγή