21η Ἀπριλίου 1967

Ἡ Ἐθνική Κυβέρνησις τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967. ( φωτό)

 Τό διάγγελμα τοῦ προέδρου τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως χαράσσει τόν δρόμον τοῦ ἐθνικοῦ μέλλοντος. Δρόμον ἠθικῆς ὑγείας, καθαρότητος συνειδήσεων, ἑλληνικῆς, γνησίως ἑλληνικῆς, ὑπερηφανείας. 

Ἐπάνω ἀπό τό τέλμα τῆς φαυλότητος, τῆς ἐλεεινῆς κομματικῆς συναλλαγῆς,τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἐκπτώσεως θεσμῶν καί ἀξιῶν,ἀκούεται ἐπί τέλους μία φωνή πού ζητεῖ καί ἔχει εὐτυχῶς τήν δύναμιν νά ἐπιβάλῃ,τήν σώζουσαν ἀλλαγήν. Ἡ Ἐθνική Κυβέρνησις,ἡ ὁποία αὐτήν τήν στιγμήν κρατεῖ μέ σταθερότητα τά ἠνία τοῦ κράτους,ὑπῆρξεν ἡ ἀναπόδραστος συνέπεια μιᾶς μακρᾶς, μακρότατης περιόδου ἀποχαλινώσεως καί ἐκτραχηλισμοῦ. Ὑπῆρξε δῆλα δή, ἡ ἀντίδρασις εἰς τόν ὁλισθηρόν κατήφορον εἰς τόν ὁποῖον εἶχε ἤδη εἰσέλθει τό ἔθνος. Οἱ παρακολουθοῦντες τόν καλπασμόν πρός τήν ἄβυσσον δέν ἔβλεπον πουθενά τήν διέξοδον. Διότι ὅλα ἀνεξαιρέτως τά κόμματα, συναγωνίζοντο εἰς τυφλήν ἀδιαλλαξίαν καί εἰς ἐμπαθῆ κηρύγματα διχασμοῦ πού ὡδήγουν μέ μαθηματική ἀκρίβειαν εἰς τήν ἀλληλοσφαγήν. Δέν εἶναι ὁλίγοι ἐκεῖνοι πού ἐπίστευαν ὅτι αἱ ἐκλογαί δέν ἐπρόκειτο νά ἦσαν πράγματι ἐκλογαί ἀλλά σύνθημα πρός ἀλληλοεξόντωσιν. 

Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό ἄρθρο στήν ἐφημ. "Μακεδονία" τῆς 28ης Ἰουνίου 1968. ΕΔΩ 

Ἡ βαρεῖα σκιά τήν ὁποίαν συνέθετον αἱ προεξοφλήσεις περί ἀδυναμίας διεξαγωγῆς ὁμαλῶν ἐκλογῶν, ἡ ἀπροκάλυπτος ἐν ταυτῷ συνεργασία μέ τούς κατ᾿ἐπάγγελμα ἀνατροπεῖς,τά δημοκοπικά συνθήματα περί κρημνίσεως τῶν καθεστωτικῶν θεσμῶν,ἡ κατασυκοφάντησις τῶν πάντων, ἡ ὑποδαύλισις τοῦ ἐμφυλίου μίσους καί αἱ ἀναίσχυντοι λοιδορίαι ἐναντίον τῶν ἐνόπλων δυνάμεων,δῆλα δή αὐτοῦ τούτου τοῦ θώρακος τῆς ἐθνικῆς ἀσφαλείας, εἶχον δημιουργήσει πράγματι ἀτμόσφαιραν ἀσφυκτικήν, τήν ὁποία παρηκολούθουν μέ δέος ὅλοι οἱ σώφρονες εἰς τόν τόπον αὐτόν, χωρίς ἐν τούτοις νά ἠμποροῦν ν᾿ἀντιτἀξουν οἰανδήποτε ἀντίδρασιν. Ὅλα τά ἠθικά φράγματα εἶχον παρασυρθῇ,ὅλα τά ἐθνικά ἀντερείσματα ἐφαίνοντο ἀνίσχυρα νά ἀναχαιτίσουν τήν κατολίσθησιν πρός τήν βεβαία καταστροφήν. «Δέν ἔμενεν ἄλλος τρόπος σωτηρίας ἀπό τήν ἐπέμβασιν τοῦ Στρατοῦ» , λέγει τό διάγγελμα τοῦ νέου πρωθυπουργοῦ. Καί εἶναι ἡ πραγματικότης, τήν ὁποίαν σιωπηρῶς ἀναγνωρίζουν καί αὐτοί οἱ ἄνθρωπποι τῶν κομμάτων.

Διότι πράγματι ἀπό τῆς 21ης Ἀπριλίου,ἡμέρας ἱστορικῆς διά τά πεπρωμένα τοῦ ἔθνους,οἱ πάντες ἔχουν ἀναπνεύσει. Ὑπάρχει ἡ συνείδησις μιᾶς ἰσχυροτάτης χειρός ἡ ὁποία ἔδωσεν εἰς τό ταλαντευόμενον ἀπό μυρίους κακούς ἀνέμους σκάφος τήν σώζουσαν στροφήν τοῦ πηδαλίου. Ἡ πορεία ἔχει τώρα χαραχθῆ : Πρός μίαν νέαν ἐποχήν, πρός μίαν νέαν Ἑλλάδα,πρός τήν πρόοδον, πρός τήν εὐημερίαν, πρός τήν ἀδέλφωσιν τήν ἐθνικήν, πρός τήν γαλήνην ! Καί μακράν, πολύ μακράν, ἀπό τήν πυκνή θολότητα τοῦ ἐμφυλίου μίσους, ἀπό τήν σκοτεινή φαυλότητα πού ἔχει ἐπικαθήσει ὡς παχύς ῥύπος ἐπάνω εἰς τήν φυσιογνωμίαν τοῦ ἔθνους, μακράν ἀπό τόν ὕπουλον καί πάντοτε ἰδιοτελῆ κομματισμόν πού ἠπείλησεν τήν Ἑλλάδα μέ ὁλοκληρωτικόν ἀφανισμόν. 

ἀπό ἐδῶ

Ἡ ἐπέμβασις τοῦ Στρατοῦ, λέγει τό πρωθυπουργικόν διάγγελμα, ἀποτελεῖ ἐκτροπήν ἀπό τό Σύνταγμα, ἀλλά ἡ ἐκτροπή αὐτή ἔχει ὡς ἀποκλειστικόν κίνητρον νά ἀναστηλώσῃ ἐν καιρῷ τήν ἀληθινήν Δημοκρατίαν, τήν Δημοκρατίαν ἡ ὁποία, τοὐς τελευταίους καιρούς, διεσύρθη δεινῶς καί ἐταυτίσθη μέ τήν ὀχλοκρατίαν τοῦ πεζοδρομίου καί τήν δημοκοπίαν τῆς ἀναρχίας. Τήν ἀπέραντον δυστυχίαν μεγίστου τμήματος τοῦ σκληρῶς μοχθούντος ἐλληνικοῦ λαοῦ τά κόμματα ἠθἐλησαν νά ἐκμεταλλευθοῦν διά νά στρατολογήσουν εἰς τήν κάλπην των τάς στρατιάς τῶν δυσαρεστημένων, χωρίς νά δοκιμάσουν μέχρι σήμερον νά ἄρουν τάς πραγματικάς αἰτἰας τῆς κακοδαιμονίας καί τῆς μιζέριας. Τά κόμματα ὑπῆρξαν οἱ ἐκούσιοι στρατολόγοι τῆς ἀνατροπῆς, διότι δέν ἀπέβλεψαν ποτέ πρός τήν ἀνακούφισιν τῆς δυστυχίας, ἀλλά μόνον πρός τήν ἐκμετάλλευσιν τῆς δυστυχίας. Ἡ Ἐθνική Κυβέρνησις,πλαισιωμένη ἀπό ἄνδρας ἀσπίλους, μέ συναίσθησιν τῆς βαρείας ἀποστολῆς των, μέ ἕν καί μόνον ἰδεῶδες, τήν ἀνάρρωσιν, τήν ἐξυγίανσιν,τήν ἐθνικήν ποδηγέτησιν, τήν παγίωσιν τοῦ ῥυθμοῦ ἐκείνου ὁ ὁποῖος μόνος ἠμπορεῖ νά ἐγγυηθῇ τόν ἄνετον βηματισμόν πρός τήν πρόοδον καί τήν εὐημερίαν μέ τήν στερράν ἀπόφασιν νά ἐπιβληθῇ ἡ κοινωνική δικαιοσύνη πού θά ἔχῃ ὡς βάθρον τήν δικαίαν κατανομή τοῦ ἐθνικοῦ εἰσοδήματος, ἀποτελεῖ, κατά τήν στιγμήν αυτήν, τήν μεγάλην ἐλπίδα τοῦ ἔθνους. 

Αἱ ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι περιέχονται εἰς τό πρωθυπουργικόν διάγγελμα καί εἰς τάς ἄλλας δηλώσεις τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως ἀπαρτίζουν ἕναν βαρυσήμαντον χάρτην τόν ὁποῖον ἔχει τήν ἀπόφασιν νά τηρήσῃ ἀπαρεγκλίτως. Καί ἡ ἐπαναλαμβανομένη διαβεβαίωσις ὅτι ἡ Κυβέρνησις τοῦ Στρατοῦ θ᾿ἀποβλέψῃ μετ᾿ἰδιαιτέρας στοργῆς πρός τόν άγροτικόν κόσμον καἰ τάς πενεστέρας τάξεις τοῦ πληθυσμοῦ,δημιουργεῖ τήν πεποίθησιν ὅτι πράγματι μία νέα ἐποχή ἔχει ἀνοίξει διά τήν Ἑλλάδα καί τόν λαόν της. 

ἀπό βίντεο τοῦ ἀρχείου τῆς ΕΡΤ-ἐδῶ

Ἡ πλήρης καί ἀπόλυτος τάξις ἡ ὁποία ἐπεκράτησεν ἀπό τῆς πρώτης στιγμῆς εἰς ὁλόκληρον τήν χώραν μαρτυρεῖ εὐγλώττως περί τοῦ αἰσθήματος τῆς ἐμπιστοσύνης πού περιβάλλει τήν Ἐθνικήν Κυβέρνησιν τῆς μεγάλης ἀλλαγῆς. Ἔγινεν ἀπό τῆς πρώτης ὥρας συνείδησις ἡ ἀνάγκη ἡ ὁποία τήν ἐπέβαλε. Καί εἶναι τοῦτον τό ἄσειστον θεμέλιον τῆς ἐπιτυχίας τῆς ἀναληφθείσης ἐθνικῆς προσπαθείας. 

« Πρός Νέον Ἐθνικόν Μέλλον »,  ἐφημερίς "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", 25 Ἀπριλίου 1967 ( ἐδῶ) 

Τά κοράκια ξαναγύρισαν ...φωτό

Τί νά σᾶς πῶ, ἄν καί θέλω ν᾿ἀποφεύγω συγκρίσεις, δέν θά μπορέσω νά τό κάνω. Ὄχι διότι ἔχει ἀποδειχθεῖ περιτράνως πώς οἱ μεταπολιτευτικοί πολιτικάντηδες ἔφεραν τήν χώρα στήν ἀπόλυτο κατάντια, ἀλλά καί γιατί ὅλο αὐτό τό νεοταξίτικο μοντέλο καί οἱ ἐκφραστές του εἶναι ἄν μή τί ἄλλο τόσο ἀποκρουστικό ἴσως καί ἐφιαλτικό, θά ἔλεγα. 

φωτό

Κι᾿ὅμως αὐτοί μᾶς κυβερνοῦν διότι ἕνας λαός, ὁ ἐλληνικός λαός ἔχει χειραγωγηθεῖ καί συνεχίζει νά χειραγωγεῖται μέ τά προστάγματα καί τίς ἐπιταγές τῶν μαριονετῶν τῆς παγκόσμιαςἐξουσιαστικῆς ἐλίτ ἐδῶ καί 50 χρόνια καί φαίνεται πώς δέν ὑπάρχει κανένα φῶς στήν ἄκρη τοῦ πιό σκοτεινοῦ τοῦνελ πού ἔχει πέσει ἡ Ἑλλάς, ἀπό ποτέ ! 

φωτό, φωτό

Δέν ξέρω πιά τί νά εὐχηθῶ γι᾿αὐτή τήν χώρα...

Ἡ Πελασγική