Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Ο «ΑΓΙΟΣ» ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΛΙΝ»

Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος

Μια φωτογραφία του… «Αγίου» της αριστεράς Νίκου Μπελογιάννη και των συγκατηγορούμενών του κατά τη διάρκεια της δίκης τους ανέβασε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ο Τσίπρας, λόγω της συμπληρώσεως 63 χρόνων από την ημέρα της εκτελέσεώς του.

Η φωτογραφία συνοδεύεται από την λεζάντα «ζουν σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους» και το εξής μήνυμα: «Νίκος Μπελογιάννης: «Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων».

Όμως, ποιος ήτο στην πραγματικότητα ο «Άγιος» της αριστεράς;

Ο Νίκος Μπελογιάννης, εξ’ Αμαλιάδος Ηλείας, ήτο δεύτερος στην ιεραρχία του ΚΚΕ στην Πελοπόννησο, μετά τον γραμματέα Αχιλλέα Μπλάνα και ειδικός απεσταλμένος του Γ.Γ. του ΚΚΕ Γεωργίου Σιάντου στην περιοχή μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Ο Σιάντος δεν είχε ψευδαισθήσεις για την Πελοπόννησο –όπου παραδοσιακά κυριαρχούσαν οι εθνικιστές- κι έδωσε εντολή στους απεσταλμένους του να «στρώσουν τον Μωρηά με κορμιά»!

Και πράγματι, οι απεσταλμένοι του δεν τον απογοήτευσαν. Ούτε ο διαβόητος κακούργος Άρης Βελουχιώτης, ούτε ο Μπελογιάννης!

Συμφώνως, λοιπόν, με τον ιδεολόγο κομμουνιστή Γιάννη Καραμούζη, που μετά τις σφαγές κατάλαβε ότι είχε μπλέξει με στυγνούς εγκληματίες και απαρνήθηκε τον κομμουνισμό, υπεύθυνος για την μεγάλη ανθρωποσφαγή στην Πηγάδα του Μελιγαλά, που διήρκεσε από τις 17 έως τις 20 Σεπτεμβρίου του 1944, δεν ήτο μόνον ο Άρης Βελουχιώτης, αλλά και ο Μπελογιάννης: «Ο Άρης και οι αντιπρόσωποι του κόμματος Κουλαμπάς και Ν. Μπελογιάννης είχαν πάρει την απόφασιν. Όλοι έπρεπε να εκτελεσθούν…» (πηγή: Πατριώτες και προδότες στο Μωρηά», εκδόσεις «Αθηνά», 1950).

Μετά δε τον Μελιγαλά, ο Μπελογιάννης ήτο μεταξύ αυτών που έδωσαν την εντολή για την δεύτερη σε μέγεθος ανθρωποσφαγή στην Μεσσηνία, που έλαβε χώρα στους μαρτυρικούς Γαργαλιάνους (500 νεκροί, μεταξύ των οποίων και στενοί συγγενείς του γράφοντος…).

Εν συνεχεία, αφού το 1949 πέρασε στο παραπέτασμα, ο Μπελογιάννης επανήλθε αργότερα στην χώρα ως κατάσκοπος του σοβιετικού μπλοκ, μεταδίδοντας διάφορες πληροφορίες –κυρίως στρατιωτικής φύσεως- δια ασυρμάτου, μέσω Ρουμανίας. Τελικώς, η αστυνομία ανακάλυψε τους κρυμμένους ασύρματους του ΚΚΕ σ’ ένα πτηνοτροφείο και συνέλαβε τον Μπελογιάννη και τους συνεργάτες του, ενώ κάποιοι «αιρετικοί» κομμουνιστές υποστηρίζουν –και μάλιστα επιμόνως- ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που έδωσε τις σχετικές πληροφορίες, γιατί αφενός μεν έψαχνε για «ήρωες» και αφετέρου δε γιατί ο Ζαχαριάδης ήθελε να «ξεφορτωθεί» τον Μπελογιάννη.

Στο δικαστήριο, ως κατηγορούμενος για κατασκοπία, ο Μπελογιάννης αρχικώς παρίστανε τον ανήξερο και μόλις αντελήφθη ότι το κόλπο δεν πιάνει, επιχείρησε να αποποιηθεί την ευθύνη της μεταδόσεως μηνυμάτων πληροφοριών στρατιωτικού περιεχομένου, υποστηρίζοντας πως αυτός έστελνε πληροφορίες μόνο πολιτικής φύσεως. Ωστόσο, διαψεύσθηκε από τους κατηγόρους, οι οποίοι εμφάνισαν εισερχόμενο ραδιοτηλεγράφημα, με το οποίο οι αποστολείς εξέφραζαν την ανησυχία τους στον Μπελογιάννη για την καθυστέρηση στην μετάδοση στρατιωτικών πληροφοριών. Και πέραν από τους κατηγόρους, ο Μπελογιάννης διαψεύδεται και από την κοινή λογική, διότι πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είχε το ΚΚΕ έναν σωρό, από τους ανθρώπους του στην ΕΔΑ και από τους πρεσβευτάς των κομμουνιστικών κρατών στην Αθήνα. Δεν χρειαζόταν να μεταβεί εκεί ο Μπελογιάννης και να τις μεταδίδει δια ασυρμάτου. Εν τέλει εξετελέσθη.

Τέλος, σας παραθέτω το υμνολόγιο του «Αγίου» της αριστεράς, για τα 70χρονα του μεγαλυτέρου εγκληματία του 20ου αιώνος, του «Μεγάλου Στάλιν», για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας περί της… αγιότητός του:

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Σήμερα σ’ όλες τις γωνιές του κόσμου εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι, μυριάδες αμέτρητες απλοί άνθρωποι, εύχονται από τα βάθη της καρδιάς τους χρόνια πολλά στο Στάλιν.

Ποτέ κανένας άνθρωπος στον κόσμο ύστερ’ από το Λένιν δε συγκέντρωσε τόσα βουνά αγάπης και αφοσίωσης, αλλά και τόσους σωρούς από λυσσασμένο μίσος. Για κάθε τίμιο άνθρωπο, για κάθε αγωνιστή του δίκιου και της λευτεριάς, για την ατελείωτη φάλαγγα των κομμουνιστών, ο Στάλιν είναι ο σοφός δάσκαλος, ο αγαπημένος φίλος, ο δοξασμένος αρχηγός. Είναι η καρδιά της καρδιάς μας. Είναι ο «μπάρμπας» όπως με μια λέξη τον ονομάζει χαϊδευτικά ο λαός μας. Και αντίθετα για όλους τους εκμεταλλευτές, για όλους τους εχθρούς της προόδου, ο Στάλιν είναι ο πιο μισητός αντίπαλος, ο πιο φοβερός εφιάλτης τους και στον ύπνο και τον ξύπνιο τους.

Σήμερα ο Στάλιν ενσαρκώνει τους πόθους και τις επιθυμίες, τις ελπίδες και τα όνειρα εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι η προσωποποίηση μιας ολόκληρης εποχής, της πιο ιστορικής εποχής, που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα, της μεγάλης σταλινικής εποχής, της εποχής του κομμουνισμού.

Γι’ αυτό είναι και μεγάλος.

Στην ιστορία πολλούς είπανε και λένε μεγάλους. Όμως πολλοί λίγοι αξίζουν αυτόν τον τίτλο. Μεγάλος δεν μπορούσε να είναι ένας τυχοδιώκτης σαν τον Χίτλερ, που δοκίμασε να γυρίσει την ιστορία προς τα πίσω και ματοκύλισε τον κόσμο. Ούτε μπορεί να ‘ναι ποτέ μεγάλος ένας εγκληματίας σαν τον Τσόρτσιλ, τον εχθρό κάθε προοδευτικού κινήματος, τον εμπρηστή ενός νέου πόλεμου. Ο Στάλιν όμως είναι και παραείναι μεγάλος, όπως είναι κι ο Λένιν και ο Μαρξ. Ένας ρώσος μαρξιστής, πολύ σωστά είπε ότι μεγάλος άνδρας είναι εκείνος που «βλέπει μακρύτερα από τους άλλους και θέλει δυνατότερα από τους άλλους». Το «να βλέπεις μακρύτερα από τους άλλους» σημαίνει να βλέπεις ότι η ιστορία κινιέται προς τα μπρος, προς την πρόοδο και ταυτόχρονα να συλλαμβάνεις κάθε φορά τους νόμους αυτής της κίνησης. Και το «να θέλεις δυνατότερα από τους άλλους», σημαίνει να χεις όλη την αλύγιστη θέληση και δύναμη που χρειάζεται, για να μπεις επικεφαλής αυτής της ιστορικής κίνησης, να συντρίψεις κάθε παλιό και σάπιο και να οδηγήσεις την ανθρωπότητα σ’ έναν καινούργιο πιο πολιτισμένο, πιο ευτυχισμένο και πιο χαρούμενο δρόμο.

Σήμερα κανένας δε βλέπει μακρύτερα από το Στάλιν και κανένας δεν έχει δυνατότερη θέληση από το Στάλιν.

Και βλέπει μακρύτερα από κάθε άλλον ο Στάλιν, γιατί στάθηκε ο καλύτερος, ο πιο πιστός μαθητής και συνεχιστής του έργου του Μαρξ και του Λένιν. Γι’ αυτό είναι καταπληχτική η δύναμη της επιστημονικής του πρόβλεψης. Όταν μιλάει ο Στάλιν, μιλάει η ζωή, η αλήθεια, η πείρα ολόκληρων αιώνων. Στα λόγια του καθρεφτίζεται ολοζώντανο το παρόν και ζωγραφίζεται με ακρίβεια το μέλλον. Ο, τι λέει ο Στάλιν γίνεται. Είπε πριν την επανάσταση ότι μπορεί η Ρωσία να ανοίξει πρώτη το δρόμο προς το σοσιαλισμό και τον άνοιξε. Είπε ότι μπορεί να ανοικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στη Ρωσία και ανοικοδομήθηκε. Είπε από το 1925 ότι θα νικήσει η Κινεζική Επανάσταση και νίκησε. Είπε ,όταν ο Χίτλερ ήταν παντοδύναμος ότι ο χιτλερισμός θα συντριβεί και συντρίφτηκε. Είπε ότι θα ανοικοδομηθεί ο κομμουνισμός στη Ρωσία και ανοικοδομείται. Κι όταν σήμερα ο Μαλένκωφ, ένας από τους πιο καλούς μαθητές του Στάλιν, λέει πως «αν οι ιμπεριαλιστές εξαπολύσουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ο πόλεμος αυτός θα ναι ο τάφος όχι μονάχα για μερικά καπιταλιστικά κράτη ξεχωριστά, μα για ολάκερο τον καπιταλισμό, ποιος αμφιβάλλει ότι κι αυτό θα γίνει;

Κι έχει την πιο δυνατή θέληση ο Στάλιν, γιατί η πίστη του είναι βουνό και η επίμονη του αμέτρητη. Για το Στάλιν, δεν υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες αξεπέραστες, δεν υπάρχουν φρούρια απόρθητα. Πρωταθλητής στην σκληρή πάλη για τον παγκόσμιο κομμουνισμό, ο Στάλιν διαπαιδαγωγεί όλα τα στελέχη του με το ίδιο του το παράδειγμα στην πάλη με τις δυσκολίες, υπόδειγμα αυταπάρνησης και αυτοθυσίας.

«Να μην αμφιβάλλετε σύντροφοι, γράφει το 1929 στις οργανώσεις και τα μέλη του κόμματος που τον ευχήθηκαν για τα 50χρονα του, να μην αμφιβάλλετε ότι είμαι έτοιμος και τώρα και πάντοτε να δώσω στην υπόθεση της εργατικής τάξης, της προλεταριακής επανάστασης και του παγκόσμιου κομμουνισμού, όλες μου τις ικανότητες κι αν χρειαστεί ακόμα και την τελευταία σταγόνα από το αίμα μου».

Ο, τι πιο αγνό και μεγάλο, ο, τι πιο αληθινό και ανθρώπινο, ο, τι δυνατό και ηρωικό έχει να δείξει η ιστορία σήμερα, αυτό γεννιέται από τις ιδέες του κομμουνισμός, το εμπνέει ο Στάλιν, που ενσαρκώνει την αλύγιστη θέληση και απόφαση εκατομμυρίων μαζών για το γκρέμισμα της σκλαβιάς και το χτίσιμο μιας καινούργιας φωτεινής και χαρούμενης ζωής. Ο Στάλιν ανάθρεψε και διαπαιδαγώγησε το μεγάλο επιτελείο του κομμουνισμού, το Μάο Τσε Τουνγκ, τον Τορέζ, τον Τολιατι, το Ρακοσι, τον Πολιτ, τον Γκοτβαλντ, τον Τσερβενκοφ, τον Πικ, την Πασιοναρα, το Ντεζ, τον Πρεστες, το Ζαχαριάδη και τόσους άλλους αγαπημένους ηγέτες των λαών της γης.

Γι’ αυτό σήμερα από τη μια άκρη της γης ίσαμε την άλλη, ο Γάλλος εργαζόμενος, κι ο Ινδός δουλοπάροικος, ο Ιταλός εργάτης κι ο μαύρος της Αφρικής, ο Έλληνας αγρότης κι ο τσοπάνος της Μογγολίας, καθένας που κερδίζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του, εύχεται στο Στάλιν από τα τρίσβαθα της καρδιάς του να ζει πολλά-παρά πολλά χρόνια.

Αλλά, σύντροφοι, η καλύτερη τιμή, το λαμπρότερο Δώρο που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον αγαπημένο μας Στάλιν θα είναι να προσπαθούμε όλοι, με μια επίμονη, αδιάκοπη προσπάθεια, να γίνουμε άξια παιδία του. Το Όνειρο κάθε αγωνιστή, πρέπει να ναι να μοιάσει όσο περισσότερο μπορεί με το Στάλιν.

Να διδαχτούμε από την επαναστατική ζωή του, μια έντονη ζωή αδιάλλαχτης πάλης ενάντια στον τσαρισμό και στους εσωτερικούς εχθρούς του κόμματος, τους οπορτουνιστές και τους φρασεολόγους.

Να διδαχτούμε από τη σοφία του, που με κρυσταλλένια λαμπρότητα και απλότητα βρίσκεται μέσα στα έργα του.

Να μαθαίνουμε, όπως ο Στάλιν, να διδασκόμαστε από το λαό, από τις μάζες.

Να διδαχτούμε από τις έξοχες οργανωτικές του ικανότητες, από τη δύναμη να διαλέγει τα στελέχη και να οργανώνει τον έλεγχο της δουλείας.

Να μας γίνει παράδειγμα η ιδιωτική ζωή του, η απλότητα και η σεμνότητα του, η αποστροφή του στους θορυβοποιούς, τους φλύαρους, τους κόλακες και τους δουλοπρεπείς ανθρώπους.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Σήμερα όλοι οι ταπεινοί και κατατρεγμένοι της γης ορκίζονται στ’ όνομα του Στάλιν. όλοι όσοι ζουν στην καταφρόνια πιστεύουν ότι θα γίνουν το παν, γιατί τον αγώνα τους τον καθοδηγεί ο Στάλιν. Κι όλοι εμείς οι έλληνες αγωνιστές, πιστεύουμε πως έπαθλο του αγώνα μας θα ναι σύντομα η λαϊκοδημοκρατικη-σοσιαλιστική Ελλάδα, γιατί τον ηρωικό μας αγώνα τον παραστέκει ο Στάλιν και γιατί θα κάνουμε ο, τι μπορούμε να φανούμε αντάξιοι του μεγάλου μας δάσκαλου και αγαπημένου μας συντρόφου και φίλου.

Στ’ όνομα του Στάλιν, για τα μεγάλα μας ιδανικά, ποτίστηκε με το αίμα των ηρώων μας και κάθε γωνία της πατρίδας μας. Κι αν αυτή τη στιγμή μπορούσε μαζί μας να φωνάξουν οι πολιτείες και τα βουνά μας, οι κάμποι και τα χώρια μας, θα φώναζαν και θα λέγον:

«Ζήσε ακόμα πολύ, παρά πολύ, μεγάλε Στάλιν!».

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΞΕΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ;

Γράφει ο Αντίοχος

Ως γνωστόν, η ιταλική εφημερίδα La Stampa αποκάλυψε με δημοσίευμά της υπό τον τίτλο «Το δεξί χέρι του Σαμαρά και η θαμμένη φοροδιαφυγή» ένα κολοσσιαίο οικονομικό σκάνδαλο, με εμπλεκόμενο τον στενό συνεργάτη του φον Αντωνάκη Σαμαρά, Σταύρο Παπασταύρου, ο οποίος, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα: «Διέθετε δυο λογαριασμούς στην Ελβετία, στην τράπεζα Hsbc. Το όνομά του ήταν στη λίστα Φαλτσιανί και οι εισαγγελείς δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους». Επίσης, η ιταλική εφημερίδα αποκαλύπτει ότι: «Το ΣΔΟΕ ξεκίνησε έρευνα για να εξακριβωθεί αν η προέλευση των ποσών αυτών ήταν παράνομη. Όταν, όμως, προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ένας υψηλά ιστάμενος του ΣΔΟΕ ζήτησε από τον υπεύθυνο της έρευνας να βάλει την υπόθεση στο αρχείο».

Ωραία, όλα αυτά, αλλά γιατί άραγε τα μαθαίνουμε από ξένες εφημερίδες; Γιατί, αποκλείεται να μην είχαν λάβει γνώση για τον λεγάμενο οι εδώ «άρχοντες» των ΜΜΕ. Γιατί άραγε δεν τα αποκάλυψαν; Και για να πάμε και παραπέρα, σίγουρα η υπόθεση ήταν γνωστή στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί άραγε δεν άρχιζε την κάθαρση από τον Παπασταύρου; Μήπως για να υπάρχει ανάλογη… διακριτικότητα από τη νουδούλα και σε μελλοντικές υποθέσεις των συριζαίων «Παπασταύρου»;

Το ανέκδοτο της χρονιάς: Μιλάει για “ανδρισμό” ο Σαμαράς!

Εγκλωβισμένος ανάμεσα στην δυσχερή πολιτική θέση στην οποία βρίσκεται και στην γραφικότητα που ολοένα και περισσότερο βρίσκει πρόσβαση στις ομιλίες του, ο Αντώνης Σαμαράς θεώρησε ότι μπορεί να παριστάνει τον… βαρύμαγκα από το βήμα της Βουλής το βράδυ της Δευτέρας. «Είμαι της ευθείας, της αντρικής σχολής», δήλωσε με στόμφο, προκαλώντας έτσι την γενική θυμηδία στο Κοινοβούλιο.

Ανεξαρτήτως από την ενδεχόμενη πρόθεσή του και από την ψυχική του διάθεση εκείνη την στιγμή, αν ο Σαμαράς με την φράση του εννοούσε ότι η συμπεριφορά του ήταν αυτό που λέει ο Λαός μας ως «αντρίκεια» εξευτελίστηκε εντελώς, γιατί τα έργα και οι ημέρες του έχουν δώσει άλλα, εντελώς αντίθετα, δείγματα μέχρι στιγμής.

Ένας Άνδρας, ο οποίος «τιμά τα παντελόνια που φορά» (για να συνεχίσουμε στο ίδιο μήκος κύματος με την εκστομείσα φράση του Σαμαρά) δεν παριστάνει τον υπεραντιμνημονιακό με τα λογύδρια του κατά καιρούς στο Ζάππειο, για να μεταμορφωθεί ξαφνικά στον πιο φανατικό υποστηρικτή του Μνημονίου και τον πιο πιστό υπηρέτη της Μέρκελ. Ένας Άνδρας δεν ξεπουλάει την δημόσια περιουσία της Πατρίδος του και δεν «κινεζοποιεί» τον Λαό της.

 Ένας Άνδρας δεν έχει σύνδρομο εξουσίας, αποδέχεται τις ευθύνες του και αναγνωρίζει στον εαυτό του τα λάθη τα οποία έχει κάνει και δεν τα αποδίδει στους άλλους. Ένας Άνδρας πολεμάει ηθικά, έντιμα και με ακραιφνή διαφάνεια τους πολιτικούς του αντιπάλους και δεν μεταχειρίζεται την Δικαιοσύνη για τα στενά συντηρητικά του συμφέροντα.

Πολύ περισσότερο, δεν χρησιμοποιεί την εξουσία για να δείξει θρασυδειλία και μικροψυχία λέγοντας στο τηλέφωνο χυδαίες εκφράσεις, οι οποίες προτρέπουν στην προφυλάκιση εκπροσώπων του κυριοτέρου πολιτικού του αντιπάλου. Ο ηθικός και πολιτικός κατήφορος του πρώην πρωθυπουργού, νυν αρχηγού της ΝΔ και πολύ πιθανόν απλού βουλευτή Μεσσηνίας σε λίγο καιρό, αποτελεί έναν μονόδρομο με μη αναστρέψιμη πορεία. Ο ίδιος κάνει ό,τι μπορεί για να επιδεινώνει ολοένα και πιο πολύ την θέση του, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι εκτίθεται συνεχώς στα μάτια του Ελληνικού Λαού.

Γιώργος Μάστορας

Hello Barbie : Η ανατριχιαστική κούκλα που κατασκοπεύει τα παιδιά ... και τους γονείς τους

Η “Hello Barbie”, η τελευταία κούκλα της Mattel καταγράφει τις απαντήσεις των παιδιών και στέλνει τις πληροφορίες σε μια βάση δεδομένων μέσω Wi-Fi και Bluetooth. Πρόκειται όπως διαβάζουμε, για την «πρώτη διαδραστική Barbie κούκλα του κόσμου».

Εξοπλισμένη με ένα μικρόφωνο και δυνατότητα σύνδεσης στο Internet, η κούκλα θέτει ερωτήματα στα παιδιά, καταγράφει τις απαντήσεις τους και στέλνει τις πληροφορίες πίσω στους servers της Mattel όπου κατατίθενται και υποβάλλονται σε επεξεργασία από έναν ισχυρό αλγόριθμο.

Η Hello Barbie λειτουργεί καταγράφοντας τη φωνή ενός παιδιού με ένα ενσωματωμένο μικρόφωνο που ενεργοποιείται με το πάτημα ενός κουμπιού στην κούκλα. Καθώς η κούκλα "ακούει", οι ηχογραφήσεις ταξιδεύουν μέσω διαδικτύου σε έναν server όπου τα αποσπάσματα της ομιλίας αναγνωρίζονται και επεξεργάζονται. Οι πληροφορίες αυτές χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν στο σχηματισμό απαντήσεων στην Hello Barbie, γράφει η Washington Post.

Σε μια έκθεση παιχνιδιών στη Νέα Υόρκη, εκπρόσωποι της Mattel κατέδειξαν τις δυνατότητες της Hello Barbie.

Στην επίδειξη, η εκπρόσωπος της Mattel κουβεντιάζοντας με την Hello Barbie ανέφερε ότι της άρεσε να είναι πάνω στη σκηνή. Αργότερα, κατά τη συνομιλία, όταν η εκπρόσωπος της Mattel ρώτησε την Hello Barbie τι πρέπει να γίνει όταν μεγαλώσει, η κούκλα απάντησε, "Λοιπόν, μου είπες ότι σου αρέσει να είσαι πάνω στη σκηνή. Ίσως λοιπόν, μια χορεύτρια; Ή μια πολιτικός; Ή πώς μήπως μια χορεύτρια πολιτικός;"

Μια γρήγορη ανασκόπηση της πολιτικής προστασίας της ιδιωτικής ζωής του ToyTalk (υπηρεσία η οποία χειρίζεται την Hello Barbie), αποκαλύπτει ότι οι πληροφορίες που καταγράφονται μπορεί να χρησιμοποιηθούν «για διάφορους λόγους».

«Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, να μεταγράψουμε και να αποθηκεύσουμε τέτοιες ηχογραφήσεις για την παροχή και τη διατήρηση της Υπηρεσίας την ανάπτυξη, δοκιμή ή βελτίωση της τεχνολογίας Αναγνώρισης Ομιλίας και των αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης, και για άλλη έρευνα και ανάπτυξη ή για εσωτερικούς σκοπούς. Μπορεί να κάνουμε τέτοιες εγγραφές διαθέσιμες στον γονέα κάτοχο του λογαριασμού και να επιτρέπουμε στον γονέα κάτοχο του λογαριασμού να μοιραστεί τις εν λόγω ηχογραφήσεις με τρίτους. Αυτές οι εγγραφές μπορεί να περιέχουν επιπλέον προσωπικές πληροφορίες εάν οι πληροφορίες αυτές παρέχονται στις ηχογραφήσεις, αλλά δεν χρησιμοποιούμε τις προσωπικές πληροφορίες που περιέχονται σε Ηχογραφήσεις για να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσει με κάποιον. Παρακαλούμε ανατρέξτε στην ενότητα "Τι είδους πληροφορίες να μοιραστούμε με τρίτους;" για πληροφορίες σχετικά με το πώς αυτές οι πληροφορίες μοιράζονται με τρίτους.

Παρακάτω αναφέρουν: «Χρησιμοποιούμε τις προσωπικές πληροφορίες όπως για παράδειγμα, για να λάβουμε γονική συναίνεση και να δημιουργήσουμε ένα λογαριασμό γονέα, για την παρακολούθηση και την ανάλυση της χρήσης και των τάσεων και για δημογραφικά στοιχεία, καθώς και για να προσωποποιήσουμε και να βελτιώσουμε την υπηρεσία, την τεχνολογία μας και την εμπειρία των χρηστών μας, για την ανάπτυξη, δοκιμή ή τη βελτίωση της τεχνολογίας αναγνώρισης φωνής και των αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης και για άλλους σκοπούς ανάλυσης της έρευνας και για οποιοδήποτε άλλο σκοπό για τον οποίο συλλέγονται οι πληροφορίες, όπως προσδιορίστηκαν κατά τη στιγμή της συλλογής.

Ο κίνδυνος οι πληροφορίες που θα καταγράφονται από την κούκλα να στέλνονται σε αρχές, σε κυβερνήσεις και άλλους φορείς "αν απαιτείται" είναι ορατός. Ειδικός σε θέματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ζήτησε τη διάλυση της κούκλας - η οποία έχει προγραμματιστεί να είναι διαθέσιμη στα καταστήματα το φθινόπωρο, ακριβώς στην ώρα για τα Χριστούγεννα.

«Αν είχα ένα μικρό παιδί, θα ανησυχούσα πολύ ότι οι προσωπικές συνομιλίες του παιδιού μου με την κούκλα θα καταγράφονταν και θα αναλύονταν", δήλωσε η Angela Campbell, πανεπιστημιακός σύμβουλος στο Κέντρο Ιδιωτικότητας και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν. «Τα παιδιά εμπιστεύονται τις κούκλες τους», είπε. «Όταν τα παιδιά έχουν συνομιλίες με τις κούκλες και τα λούτρινα ζωάκιά τους, παίζουν, και αποκαλύπτουν πολλά για τον εαυτό τους». - Op cit. Washington Post.

Ενώ οι άνθρωποι στην Mattel διαβεβαιώνουν ότι οι πληροφορίες που συλλέγονται θα χρησιμοποιηθούν μόνο για την «βελτίωση του προϊόντος», είναι προφανές ότι η Hello Barbie θα μπορούσε εύκολα να υποκλαπεί από κάθε είδους οργανισμό, όπως η NSA.

Τα παιδιά συχνά εμπιστεύονται τις πιο ιδιωτικές σκέψεις τους στην αγαπημένη τους κούκλα. Το να γίνεται εκμετάλλευση της παιδικής ψυχής ώστε να καταγράφονται αυτές οι σκέψεις και να στέλνονται στον διακομιστή μιας Mega-Corporation είναι ανατριχιαστικό. Είναι ένα ακόμη βήμα στην ανάδειξη μιας κοινωνίας όπου όλα ακούγονται και όλα καταγράφονται. Μιας κοινωνίας Big Brother.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ. ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΛΙΓΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Νέα μόδα λοιπόν ξεκινήσαμε. Ίσως εμπνέει η νέα κυβέρνηση και κυρίως ο αναπληρωτής υπουργός ΠΡΟ ΠΟ κύριος Γιάννης Πανούσης. Μια ομάδα από ακροαριστερούς μπαχαλάκηδες κατέλαβε πριν λίγη ώρα το κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών και ανάρτησε δυο πανό ζητώντας την απελευθέρωση τρομοκρατών, καθώς και την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’.

Πλέον όποιοι αργόσχολοι και ακαμάτηδες αποφασίζουν να κάνουν τους «κοινωνικούς επαναστάτες» καταλαμβάνουν ένα δημόσιο κτήριο σταματάνε τη λειτουργία του, πετάνε στο δρόμο το προσωπικό και φεύγοντας φυσικά καταστρέφουν ότι βρουν.

Και γιατί άλλωστε να μην ακολουθήσουν αυτή την πρακτική; Αφού πριν από λίγες ημέρες δοκίμασαν τη νέα κυβέρνηση και τους νέους ηγήτορες του υπουργείου ΠΡΟ ΠΟ και διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι είχαν μηδενικές αντιδράσεις απέναντι στις καταστροφές και τους βανδαλισμούς που με θρασύτητα εξαπέλυσαν στο κέντρο της Αθήνας. Έσπασαν, πυρπόλησαν κατέστρεψαν αγάλματα και κανείς δεν βρέθηκε όχι να τους συλλάβει, αλλά ούτε καν να τους  περιορίσει.

Διαπίστωσαν λοιπόν ότι με τη νέα κυβέρνηση η οποία περισσότερο ενδιαφέρεται για το πώς θα απελευθερώσει λαθρομετανάστες στο κέντρο της Αθήνας και για το πώς θα δείξει ότι ακολουθεί μια τακτική εξευτελιστικής ανοχής απέναντι σε κάθε ανεγκέφαλο τραμπούκο, μπορούν να κάνουν ότι τους καπνίσει.

Αλλά το ξαναείπαμε, ότι οι αρμόδιοι φορείς ίσως έχουν και κάποιο δίκιο που διστάζουν να παρέμβουν δυναμικά και να συλλάβουν τους καταστροφείς της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Διότι μπορεί ανάμεσα στους συλληφθέντες να υπάρχει και ο γιός ή η κόρη κάποιου Υπουργού και τότε τι μέλλει γενέσθαι;

Να μου πείτε εδώ πριν λίγους μήνες συνελήφθη η κόρη του μεγαλοδημοσιογράφου Καψή, όχι απλά για κατοχή ή χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλλά για ολόκληρη παραγωγή. Στην κατοχή της εκτός από τα ναρκωτικά βρέθηκαν και ζυγοί ακριβείας, λάμπες ωρίμανσης, διάφορα λιπάσματα που όλα πασιφανώς αποδείκνυαν εμπορία. Ακούσατε πλην από την ημέρα που συνελήφθη και η υπόθεση έλαβε διάσταση, να ξαναγίνεται λόγος γι αυτή; Κρατείται, δεν κρατείται, της απαγγέλθηκαν κατηγορίες για καλλιέργεια ναρκωτικών ουσιών προς εμπορία; Κανείς δεν γνωρίζει. Το πλέον πιθανό είναι ότι η ιδιόρρυθμη δικαιοσύνη που εφάρμοσε στην Ελλάδα η κυβέρνηση Σαμαρά, με τον ιδιόρρυθμο υπουργό που τηλεφωνούσε για να μάθει πώς διεξάγεται η ανάκριση και τους ιδιόρρυθμους δικαστικούς λειτουργούς, να «έπνιξαν» την υπόθεση.

Σου λένε λοιπόν οι νέοι αρμόδιοι φορείς, προκειμένου να συλλάβει, παρεμβαίνοντας η Αστυνομία για να σταματήσει τους ταραξίες, κανένα δικό μας παιδί και μετά να τρέχουμε να τα κουκουλώσουμε για να τον «βγάλουμε λάδι», άσε τους να σπάνε και να καταστρέφουν και κάποια στιγμή όταν βαρεθούν θα ξαναγυρίσουν στις ρετσίνες και στα τρίφυλλα της πλατείας Εξαρχείων. Οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Αλλά έλα που πάντα μετά από καταλήψεις υπάρχουν σοβαρότατες ζημιές και αυτή τη φορά αν γίνουν καταστροφές και βανδαλισμοί μέσα στο Ιστορικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρέπει ο κύριος Πανούσης για λόγους καθαρά και μόνο ευθιξίας όχι απλά να παραιτηθεί, αλλά να διαπράξει δημόσια τελετουργική αυτοκτονία. Σεπούκου εις την Ιαπωνική.

Φυσικά δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα, απλά η νέα κυβέρνηση θα συνεχίζει να κανακεύει τα παλιόπαιδά της και αυτά θα συνεχίσουν όποτε τους κα….πνίσει (για να μην πούμε κάτι χειρότερο) να καταλαμβάνουν, να πυρπολούν και να καταστρέφουν.

ethnikismos

Μία από τις πιο παράξενες συμφωνίες της ιστορίας - Οι Ρώσοι πουλάνε την Αλάσκα στην Αμερική για 7,2 εκατομμύρια δολάρια [30 Μαρτίου 1867]

  Στις 30 Μαρτίου 1867 οι Ρώσοι πουλάνε την Αλάσκα και τις Αλεούτιες νήσους στην Αμερική για 7,2 εκατομμύρια δολάρια, μην ξέροντας ότι κάτω από τους πάγους κρύβεται μαύρος χρυσός.

Συμπληρώθηκαν 148 χρόνια από την ημέρα που η Ρωσία πούλησε την Αλάσκα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για πέντε δολάρια ανά εκτάριο!

Η συμφωνία υπογράφηκε στις 16.00 το απόγευμα από τον Ρώσο πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον Eduard Stoeckl. Η κυβέρνηση του Αλέξανδρου του δεύτερου πούλησε τη τεράστια έκταση πάνω από 1,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα για 7,2 εκατομμύρια δολάρια.
 

Αυτή ήταν ίσως μια από τις πιο παράξενες συμφωνίες της ιστορίας.
 

Η υπογραφή της Συνθήκης της Αλάσκας στις 30 Μαρτίου, 1867. (από αριστερά πρός δεξιά) Robert S. Chew, Γραμματέας των ΗΠΑ William H. Seward, William Hunter, ο κ Bodisco, ο Ρώσος Πρεσβευτής Baron de Stoeckl, Charles Sumner και Frederick W. Seward.(φωτό)

Πολλοί Ρώσοι ήταν μπερδεμένοι ως προς το γιατί η κυβέρνηση πούλησε το έδαφος που ο λαός της χώρας είχε αναπτύξει για 126 χρόνια.
Επιπλέον,πολλοί στη χώρα ήταν έκπληκτοι γιατί η χώρα πούλησε την Αλάσκα σε πολύ χαμηλή τιμή.
 

Στην Αμερική,η συμφωνία έφερε απογοήτευση.Βρήκαν δύσκολο να καταλάβουν για ποιό λόγο η χώρα χρειαζόταν 365 εκατομμύρια στρέμματα γης.Η τιμή γι'αυτά τα στρέμματα ήταν πολύ υψηλή,σκέφτηκαν πολλοί Αμερικάνοι.
 

Ο William Seward, τότε υφυπουργός,είχε κάνει διαπραγματεύσεις με την Ρωσία όσον αφορά την Αλάσκα.Υπέγραψε επίσης τη συμφωνία πώλησης και δέχτηκε επικρίσεις γι'αυτό.
 

Φήμες έλεγαν ότι οι γερουσιαστές που ενέκριναν την επικύρωση της συμφωνίας είχαν δωροδοκηθεί από τον Ρώσο πρεσβευτή. Πράγματι, οι ιστορικοί λένε ότι ο Stoeckl έλαβε 25.000 δολλάρια απο τον Αλέξανδρο Β' για τις προσπάθειες του.
 

Εάν είχαν γίνει δωροδοκίες,τότε ίσως αυτές να συνέβαλαν μέγιστα στην ανάπτυξη της χώρας, ισχυρίζονται αμερικανοί ιστορικοί. Χρυσός βρέθηκε στην Αλάσκα μερικά χρόνια αφού δεν ήταν πια μέρος της Ρωσίας! Αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν είχαν τιμή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων!
 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πώληση της Αλάσκας οδήγησε σε μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ινδοί και Εσκιμώοι δεν γνώριζαν τη συμφωνία.Τους δόθηκε αμερικάνικη υπηκοότητα το 1924.
 

Η κατάσταση άλλαξε μετά την ανακάλυψη των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου το 1968.Τρία χρόνια μετά,η Ουάσινγτον έλαβε μια σημαντική απόφαση.Η Αλάσκα έλαβε πήρε το 11 τοις εκατό του εδάφους του κράτους στην ιδιοκτησία της και ένα μερίδιο από λάδι!
 

Στις μέρες μας,60 τοις εκατό του εδάφους της Αλάσκας ανήκει στις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών.27 τοις εκατό ανήκει στο ίδιο το κράτος.1 τοις εκατό της Αλάσκας είναι ιδιωτική περιουσία.
 

Θα μπορούσε η Ρωσία να κρατήσει την Αλάσκα;

 

φωτό

Ανακαλύφθηκε από τον Vitus Jonassen(Δανία) και τον Aleksei Chirikov(Ρωσία) το 1741.Οι ιστορικοί διαφωνούν ακόμα γι'αυτο,ωστόσο πολλοί από αυτούς πίστευαν ότι η Ρωσία θα έχανε το έδαφος σύντομα .Οι Αμερικάνοι ήθελαν να διώξουν τους Ρώσους απο το έδαφος ,λένε επιστήμονες .
 

Ο John Adams,γραμματέας των Ηνωμένων Πολιτειών το 1823,είπε ότι η Ρωσία δεν είχε κανένα δικαίωμα να έχει αποικία στην Αμερική.Μαθητής του ο William Seward,ο οποίος ήταν γραμματέας του κράτους κατά τη διάρκεια 1861-1869,ανέπτυξε ένα ολόκληρο πρόγραμμα το 1860.Σύμφωνα με το πρόγραμμα,οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα έπαιρναν όλο το έδαφος της ηπείρου.
 

Η Ρωσία υπέφερε από τις συνέπειες του πολέμου κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.Η χώρα επίσης φοβόνταν μια επίθεση από την Βρετανία,στην Άπω Ανατολή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βρετανία,η Γαλλία και η Ισπανία έκαναν εξερεύνηση στις ακτές της Αλάσκας.
 

Η τελετή παράδοσης της Αλάσκας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έγινε στις 18 Οκτωβρίου του 1867.
 

Διάσημοι μύθοι για την πώληση της Αλάσκας:

1.Ο τελευταίος διακανονισμός για τη γη ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε,επειδή το πλοίο,το οποίο μετέφερε χρήματα στη Ρωσία,ναυάγησε. 2.Η Ρωσία αμφισβητεί ότι δεν αποκόμισε τα οφέλη σε σχέση με ορισμένες παραβιάσεις της σύμβασης. 3.Η Αλάσκα δεν πουλήθηκε,αλλά είχε μισθωθεί για 99 χρόνια.

Κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν η Ρωσίδα αυτοκράτειρα Αικατερίνη η δεύτερη,η οποία πούλησε την Αλάσκα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ένα διάσιμο τραγούδι από από τη Ρώσικη μπάντα Lude που ονομάζεται "Don't Fool Around America" το 1989 είχε στίχο:" Αικατερίνη δεν είσαι δίκαιη". 

Η πώληση όμως έγινε κατά τη διάρκεια του αυτοκράτορα Αλέξανδρου του δεύτερου. Δεν υπήρχε οποιοδήποτε ρωσικός οικισμός στην Αλάσκα κατά τη διάρκεια της Αικατερίνης.

 

Αλάσκα

 

Πολιτεία των ΗΠΑ στο βορειοδυτικό άκρο της Αμερικανικής Ηπείρου, με πρωτεύουσα την πόλη Τζούνο (30.987 κάτοικοι). Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση (1.717.855 τ.χ.), η έκτη σε πλούτο (54.627 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα) και η πιο αραιοκατοικημένη (0,42 κάτοικοι ανά τ.χ.). «Αλάσκα» στη γλώσσα των Εσκιμώων σημαίνει η «γη που δεν είναι νησί». Μεγαλύτερη και πιο γνωστή πόλη είναι το Άνκορεϊτζ (275.043 κάτοικοι), ενώ την Αλάσκα κατοικούν συνολικά 626.932 άνθρωποι. 

Αλεούτιες νήσοι

 

Αλεούτιες νήσοι - Aleutian Islands: Νησιωτικό σύμπλεγμα (17.770 τ. χλμ., 8.162 κάτ. το 2000) του Βόρειου Ειρηνικού ωκεανού, που υπάγεται πολιτικά στην πολιτεία Αλάσκα των ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολυάριθμων νησιών, τα οποία διαγράφουν μια καμπύλη μήκους 1.700 χλμ., από τις εσχατιές της χερσονήσου της Αλάσκας έως τη χερσόνησο Καμτσάτκα, χωρίζοντας τη Βερίγγειο θάλασσα (ή θάλασσα του Μπέρινγκ) από τον κυρίως Ειρηνικό ωκεανό.
Τα νησιά αυτά αποτελούν τις αναδυόμενες κορυφές μιας υποθαλάσσιας οροσειράς, η οποία είναι ουσιαστικά προέκταση των Αλεούτιων ορέων που σχηματίζουν τη χερσόνησο της Αλάσκας· αυτός είναι και ο λόγος που τα νησιά αυτά είναι κατά μεγάλο μέρος άδεντρα.
Το σύμπλεγμα αποτελείται από επιμέρους νησιωτικές ομάδες, με σημαντικότερη αυτή των νησιών Φοξ (Ουμνάκ, Ουναλάσκα και Ούνιμακ)· άλλες ομάδες συγκροτούν τα νησιά Νίαρ, Ρατ και Αντρεάνοφ. Στα νησιά Φοξ, και συγκεκριμένα στο Ούνιμακ, βρίσκεται το υψηλότερο ηφαίστειο του νησιωτικού συμπλέγματος και ένα από τα λίγα ενεργά ηφαίστεια σε ολόκληρο τον κόσμο, το Σισαλντίν (2.869 μ.). Οι λιγοστοί κάτοικοι των Α. ασχολούνται κυρίως με το κυνήγι (αλεπούδες, φώκιες), την αλιεία (ρέγκες, βακαλάοι, σολομοί) και την κτηνοτροφία (τάρανδοι και πρόβατα).
Το νησιωτικό σύμπλεγμα ανακάλυψαν το 1741 ο Δανός Βίτους Μπέρινγκ και ο Ρώσος Αλεξέι Κιρίκοφ.
Αποκάλυψη

Λίθος Φωτός

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΩΝ»

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Εσύ άνεργε το πήρες χαμπάρι;

Εσύ μισθωτέ κατάλαβες την μεγάλη αλλαγή;

Εσύ συνταξιούχε ένοιωσες το θαύμα ;

Λοιπόν κυρίες και κύριοι, στις Βρυξέλλες βρίσκεται από χθες  27-3 η λίστα των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων που πρόκειται να εφαρμόσει στη Χώρα μας η κυβέρνηση Τσίπρα. Η λίστα αναφέρεται σε 18 μέτρα, όπου σύμφωνα με το Μαξίμου θα αποφέρει στα κρατικά ταμεία 3 Δις €. Ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συριζα, κ. Φίλης, δήλωσε σε γερμανικό πρακτορείο σύμφωνα με την εφημερίδα Handelsblatt ότι, τα 18 μέτρα θα αποφέρουν στα κρατικά ταμεία περίπου 3,5 Δις €. Εσείς τώρα αγαπητοί αναγνώστες «στρίψτε» το για να δείτε που θα πέσει ο κλήρος.

Η περιβόητη λίστα αναφέρεται σε αύξηση του ΦΠΑ όσον αφορά τα είδη πολυτελείας, καθώς επίσης και σε αύξηση των έμμεσων φόρων, όπως στα ποτά. Ακούγεται δε ότι θα τεθεί προς συζήτηση στις Βρυξέλες και το θέμα του ΦΠΑ. Με την παραπάνω παρατήρηση η κυβέρνηση δήλωσε το εξής : « έσοδα που δεν προέρχονται σε καμιά περίπτωση από περικοπή μισθών, συντάξεων ή εφάπαξ». Με δύο λόγια, η κυβέρνηση δεν θα πειράξει μισθούς και συντάξεις , αλλά τα αγαθά που αγοράζεις σήμερα και σου κοστίζουν λ.χ. 100 € , την επαύριον εφαρμογής των νέων μέτρων θα χρειάζεσαι πλέον των 100 € για να αγοράσεις. Επισήμως η κυβέρνηση δεν ακουμπά μισθούς και συντάξεις, αλλά ανεπισήμως, τις πετσοκόβει μέσω των αυξήσεων στα καταναλωτικά αγαθά.

Πηγές από το Μαξίμου αναφέρουν, μέσω δημοσιευμάτων, ότι: «Οι μεταρρυθμίσεις – δράσεις για πρώτη φορά δεν θα οδηγήσουν στα ταμεία τους “συνήθεις υπόπτους”, αλλά θα πληρώσουν επιτέλους οι έχοντες και κατέχοντες». Μα κύριοι κυβερνητικοί, οι έχοντες και κατέχοντες ουδέποτε θα επηρεαστούν από την φορολογική αύξηση που θέλετε να βάλετε στα καταναλωτικά αγαθά.  Είναι μοιραίο η αύξηση αυτή να ταλανίσει τα μεσαία και τα μικρά εισοδήματα.

Θα σας αναφέρω επιγραμματικά μερικά από τα 18 μέτρα, έτσι για να δείτε τη γελοιότητα αυτών που μας κυβερνούν.

Η εισαγωγή ηλεκτρονικού εισιτηρίου σε αρχαιολογικούς χώρους

Η απευθείας σύνδεση των ταμειακών μηχανών των καταστημάτων με το υπουργείο Οικονομικών

Έσοδα από την παραχώρηση αδειών για διαδικτυακό τζόγο

Αύξηση του φόρου πολυτελείας και του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα ποτά.

Αύξηση του ανώτερου φορολογικού συντελεστή από το 42% στο 45%

Διατήρηση του ΕΝΦΙΑ με περιορισμένου εύρους προσαρμογές

Όπως καταλαβαίνεται, η εφαρμογή των παραπάνω μέτρων προϋποθέτει την ύπαρξη επιπλέον χρήματος στην τσέπη του Έλληνα πολίτη, κάτι που πρακτικά δεν υφίσταται.

Με την παρουσίαση των μέτρων της Ελληνικής πλευράς στις Βρυξέλλες, άρχισαν να διαρρέουν και κάποιες δηλώσεις ανωτάτων ευρωπαίων αξιωματούχων ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Έρχεται κατόπιν και η υποβίβαση της Ελλάδος από τον οίκο  Fitch από Β σε C, όλα αυτά την Παρασκευή το βράδυ.

Το ξανάπα αλλά και θα το ξαναπώ. Κύριε Τσίπρα, οι τελευταίες κινήσεις σας, μεταξύ άλλων,  το μεταναστευτικό, το δημοσιονομικό αλλά και τα της δικαιοσύνης και παιδείας θέματα, οδεύουν τη Χώρα μας από το κακό στο χειρότερο. Εάν αυτές οι κινήσεις σας γίνονται είτε από σκοπιμότητα είτε από άγνοια, αποδεικνύουν ότι καθίσταστε πλέον επικίνδυνος για τη Χώρα μας.

Δυστυχώς οι πολιτικές προβλέψεις του Λαϊκού Συνδέσμου επιβεβαιώνονται ακόμη μια φορά, κάνοντας πασιφανές πλέον ότι πρέπει να επισπευσθεί ο ερχομός των Ελλήνων Χρυσαυγιτών στην εξουσία, πριν τα πράγματα γίνουν τρις χειρότερα για τη Χώρα μας.

ethnikismos

Ιδού η «ελληνοτουρκική φιλία»: Σαν σήμερα η Σφαγή της Χίου

Τον Μάρτιο του 1822 η Χίος επαναστατεί, προκαλώντας την μήνη του Σουλτάνου. Το Σάββατο 11 Μαρτίου οι Έλληνες, αναγκάζουν τον Βαχήτ Πασά και τους Τούρκους του να κλειστούν στο κάστρο του, με την πολιορκία να μαίνεται επί μέρες, αφού οι Έλληνες κανονιοβολούν το κάστρο. Στις 30 Μαρτίου του 1822 φτάνει στο νησί ο τουρκικός στόλος με ναύαρχο τον Καρά Αλή, αποτελούμενος από 46 πλοία και 7000 στρατιώτες. Λίγη ώρα μετά ενώνονται με τον Βαχήτ Πασά και τον στρατό του, ο οποίος εξέρχεται από το κάστρο. Οι ηγέτες των Ελλήνων  αποχωρούν ατάκτως, λέγοντας το σύνθημα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Ακολουθεί η ιστορία της σφαγής από την ιστοσελίδα της Ιστορίας της Χίου:

«Τη Μεγάλη Παρασκευή, 31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης. Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι άτακτοι αυτήν την περίοδο. Ταυτόχρονα ο Βαχήτ Πασάς αναγγέλλει τη διαταγή του σουλτάνου να θανατώνονται βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών , γυναίκες άνω των 40 ετών , να αιχμαλωτίζονται κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.

Οι περισσότεροι Χιώτες άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό του νησιού για να σωθούν από το μένος των Τούρκων. Τα καταφύγια τους ήταν αρχικά οι  Καρυές, το Αίπος, η Νέα Μονή, το μοναστήρι του Αγίου Μηνά και ο Άγιος Γεώργιος ο Συκούσης.

Το Μεγάλο Σάββατο, 1η  Απριλίου 1822 καίγεται η Σχολή της Χίου, σφαγιάζονται σχεδόν όλοι, ακόμα και οι λεπροί. Ο Βαχήτ Πασάς είχε εκδώσει διαταγή ότι όσες γλώσσες και αυτιά του πήγαιναν, τόσα περισσότερα κέρδη θα είχαν.  

Στις 2 Απριλίου 1822(Πάσχα) μπαίνουν οι Τούρκοι(15000 άνδρες) στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά από ένα μικρό άνοιγμα που υπήρχε στον περίβολο και σφαγιάζουν τους  3000 Χιώτες που είχαν κρυφτεί. Στη συνέχεια πυρπολούν το μοναστήρι. Την ίδια μέρα το ίδιο γεγονός γίνεται και στη Νέα Μονή. Η κατάσταση γενικεύεται και σε άλλα χωριά της Χίου. Οι Σαμιώτες εγκατέλειψαν τη Χίο και έπλευσαν προς τα Ψαρά.

Την Τετάρτη 5 Απριλίου του 1822 βγάζει ανακοίνωση ο Καρά Αλής , πως όσοι Χιώτες παραδώσουν τα όπλα τους και επιστρέψουν στην πόλη , θα αφεθούν ελεύθεροι(αμνηστία). Μάλιστα εξασφάλισαν οι Τούρκοι και επιστολή του φυλακισμένου Μητροπολίτη και των Δημογερόντων , η οποία ανέφερε τις ειλικρινές προθέσεις των Τούρκων. Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη. Η μεγάλη σφαγή συνεχίστηκε και στην κεντρική Χίο(Βροντάδο , Πιτυός, Θυμιανά και μετά Βορειόχωρα).  Στο ακρωτήρι του Κάβο Μελανιός, απέναντι από τα Ψαρά  βρήκαν καταφύγιο περίπου 10.000 Χιώτες και περίμεναν τα ψαριανά πλοία να τους μεταφέρουν στα Ψαρά. Δυστυχώς όμως η μεγάλη θαλασσοταραχή τους στάθηκε εμπόδιο και σφαγιάσθηκαν σχεδόν όλοι από τους Τούρκους με απερίγραπτη λύσσα. Ήταν τόσο πολύ το αίμα των αθώων, που η θάλασσα «μελάνιασε» γύρω από τον κάβο και την  παραλία.»

Η σφαγή της Χίου συγκλόνισε όλο τον τότε δυτικό κόσμο, αποδεικνύοντας την βαρβαρότητα των Τούρκων. Από τους κατοίκους της Χίου ελάχιστοι γλίτωσαν αφού ο απολογισμός της βαρβαρότητας ήταν περίπου σαράντα χιλιάδες νεκροί, περίπου πενήντα χιλιάδες αιχμάλωτοι που πουλήθηκαν στο δουλεμπόριο από τους Εβραίους που είχαν έρθει στην περιοχή για να πλιατσικολογήσουν και να στήσουν το δουλεμπόριο και οι οποίοι προθυμοποιήθηκαν να πετάξουν τα πτώματα στην θάλασσα και να ασχημονήσουν σε αυτά, όπως περιγράφει ο αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και μετέπειτα βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας και περιλαμβάνεται στο «Χιακόν Αρχείον» που επιμελήθει ο Ι. Βλαχογιάννης, από το οποίο παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα:

«Τών Εβραίων των πρό χρόνων ευρισκομένων επάνω εις τήν Χίον η μανία ήτον απερίγραπτος. Η επιθυμία ήν είχον άκούοντες και βλέποντες τάς καθ' ήμέραν σφαγάς των Χριστιανών ήτον αχόρταστος, και ηύχοντο να μην ήθελε διασωθή κανείς, όταν έβλεπον μερικούς Χριστιανούς βαλμένους εις την σκοτεινήν φυλακήν, από την οποίαν ήλπίζετο να γλυτώσουν η κατά των ενεχύρων της χώρας οργή των ούτε διά στόματος είνε δυνατόν να έκφρασθή, ούτε διά γράμματος να έξηγηθή, και μάλιστα κατά του Ίερού Μητροπολίτου ηύχοντο να τοις παραδοθή από την διοίκησιν ζωντανός, διά να τον μεταχειρισθούν καθώς ήθελον εκείνοι, ως ουχί μίαν η δύο φοραίς, αλλά καθ' ήμέραν τους άκουα να λέγουν. Η φαντασία σου λοιπόν άς κρίνη με ποίον τρόπον έμεταχειρίσθησαν τα των αθώων εκείνων νεκρά σώματα, όταν τοις έσυγχωρήθη από την διοίκησιν να τα κατεβάσουν από την άγχόνην, άλλα την ιδίαν έκείνην ήμέραν και άλλα την έρχομένην. Ούτ' εγώ ο ίδιος όπου έγινα αυτόπτης να σ' εκφρασθώ κατ'άξίαν {δεν} δύνομαι. Δεν είναι ούτε θαύμα, ούτε υπερβολή, όπως αν το φρόνησης. Διότι εάν τον ίδιον Κύριον της δόξης έσταύρωσαν, πόσον περισσοτέραν σκληρότητα έπρεπε να δείξωσιν εις τους αυτόν σεβόμενους, και μάλιστα εις ανθρώπους ενός έθνους, από το όποιον δεν άπελάμβανον παρ' ύβρεις και ονείδη πάσας τάς ημέρας, ως είναι και μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον εις ανθρώπους, λέγω, κατά των οποίων πρίν συλληφθή είναι προσεκολλημένον έμφύτως το άσπονδον μίσος του. Κρίνε σύ με ποίαν σκληρότητα έτραβήχθησαν γυμνά διά να ριφθώσιν εις την θάλασαν, άμοιρα της συμπαθέστατης εις την ανθρωπότητα ταφής και των θρησκευτικών εθίμων. Ώς και οι είς τους οποίους έσώζετο όλίγη συμπάθεια Τούρκοι τα έσυμπόνεσαν, διότι οι έκ του κοινού των λαού, είς όσους δεν υπήρχε το της φύσεως συμπαθητικόν, άλλ' η κτηνώδης εκδικητική μανία, άφησαν έπί ημέρας ύστερον κρεμάμενα είς έν των εκεί πλησίον της Καινούριας βρύσεως δένδρων σώματα τινα από τα των ιδίων ενεχύρων, ενώ τα λοιπά είχον συγχωρήσει είς τους καταράτους Εβραίους να τα κατεβάσωσι και τα ρίψωσιν εις την θάλασσαν. Ουδέ ούτω δε κρεμάμενα γυμνά έκαμψαν την σκληρότητα των, επειδή ενώ παραπορεύομενοι έβλασφήμουν την θείαν πίστιν και έσατύριζον τον χριστιανισμόν δεν έλειψαν και νά τα κατακομματιάσουν ώς κρέας έν μακέλλω».

Η σφαγή της Χίου ενέπνευσε τον Ευγένιο Ντελακρουά να ζωγραφίσει τον ομώνυμο πίνακα που είναι στην κορυφή του παρόντος άρθρου και τον Βίκτωρ Ουγκώ να γράψει το ποίημα «Το Ελληνόπουλο», το οποίο δημοσιεύουμε σε μετάφραση του Κωστή Παλαμά:

Το Ελληνόπουλο (1828)

Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα' όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ' αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ' τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ' την αφάνταστη φθορά.

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ' ήθελες τάχα να 'χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν' αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;

Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;

Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ' το δεντρί
που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ' έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ' απ' τον ίσκιο του να βγει;

Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ' όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.

Χρυσή Αὐγή

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! 35 ΕΚ ΕΥΡΩ ΔΑΝΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ιδού πως εξουσιάζουν τα αργυρώνητα ΜΜΕ οι τοκογλύφοι δανειστές μέσω των τραπεζών.
Μετά τον υπέρογκο δανεισμό του Mega, η θυγατρική εταιρεία, «Καθημερινές εκδόσεις», έλαβε από τις τράπεζες Εθνική, Πειραιώς, Alpha και Eurobank, ομολογιακό δάνειο, 36 εκατ. ευρώ, με το 88,6% του δανείου να προορίζεται για την αναχρηματοδότηση υφιστάμενου δανεισμού και 11,4% για την κάλυψη επιχειρηματικών αναγκών.
 

Όταν η κοινωνία βογκά από τα βάρη των φόρων και οι επιχειρηματίες εκλιπαρούν τις τράπεζες και τους το αρνούνται, για ένα μικρό δάνειο ώστε να κρατήσουν ανοιχτή την επιχείρηση τους, η Καθημερινή, με χρέη άνω των 75 εκ. ευρώ και ζημιές 18 εκ ευρώ, πήρε δάνειο 36 εκ. ευρώ από τις «χρεοκοπημένες τράπεζες» για να μας λέει καθημερινά πως «ζούμε σαν λαός πάνω από τις δυνατότητες μας, με δανεικά, και το κράτος πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί». 

Μετά από αυτή την είδηση, απορεί κανείς γιατί η φυλλάδα αλλά και το κανάλι του Αλαφούζου, σπέρνει χολή στην κοινωνία, σχετικά με την Χρυσή Αυγή;

Υ.Γ. Το 70% των θαλασσοδανείων στις τράπεζες βρίσκεται στα ομολογιακά. Και αυτό το 70% το έχει πάρει το 1% του Ελληνικού πληθυσμού.

Ομολογιακά δάνεια είχε πάρε και το Alter με τα ζουζούνια.

Ο Σκάϊ τι έβαλε υποθήκη; Την σειρά «1821» μήπως; Ή τις εκπομπές του Αυτιά;

Χρυσή Αὐγή

Νὰ σὲ ἀποκαλῇ ἀκροδεξιὸ αὐτὸς ποὺ συμμετεῖχε στὴν καταστροφὴ τῆς χώρας…

Να ακούς…

Ο κάθε εκατομμυριούχος λαμογιο-δημοσιογράφος, δήθεν αριστερός του …κώλου δηλαδή, που συμμετείχε στο μεγάλο πάρτυ με τα λεφτά σου, που συγκάλυπτε τα σκάνδαλα των αφεντικών του πολιτικών και νταβατζήδων, που εκτελεί τις εντολές των επικυριάρχων κατά γράμμα… …να σε αποκαλεί ακροδεξιό, συνωμοσιολόγο και αντιευρωπαϊστή είναι άραγε υποτιμητικό;

Ο εμετικός Θεοδωράκης επίσης μας επιβλήθηκε από το σύστημα και πληρώνεται επίσης με τα δικά μας ματωμένα ευρώ…
Σίγμα
ἀπό : Φιλονόη

Ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1964

ΔΕΝ ΘΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ... 

Τὸ 1963, τὸ Κυπριακὸ πρόβλημα ἦταν σὲ ἔξαρση μὲ ἀνταρσία τῶν τουρκοκυπρίων, τὸν αὐτοπεριορισμό τους σὲ θύλακες, καὶ μιὰ Ἑλλάδα μέσα σὲ κοινωνικὰ προβλήματα.

Ἔτσι, μετὰ τοὺς βομβαρδισμοὺς ποὺ πραγματοποίησε ἡ τουρκικὴ ἀεροπορία τὸν χειμῶνα τοῦ 1963 στὴν Κύπρο, τέθηκε [ἐντός τουρκίας] τὸ ζήτημα τῶν Ἑλλήνων ὑπηκόων, ποὺ ζοῦσαν στὴ χῶρα, ὡς ἀπόρροια τῆς Συμφωνίας Ἀτατοῦρκ καὶ Βενιζέλου.

Μάλιστα οἱ τουρκικὲς Κυβερνήσεις, εἶχαν γνωμοδοτήσει τὴν ἄποψη, πὼς ἡ Ἑλληνική Μειονότητα, ἐάν δὲν εἶχε τοὺς Ἕλληνες ὑπηκόους ποὺ ἦταν περίπου 35-40.000, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιβιώσῃ στὸ τουρκικὸ μουσουλμανικὸ περιβάλλον.

Ἔτσι τὸ 1964, ἀποφασίστηκε πὼς ἐν ἀρχῇ, 10.224 ἄνθρωποι ἦταν ἐθνικός κίνδυνος γιὰ τὴν τουρκία καὶ πὼς ἔπρεπε νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν χῶρα ἐντός 24 ὡρῶν.

Ἀφορμή ὅμως στάθηκε τὸ μυστικὸ Νομοδιάταγμα**** ποὺ δέσμευε τὶς περιουσίες τῶν Ἀνεπιθύμητων Ἑλλήνων (!) στὴν τουρκία!

Ἔτσι μέσα σὲ λίγες μέρες τὰ σχολεῖα σχεδὸν ἄδειασαν, δὲν ὑπῆρχαν εἰσιτήρια καὶ «τσὲκ» καὶ φυσικὰ ὁ κόσμος ἄρχισε νὰ ἐγκαταλείπῃ μαζικὰ τὴν Κωνσταντινούπολη, μὲ διαταγὴ νὰ ἔχουν δύο [2] βαλίτσες μὲ 25κιλᾶ μαζικὰ βάρος, καὶ τὸ πολὺ 30 δολλάρια μαζὶ τους.

Τὸ Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, προσπαθοῦσε νὰ ἀλλάξῃ τὰ πράγματα, μὰ ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, δὲν μπόρεσε νὰ πετύχῃ ἀπολύτως τίποτα.
Σὲ διάστημα λίγων μηνῶν, 10.224 ἄνθρωποι, εἶχαν φύγει ὁριστικά ἀπό τὴν τουρκία· οἰκογένειες χωρίστηκαν, ἡλικιωμένοι ἄνθρωποι θεωρήθηκαν ὡς κίνδυνοι τοῦ τουρκικοῦ κράτους.. καὶ φυσικὰ τὸ Ἑλληνικὸ Κρᾶτος, ἀπασχολημένο μὲ τὰ ἐσωτερικά προβλήματα τῆς Ἑλλάδος, πέρα ἀπό τὰ διαβήματα ποὺ ἔκανε στὸν ΟΗΕ, δὲν μπόρεσε νὰ ἀντιδράσῃ, καὶ παρόλο ποὺ ὑπῆρξαν σχέδια γιὰ ἀντιμέτρα ἐναντίων τῶν μουσουλμάνων τῆς Δυτικῆς Θράκης, ἐν τοῦτοις δὲν πραγματοποιήθηκαν αὐτές οἱ ἀπειλές.

Οἱ μαζικὲς ἔξοδοι Ἑλλήνων ὑπηκόων, μονίμων κατοίκων τῆς Πόλης, εἶχαν δημιουργήσει ἕνα σωρὸ προβλήματα, ὅπως τὶς τύχες τῶν περιουσιῶν τους.

Μὲ μυστικὰ διατάγματα, τὰ σπίτια καὶ οἱ περιουσίες των δημευόντο ἀπό τὸ τουρκικό δημόσιο, ἐνῷ γιὰ ξεκάθαρα λόγους σκοπιμότητος, χαρακτηρίστηκαν ὡς περιουσίες, ποὺ οἱ νόμιμοι κάτοχοι τὶς ἐγκατέλειψαν… καὶ ἔτσι τὰ σπίτια αὐτά περιῆλθαν στὸ τουρκικό δημόσιο.

Τὰ ἐκπαιδευτικά ἰδρύματα συρρικνώθηκαν, καὶ ὁ Ἑλληνισμός τῆς τουρκίας δέχτηκε ἀκόμη ἕνα πλῆγμα στὴν ἱστορία του, γιατὶ ἡ Ἑλλάδα δὲν μπόρεσε νὰ βοηθήσῃ ἤ νὰ ἀντιδράσῃ, καὶ περίπου 1500 οἰκογένειες, χωρίστηκαν, μὲ τραγικὰ ἀποτελέσματα ὡς ἐπί τῷ πλείστων [ἀναφέρθηκαν περίπου 450 περιστατικὰ αὐτοκτονίας].

Ἐπιλεγμένο ἀπόσπασμα ἀπό τὸ βιβλίο «ΤΟ ΘΑΥΜΑ, ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ», τοῦ Λεωνίδα Κουμάκη.

 « Ἕνα δέος ἀνάμεικτο μὲ λύπη κυρίευσε τὴν ψυχή μου. Ἤθελα νὰ μπῷ μέσα νὰ ζήσῳ τὴν ἀτμόσφαιρά του γιὰ μία ἀκόμα φορὰ. Χτύπησα διστακτικὰ τὴν πόρτα. Μπῆκα μέσα καὶ μὲ φωνὴ ποὺ ἔτρεμε λίγο, εἶπα:

– Αὔριο φεύγουμε γιὰ πάντα ἀπό τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ θὰ ἤθελα νὰ ἀποχαιρετήσῳ τὸ δάσκαλό μου.

Κοίταζα τὶς δύο ἐπιβλητικές πλευρὲς, μὲ τὶς μαρμάρινες σκᾶλες ποὺ ὁδηγοῦσαν στὶς αἴθουσες διδασκαλίας. Πρῶτα χτύπησα τὴν πόρτα τοῦ γραφείου τοῦ Διευθυντὴ τοῦ Σχολείου μας ἀλλά, παρὰ τὴν ἐπιμονή μου, δὲν πῆρα ἀπάντηση.

Μετὰ πῆγα στὸ γραφεῖο τοῦ δασκάλου μου, τοῦ κυρίου Ἀποστόλου.

– Φεύγουμε καὶ ‘μεῖς καὶ ἦλθα νὰ σᾶς ἀποχαιρετήσῳ, τοῦ εἶπα. Θὰ ἤθελα νὰ ἀποχαιρετήσῳ καὶ τὸν Διευθυντή μας τὸν κ. Φραγκόπουλο, ἀλλά δὲν εἶναι ἐδῷ!

Σηκώθηκε καὶ περπατῶντας σιγὰ-σιγὰ, γιατὶ ἤτανε κουτσὸς, μὲ πλησίασε καὶ μὲ ἀγκάλιασε:

– Νὰ πᾶς στὸ καλὸ παιδὶ μου. Νὰ εἶσαι τὸ ἴδιο μελετηρὸς καὶ καλὸς μαθητὴς ὅπως ἤσουνα ἐδῷ καὶ θὰ προοδεύσῃς στὴ ζωὴ σου. Εὔχομαι σὲ σένα καὶ στὴν οἰκογένειά σου, καλὴ τύχη.

Εἶχα δακρύσει. Βγαίνοντας, τὸ μάτι μου ἔπιασε τὴν τουρκάλα ὑποδιευθύντρια, ποὺ τὴν ἀποκαλούσαμε «φίδι». Ἔκανα πὼς δὲν τὴν εἶδα, γιατὶ δὲν εἶχα καμμία διάθεση νὰ δῷ τὴν ἰκανοποίησή της ποὺ ἐπιτέλους οἱ ἄπιστοι ξηλωνότανε ἕνας-ἕνας. Ἀνέβηκα σιγὰ-σιγὰ στὸν πρῶτο ὄροφο ὅπου βρισκότανε ἡ τάξη μου. Ἔριξα μιᾶ τελευταῖα ματιὰ καὶ ἔφυγα….»

https://eistorias.wordpress.com
ἀναδημοσίευσις ἀπό : Στόχος