Σήμερα το ημερολόγιο δείχνει Παρασκευή και 13, γεγονός που για πολλούς θεωρείτε μέρα καταραμένη. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Η Κακιά Παρασκευή
Η Παρασκευή από μόνη της θεωρείται μια αρνητική ημέρα και αυτό γιατί πιστεύεται πως ήταν Παρασκευή όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, όταν η Εύα πρόσφερε το μήλο στον Αδάμ, όταν ξεκίνησε η μεγάλη πλημμύρα από την οποία σώθηκε μονάχα ο Νώε και η οικογένειά του, όταν πραγματοποιήθηκε η μεγάλη σύγχυση στη σκιά του Πύργου τής Βαβέλ…
Θεωρείται λοιπόν πως είναι δυσάρεστη ημέρα για πολλές εργασίες και δραστηριότητες, όπως είναι η γέννηση, ο γάμος, η έναρξη μιας νέας δουλειάς, το ξεκίνημα του πλοίου για ένα νέο ταξίδι, για τις μετακομίσεις, για να κόψει κάποιος τα νύχια του κ.α.
Αν και για τους Γερμανούς και τους Σκώτους, η ημέρα αυτή θεωρείται ιδανική για ερωτοτροπίες, σε αρκετούς τόπους αναγνωριζόταν ως η ημέρα κατά την οποία πραγματοποιούνταν οι συνάξεις των μαγισσών, τα περιβόητα sabbath.
Στην Αμερική και Αγγλία, την ημέρα αυτή κρεμούσαν τους θανατοποινίτες –με αποτέλεσμα να αποκαλείται συχνά η Παρασκευή και ως Ημέρα του Κρεμασμένου– γεγονός που έκανε πολλούς κλέφτες να θεωρήσουν γρουσούζικες τις Παρασκευές για την επίτευξη μιας καλής λείας.
Οι Ούγγροι πιστεύουν πως όταν κάποιος γεννηθεί Παρασκευή, μπορεί το κακό να φύγει από πάνω του αν και εφόσον ρίξει λίγο από το αίμα του σε ένα κομμάτι ύφασμα από τα ρούχα του και έπειτα το κάψει, καίγοντας μαζί οποιαδήποτε κατάρα μεταφέρει η μέρα τούτη.
Μονάχα σε δυο περιπτώσεις η ημέρα αυτή μπορεί να είναι ευεργετική, καθώς όλα τα δυσάρεστα παύουν την Παρασκευή πριν το Πάσχα, αλλά και όταν κάποιος δει ένα όνειρο το βράδυ της ίδιας μέρας.
Αν την επομένη διηγηθεί το όνειρο αυτό, είναι σχεδόν βέβαιο πως ότι είδε θα γίνει πράξη προσφέροντας έτσι χαρά… αν φυσικά το όνειρο ήταν θετικό!
Ο Μαγικός Αριθμός 13
Αντίστοιχα με την Παρασκευή, ο αριθμός 13 έχει και αυτός τους δικούς του παράδοξους συμβολισμούς που κάνει αρκετούς να το φοβούνται.
Αν ο αριθμός 12 συμβολίζει την πληρότητα, την κοσμική τάξη και αρμονία (12 ζώδια), τότε ο 13 αριθμεί το διαμελισμό αυτού του τέλειου κύκλου, την εξαναγκαστική συνέχεια της τάξης που οδηγεί στην ασυμμετρία και το χάος.
Δεν είναι παράλογο λοιπόν, που στο Μυστικό Δείπνο του Χριστού, οι παρευρισκόμενοι δεν ήταν ίσοι με τον αριθμό της ισορροπίας, αλλά ήταν δεκατρείς, αριθμός του προδότη Ιούδα Ισκαριώτη!
Έκτοτε, ο αριθμός αυτός συνδέθηκε με ό,τι πιο μισητό και γι’ αυτό κανένας άρχοντας των περασμένων εποχών, δεν θα φιλοξενήσει στο τραπέζι του 12 επισκέπτες παρά πάντα λιγότερους ή περισσότερους, προς αποφυγήν της επανάληψης εκείνου του μιαρού βιβλικού συμβάντος!
Υπήρχε άλλωστε και ο φόβος, πως όποιος σηκωθεί πρώτος από αυτό το τραπέζι, κάποια στιγμή, μέσα στον επόμενο χρόνο θα συναντήσει το θάνατο…
Εξαιτίας λοιπόν αυτής της αρνητικής –για τους Χριστιανούς πάντα– σημασίας του αριθμού, θεωρήθηκε πως ήταν ο ιδανικός για τη μαύρη μαγεία και τις τελετές αυτών που έστρεψαν το βλέμμα τους αντίθετα από τη βουλή του Κυρίου.
Η απέχθεια απέναντι στον εν λόγω αριθμό, είναι μάλιστα τόσο μεγάλη, ώστε δημόσια έγραφα, συνοικίες αλλά και ολόκληρες πολιτείες αποφεύγουν την αναφορά του. Χαρακτηριστικό είναι πως σε ολόκληρο το Παρίσι, υπάρχουν ελάχιστες διευθύνσεις όπου ο ακατονόμαστος αριθμός έχει τοποθετηθεί!
Με ποιον τρόπο όμως, αυτές οι δυο αρνητικά χρονικές στιγμές δέθηκαν μαζί σε μια και κοινή παράδοση, αυτή της Παρασκευής και 13;
Η Μέρα που Συνέλαβαν τους Ναϊτες
Είναι σίγουρο πως η παράδοση αυτή ήταν γνωστή στην Αμερική τού 1913, καθώς ένας ιερέας είχε προθυμοποιηθεί να παντρέψει δωρεάν οποιοδήποτε ζευγάρι ήθελε στις 13 του μηνός, ημέρα Παρασκευή, για να αποδείξει έτσι το λάθος αυτής της δεισιδαιμονίας. Κάτι αντίστοιχο έκανε και ένας Γερουσιαστής από την Oklahoma, το 1908, όπως επίσης το 1882 όταν μια Παρασκευή και 13 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Λέσχη 13, που βασικός σκοπός των μελών της ήταν η αντιμετώπιση των δεισιδαιμονιών που αφορούν τον αριθμό 13 και την περίφημη κακιά Παρασκευή!
Και στις τρεις περιπτώσεις όμως, η δοξασία προϋπήρχε! Τι λοιπόν μπορεί να προκάλεσε τα αισθήματα φόβου για αυτή την ημέρα;
Η μόνη απάντηση που φαίνεται να ικανοποιεί αρκετούς –αν και μάλλον πρόκειται για θεωρία που εμφανίζεται μετά τον 19ο αιώνα, και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής την τελευταία δεκαετία– είναι το γεγονός της εντολής για τη σύλληψη των ιπποτών του Τάγματος των Ναϊτών, που έγινε την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307.
Η καταδίωξη των ανθρώπων του Τάγματος από τους στρατιώτες του βασιλιά Φιλίππου του Ωραίου, έκανε τους Ναΐτες να διασκορπιστούν στην Ευρώπη, μεταμφιεσμένοι και τρομαγμένοι για την απροσδόκητη τροπή που είχε πάρει το περίφημο Τάγμα τους.
Ένας ανώνυμος ποιητής θα γράψει για εκείνη τη φρικιαστική ημέρα:
«Το έτος χίλια τριακόσια επτά, και μάθετέ το καλά αυτό, την εποχή εκείνη συνέλαβαν τους πανίσχυρους Ναΐτες, και τους κακομεταχειρίστηκαν, αυτούς που κάποτε ήταν από τους πιο γενναίους. Πιστεύω ότι επρόκειτο σίγουρα για έργο των απίστων. Τη χρονιά αυτή που ανέφερα προηγουμένως πιάστηκαν οι ατρόμητοι Ναΐτες από τον βασιλιά της Γαλλίας. Δεν ξέρω αν αυτό έγινε δίκαια ή άδικα. Τον Οκτώβρη, μιαν αυγή, η ημέρα ήτανε Παρασκευή…»
Κλείνοντας, να σημειώσω πως για τον Ελληνο-Χριστιανικό κόσμο, είναι η Τρίτη και 13 που θεωρείται μαύρη μέρα, και αυτό διότι αν και η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους κράτησε αρκετές μέρες, ήταν ουσιαστικά ένα πρωινό, στις 13 Απριλίου 1204, όπου έγινε η κατάληψη της Πόλης.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου